Rozdział 43 - Postępowanie uproszczone. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc

Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  43.

Postępowanie uproszczone.

Art.  418.

W postępowaniu uproszczonym stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art.  419. ⁶⁸

§ 1.  Sąd rejonowy rozpoznaje w trybie uproszczonym sprawy o przestępstwa:

1) zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3, karą ograniczenia wolności lub samoistną grzywną albo karą pozbawienia wolności do lat 3 i grzywną,

2) przewidziane w art. 221 § 1, art. 224, 225 i art. 288 § 1 Kodeksu karnego,

3) przewidziane w art. 199 § 1, art. 203 § 1, art. 204 § 2, art. 205 § 1, art. 212 § 1, art. 213 i art. 215 § 1 Kodeksu karnego, jeżeli wartość przedmiotu przestępstwa albo szkoda wyrządzona lub zamierzona nie przekracza 5 000 złotych.

§ 2. Spośród spraw o przestępstwa wymienione w § 1 pkt 1 nie podlegają rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym sprawy o przestępstwa określone:

1) w Kodeksie karnym w art. 160 § 1 i 3, art. 163 § 2, art. 173, art. 189 § 2, art. 228, art. 241 § 2, art. 246 § 3, art. 255, art. 257 § 2, art. 260 § 3, art. 262 § 1, art. 263, art. 264 § 1, art. 271 § 1, art. 274 § 1, art. 278 § 1, art. 282, art. 283 § 3, art. 284 i 285,

2) w art. 107 ust. 1, art. 108, 108a i 109 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196),

3) w art. 117, 119, 119a i 119b ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994 r. Nr 58, poz. 239, Nr 71, poz. 313 i Nr 121, poz. 591),

4) w art. 1 § 4, art. 2 § 1 i 2, art. 5 § 2, art. 6 § 1, art. 7 § 2 i 3, art. 8, art. 9 § 2 i 3 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego (Dz. U. Nr 126, poz. 615).

Art.  420.

Postępowania uproszczonego nie stosuje się:

1) w stosunku do oskarżonego pozbawionego wolności w tej lub w innej sprawie,

2) jeżeli sprawa dotyczy czynu popełnionego w warunkach określonych w art. 60 Kodeksu karnego,

3) 69  jeżeli zachodzą okoliczności wymienione w art. 70 § 1.

Art.  421.

 Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym i właściwymi ministrami określi w drodze rozporządzenia organy uprawnione obok Milicji Obywatelskiej do prowadzenia dochodzeń oraz organy uprawnione do wnoszenia i popierania oskarżenia przed sądem pierwszej instancji w sprawach podlegających rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym, jak również zakres spraw zleconych tym organom.

Art.  422. ⁷⁰

§ 1.  W postępowaniu uproszczonym nie jest wymagane zawiadomienie prokuratora o wszczęciu dochodzenia, sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz wydanie postanowienia o zamknięciu dochodzenia. W dochodzeniu należy przesłuchać podejrzanego i pokrzywdzonego oraz przeprowadzić czynności, których nie będzie można powtórzyć, a także czynności w zakresie niezbędnym do wniesienia i popierania aktu oskarżenia lub innego zakończenia postępowania. Od przeprowadzenia innych czynności można odstąpić, sporządzając odpowiednią notatkę urzędową.

§ 2. Przesłuchanie osoby podejrzanej zaczyna się od powiadomienia jej o treści stawianego zarzutu, który wpisuje się do protokołu przesłuchania. Osobę tę od chwili rozpoczęcia przesłuchania uważa się za podejrzanego.

§ 3. Na wniosek podejrzanego lub obrońcy organ prowadzący dochodzenie zaznajamia podejrzanego z materiałami ukończonego dochodzenia. O prawie tym należy pouczyć podejrzanego podczas pierwszego przesłuchania. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo podejrzanego, który zgłosił wniosek o zaznajomienie go z materiałami ukończonego dochodzenia, w terminie wyznaczonym na dokonanie tej czynności, nie tamuje toku postępowania.

§ 4. Prowadzący dochodzenie sporządza akt oskarżenia, chyba że prokurator sam to uczyni; akt oskarżenia może nie zawierać uzasadnienia.

§ 5. Akt oskarżenia sporządzony przez policję zatwierdza i wnosi do sądu prokurator. Nie dotyczy to innych organów ścigania.

§ 6. W razie nieukończenia dochodzenia w terminie, o którym mowa w art. 266 § 1, lub zawiłości sprawy, dochodzenie prowadzi się w postępowaniu zwyczajnym.

Art.  423.

Jeżeli akt oskarżenia odpowiada warunkom formalnym, a sprawę skierowano na rozprawę główną, doręcza się oskarżonemu odpis aktu oskarżenia łącznie z wezwaniem na rozprawę, wzywając do składania wniosków dowodowych w terminie dni 7.

Art.  424.

Niestawiennictwo oskarżyciela nie tamuje toku rozprawy ani posiedzenia.

Art.  425.

Jeżeli oskarżony, któremu doręczono wezwanie, nie stawi się na rozprawę główną, a nie stawi się również jego obrońca, sąd może rozpoznać sprawę w czasie nieobecności oskarżonego i wydać wyrok zaoczny.

Art.  426.

§ 1. Jeżeli oskarżony nie stawił się na rozprawę, odczytuje się uprzednio złożone jego wyjaśnienia. Art. 343 stosuje się odpowiednio do przesłuchania oskarżonego.

§ 2. Rozprawy głównej nie można przeprowadzić w czasie nieobecności oskarżonego, jeżeli dostatecznie usprawiedliwszy swe niestawiennictwo wnosił o odroczenie rozprawy.

Art.  427.

Wyrokiem zaocznym można orzec tytułem środka zabezpieczającego jedynie przepadek, przewidziany w art. 48 Kodeksu karnego.

Art.  428.

Wyrok zaoczny doręcza się oskarżonemu; od daty doręczenia wyroku biegnie dla oskarżonego termin na złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia.

Art.  429. ⁷¹

 Sąd rozpoznaje sprawę w składzie jednego sędziego. Prezes sądu rejonowego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego i dwóch ławników, jeżeli jest to uzasadnione jej okolicznościami. Prezes sądu wojewódzkiego może zarządzić rozpoznanie sprawy w składzie jednego sędziego, jeżeli była rozpoznawana w pierwszej instancji w takim składzie.

Art.  430.

 Jeżeli w roku rozprawy głównej okaże się, że sprawa rozpoznawana przez sąd w składzie jednego sędziego nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym lub że sprawa jest zawiła, odracza się rozprawę i w dalszym toku sąd rozpoznaje sprawę w postępowaniu zwyczajnym.

Art.  431.

Jeżeli w postępowaniu sądowym przed upływem 3 miesięcy od popełnienia czynu ujawni się, że czyn oskarżonego stanowi wykroczenie, sąd przekazuje sprawę właściwemu kolegium. W razie ujawnienia tego dopiero na rozprawie głównej albo po upływie wskazanego wyżej terminu sąd rozpoznaje sprawę na zasadach ogólnych.

⁶⁸ Art. 419 zmieniony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.

⁶⁹ Art. 420 § 3 dodany przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.

⁷⁰ Art. 422 zmieniony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.

⁷¹ Art. 429 zmieniony przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.