Rozdział 14 - Terminy. - Kodeks postępowania karnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1969.13.96
Akt utracił moc Wersja od: 18 października 1997 r.
Rozdział 14.
Terminy.
Terminy.
§ 1.
Terminy do wnoszenia środków zaskarżenia są zawite; zawite są również terminy, które ustawa za takie uznaje.§ 2.
Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna.§ 1.
Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin.§ 2.
Jeżeli termin jest oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach, koniec terminu wypada na ten dzień tygodnia lub miesiąca, który odpowiada początkowi terminu; jeżeli w danym miesiącu nie ma takiego dnia, koniec terminu przypada na ostatni dzień tego miesiąca.§ 3.
Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia.Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskim urzędzie pocztowym, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności - w administracji zakładu karnego, a przez członka załogi polskiego statku morskiego - kapitanowi statku.
Pismo wniesione przed upływem terminu omyłkowo do niewłaściwego sądu lub prokuratora uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.
§ 1.
Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje się do osób nie będących stronami.§ 2.
W kwestii przywrócenia terminu orzeka sąd lub prokurator, przed którym należało dokonać czynności.§ 3.
Na odmowę przywrócenia terminu przysługuje zażalenie.Wniosek o przywrócenie terminu nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, jednakże organ, do którego wniosek złożono, lub organ powołany do rozpoznania środka zaskarżenia może wstrzymać wykonanie orzeczenia; odmowa wstrzymania nie wymaga uzasadnienia.