Rozdział 1 - O właściwości w sprawach egzekucyjnych i o postępowaniu w ogólności. - Kodeks postępowania cywilnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.43.394 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 16 czerwca 1962 r.

Rozdział  I.

O właściwości w sprawach egzekucyjnych i o postępowaniu w ogólności.

Art.  515. 

§ 1. Sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów powiatowych i urzędujących przy tych sądach komorników.

§ 2. Czynności egzekucyjne pełnią komornicy z wyjątkiem tych czynności, które są przekazane sądowi.

§ 3. W sprawach, przekazanych sądowi, komornik jest organem wykonawczym, spełniającym polecenia sądu.

§ 4. Sąd może z urzędu wydawać komornikowi zarządzenia, zmierzające do zapewnienia należytego wykonania egzekucji, oraz usuwać spostrzeżone uchybienia.

Art.  516. 

§ 1. Wnioski i oświadczenia w postępowaniu egzekucyjnym składa się bądź na piśmie, bądź ustnie do protokołu.

§ 2. W przypadku gdy według przepisów kodeksu niniejszego zachodzi potrzeba wysłuchania strony, wysłuchanie odbywa się stosownie do okoliczności bądź przez spisanie protokołu w obecności lub nieobecności drugiej strony, bądź przez oświadczenie strony na piśmie.

Art.  517. 

§ 1. 59  Komornik w razie potrzeby może żądać od stron złożenia w wyznaczonym terminie wyjaśnień ustnych lub na piśmie oraz zasięgać niezbędnych do wykonania egzekucji informacji od urzędów, organizacji państwowych i społecznych oraz osób fizycznych i prawnych nie uczestniczących w sprawie.

§ 2. 60  W sprawach o egzekucję środków alimentacyjnych oraz należności Skarbu Państwa lub innego podmiotu podlegającego państwowemu arbitrażowi gospodarczemu albo rolniczej spółdzielni produkcyjnej komornik obowiązany jest z urzędu przeprowadzić stosowne dochodzenia w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika, w sprawach zaś o egzekucję środków alimentacyjnych ponadto w celu ustalenia miejsca zamieszkania dłużnika. W razie ujawnienia mienia dłużnika podlegającego egzekucji komornik obowiązany jest dokonać zajęcia tego mienia i zawiadomić o tym wierzyciela. Również o ujemnym wyniku swych dochodzeń komornik obowiązany jest zawiadomić wierzyciela.

§ 3. 61  Jeżeli w sprawach przewidzianych w paragrafie poprzedzającym zastosowane przez komornika środki okażą się bezskuteczne, organy Milicji Obywatelskiej przeprowadzą na wniosek komornika odpowiednie dochodzenia w celu ustalenia miejsca pracy dłużnika, a w sprawach o egzekucję środków alimentacyjnych - także w celu ustalenia miejsca zamieszkania dłużnika. W sprawach o egzekucję środków alimentacyjnych właściwe do spraw opieki społecznej organy prezydiów rad narodowych przeprowadzą na wniosek komornika dochodzenia w celu ustalenia majątku i dochodów dłużnika. Szczegółowe przepisy o współdziałaniu organów Milicji Obywatelskiej z komornikiem określi instrukcja Ministrów Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

Art.  517¹.  ⁶²

§ 1. Za nieuzasadnioną odmowę udzielenia komornikowi wyjaśnień lub informacji przewidzianych w artykule poprzedzającym albo za udzielenie informacji lub wyjaśnień świadomie fałszywych osoba odpowiedzialna może być na wniosek wierzyciela lub z urzędu ukarana przez komornika grzywną do tysiąca złotych.

§ 2. Jeżeli żądanie udzielenia wyjaśnień lub informacji skierowane było do osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej, ukaraniu grzywną podlega jej pracownik odpowiedzialny za udzielenie wyjaśnień lub informacji, a gdyby ustalenie takiego pracownika było utrudnione, ukaraniu podlega jej kierownik.

§ 3. Wypis postanowienia o ukaraniu grzywną doręcza komornik osobie ukaranej, stronom oraz prokuratorowi.

§ 4. Prawomocne postanowienie komornika o ukaraniu grzywną podlega wykonaniu w drodze egzekucji sądowej bez zaopatrywania go klauzulą wykonalności.

§ 5. Ukaranie przez komornika grzywną nie zwalnia osób ukaranych od odpowiedzialności karnej za niedopełnienie lub przekroczenie obowiązków służbowych.

Art.  518.  ⁶³

 Komornik zawiadomi o każdej dokonanej czynności egzekucyjnej stronę, która nie była obecna przy jej dokonaniu.

Art.  519. 

§ 1. Skargę na czynności komornika wnosi się do sądu powiatowego w terminie tygodniowym od daty czynności, a w przypadku gdy strona przed dokonaniem czynności żądała zawiadomienia o niej - od daty doręczenia.

§ 2. Sąd rozstrzyga postanowieniem po uprzednim wysłuchaniu stron, jeżeli uzna to za potrzebne. Można nadto żądać wyjaśnień od komornika.

§ 3. 64  Skargę na postanowienie komornika o ukaraniu grzywną rozstrzyga sąd po przeprowadzeniu rozprawy, na którą wezwie strony oraz osobę ukaraną. O rozprawie sąd zawiadamia również prokuratora.

Art.  520. 

§ 1. Na postanowienie sądu powiatowego nie ma zażalenia, chyba że przepisy księgi niniejszej stanowią inaczej.

§ 2. W postępowaniu egzekucyjnym nie ma skargi rewizyjnej.

Art.  521. 

Komornik może upomnieć, a po bezskutecznym upomnieniu wydalić osobę, która zachowuje się niewłaściwie lub przeszkadza jego czynnościom.

Art.  522. 

§ 1. Komornik może wezwać pomocy organów milicji w razie oporu; jeżeli opór stawia osoba wojskowa, należy wezwać pomocy wojskowego organu bezpieczeństwa, chyba że zwłoka grozi udaremnianiem egzekucji, a na miejscu nie ma organu wojskowego.

§ 2. W przypadku, gdy pomoc organów milicji okaże się nie wystarczającą dla stłumienia zbiorowych aktów oporu lub gwałtu przeciw czynnościom egzekucyjnym, komornik zwróci się do kierownika sądu o zażądanie pomocy wojska.

Art.  523. 

§ 1. Strony mają prawo przeglądać akta sprawy komornika oraz sporządzać i otrzymywać odpisy lub wyciągi z tych akt.

§ 2. Komornik na żądanie wierzyciela powinien mu udzielić na piśmie wyjaśnień o stanie sprawy.

Art.  524. 

§ 1. Podział czynności między komornikami, jeżeli ich kilku urzęduje przy sądzie, oznacza kierownik tego sądu.

§ 2. W przypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie, kierownik sądu na wniosek wierzyciela może wyznaczyć komornika, któremu sprawa według ogólnego podziału nie przypada.

§ 3. Komornik, do którego należy przeprowadzenie egzekucji przeciwko jednemu z współdłużników, powołany jest również do przeprowadzenia egzekucji z tego samego tytułu przeciwko każdemu z współdłużników, jeżeli czynności egzekucyjne mają być dokonane w okręgu tego samego sądu powiatowego.

§ 4. Komornik, powołany do przeprowadzenia egzekucji w myśl dwóch paragrafów poprzedzających zawiadomi o wszczęciu i ukończeniu egzekucji komornika, któremu sprawa przypadłaby według podziału.

Art.  525. 

§ 1. Jeżeli w toku postępowania okaże się, że egzekucja należy do właściwości innego sądu sprawa będzie przekazana według właściwości; już dokonane czynności pozostają w mocy.

§ 2. Jeżeli wierzyciel nie wskazał podstaw do oznaczenia właściwości i nie podał ich w wyznaczonym terminie, który nie może być krótszy od tygodnia, postępowanie będzie umorzone.

Art.  526. 

Komornik jest wyłączony od czynności stosownie do przepisów kodeksu niniejszego o wyłączeniu organów sądowych. Zarządzenia w tej mierze wydaje kierownik sądu.

Art.  527. 

Jeżeli komornik z powodu przeszkód faktycznych lub prawnych nie może pełnić swych czynności, kierownik sądu zleci ich pełnienie innemu komornikowi lub sekretarzowi sądowemu.

Art.  528. 

§ 1. Komornik obowiązany jest do wynagrodzenia szkód, spowodowanych swym niedbalstwem lub złą wolą, jeżeli poszkodowany nie mógł zapobiec szkodzie w toku postępowania za pomocą środków, przewidzianych w kodeksie niniejszym.

§ 2. Za szkodę Skarb Państwa jest odpowiedzialny solidarnie z komornikiem.

§ 3. Roszczenie o wynagrodzenie szkody przedawnia się z upływem dwóch lat od daty, kiedy poszkodowany dowiedział się o czynności lub zaniedbaniu komornika, które spowodowały szkodę.

Art.  529. 

Przepisy kodeksu niniejszego, dotyczące komorników, stosuje się również do osób, pełniących czynności komornika.

Art.  530. 

§ 1. Dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty, niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Koszty te podlegają ściągnięciu wraz z egzekwowanym roszczeniem. Koszty egzekucji ustala komornik, jeżeli przeprowadzenie egzekucji do niego należy.

§ 2. Na postanowienie sądu co do kosztów służy zażalenie.

Art.  531. 

Zwolnienie od kosztów sądowych, przyznane stronie w procesie, rozciąga się także na zabezpieczenie i postępowanie egzekucyjne.

Art.  532. 

W przypadkach, nie unormowanych w części niniejszej kodeksu, stosuje się odpowiednio przepisy jego części pierwszej.

⁵⁹ Art. 517 § 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.58.18.75) z dniem 20 kwietnia 1958 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.62.10.46) z dniem 24 marca 1962 r.

⁶⁰ Art. 517 § 2:

- zmieniony przez art. 1 pkt 28 dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o zmianie niektórych przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.53.23.90) z dniem 2 maja 1953 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.62.10.46) z dniem 24 marca 1962 r.

⁶¹  Art. 517 § 3:

- dodany przez art. 1 pkt 28 dekretu z dnia 23 kwietnia 1953 r. o zmianie niektórych przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.53.23.90) z dniem 2 maja 1953 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 lit. c) ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.62.10.46) z dniem 24 marca 1962 r.

⁶² Art. 517¹ dodany przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.62.10.46) z dniem 24 marca 1962 r.

⁶³ Art. 518 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 28 marca 1958 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.58.18.75) z dniem 20 kwietnia 1958 r.

⁶⁴ Art. 519 § 3 dodany przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach cywilnych (Dz.U.62.10.46) z dniem 24 marca 1962 r.