Rozdział 22 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Kodeks karny wykonawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.98

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1996 r.

Rozdział  XXII.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  206. 

§ 1. Przepisy niniejszego kodeksu stosuje się również przy wykonywaniu orzeczeń, które stały się wykonalne przed dniem jego wejścia w życie.

§ 2. Czynności procesowe w zakresie postępowania wykonawczego i inne czynności wykonawcze, dokonane przed wejściem w życie niniejszego kodeksu z zachowaniem przepisów dotychczasowych, są skuteczne.

Art.  207. 

W sprawach, w których orzeczenie stało się wykonalne przed dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu, nie wymaga się od obrońcy przedstawienia odrębnego pełnomocnictwa do występowania w postępowaniu wykonawczym.

Art.  208. 

§ 1. Powoływane w zakładach karnych oddziały dla młodocianych, dla recydywistów oraz dla skazanych wymagających stosowania szczególnych środków leczniczo-wychowawczych zostaną w terminie ustalonym przez Ministra Sprawiedliwości zastąpione odrębnymi zakładami.

§ 2. W aresztach śledczych mogą być tworzone oddziały zakładów karnych.

Art.  209.  ⁷⁴

 (skreślony).

Art.  210. 

Jeżeli przed wejściem w życie niniejszego kodeksu zarządzono wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności, kara ta podlega wykonaniu także wówczas, gdy orzeczono ją zamiast grzywny nie przekraczającej 1.000 zł.

Art.  211. 

Art. 201, 202 § 2 i 3, art. 203 i 204 niniejszego kodeksu stosuje się także przy zabezpieczaniu w postępowaniu cywilnym roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej w mieniu społecznym przestępstwem popełnionym w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz przy egzekucji odszkodowania zasądzonego w tym postępowaniu.

Art.  212. 

§ 1. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Prokuratorem Generalnym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej określi w drodze rozporządzenia regulaminy wykonywania kary pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania, a także wyda inne przepisy niezbędne do wykonania niniejszej ustawy.

§ 2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i Prokuratorem Generalnym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej ustali zasady odbywania kar stosowanych wyłącznie wobec żołnierzy.

§ 3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Szkolnictwa Wyższego ustali zasady i tryb prowadzenia nauczania w zakładach karnych.

§ 4. 75  Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, określi, w drodze rozporządzenia, zasady, zakres i tryb udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności przez zakłady opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności.

§ 5. 76  Minister Sprawiedliwości oraz Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, zasady, zakres i tryb współdziałania zakładów opieki zdrowotnej z zakładami opieki zdrowotnej dla osób pozbawionych wolności w zapewnieniu tym osobom opieki zdrowotnej oraz zaopatrzenia w leki, środki farmaceutyczne i materiały medyczne.

Art.  213.  ⁷⁷

 (skreślony).

Art.  214.  ⁷⁸

 (skreślony).

Art.  214¹.  ⁷⁹

 Minister Sprawiedliwości i Minister Spraw Wewnętrznych określą, w drodze zarządzenia, obowiązki Służby Więziennej i Policji w zakresie konwojowania skazanych i tymczasowo aresztowanych.

Art.  215. 

Ministrowie Sprawiedliwości i Finansów określą w drodze rozporządzenia opłaty w postępowaniu w przedmiocie wykonania postanowienia o zabezpieczeniu kar majątkowych i roszczeń o wynagrodzenie wyrządzonej czynem przestępnym szkody w mieniu społecznym oraz zasady uiszczania kosztów tego postępowania.

Art.  215¹.  ⁸⁰

§ 1. 81  W razie wyrządzenia przez skazanego z jego winy szkody w mieniu zakładu karnego lub aresztu śledczego, nie przekraczającej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia za pracę w gospodarce uspołecznionej, dyrektor tego zakładu lub aresztu może wydać orzeczenie o obowiązku skazanego naprawienia tej szkody przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej; orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się zainteresowanemu.

§ 2. 82  Skazanemu przysługuje w terminie trzech miesięcy od otrzymania orzeczenia dyrektora powództwo o ustalenie, że należność nie istnieje w całości lub części.

§ 3. Ściągnięcie należności następuje w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art.  215².  ⁸³

 Tymczasowo aresztowany po wniesieniu aktu oskarżenia lub skazany może być umieszczony w wydzielonym pomieszczeniu Policji, Straży Granicznej lub aresztu garnizonowego przeznaczonym dla osób zatrzymanych, jeżeli jego udział w czynności procesowej łączyłby się z nadmiernymi trudnościami lub kosztami konwojowania go z aresztu śledczego lub zakładu karnego znajdującego się w innej miejscowości albo dokonanie tej czynności w innej miejscowości, w której znajduje się areszt śledczy lub zakład karny, łączyłoby się z takimi trudnościami lub kosztami.

Art.  215³.  ⁸⁴

 Umieszczenie tymczasowo aresztowanego lub skazanego w wydzielonym pomieszczeniu dla osób zatrzymanych może nastąpić tylko na czas niezbędny dla dokonania określonej czynności procesowej, nie dłużej jednak niż jednorazowo 5 dni. Umieszczenie w wydzielonym pomieszczeniu z powodu udziału tymczasowo aresztowanego lub skazanego w rozprawie, posiedzeniu lub innej czynności sądowej może nastąpić tylko na czas trwania tej czynności. W razie odroczenia lub przerwy w jej wykonywaniu na czas powyżej 3 dni, tymczasowo aresztowany lub skazany zostaje przeniesiony do właściwego aresztu śledczego lub zakładu karnego.

Art.  215⁴.  ⁸⁵

§ 1. Tymczasowo aresztowany lub skazany konwojowany przez funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej, Straży Granicznej lub Urzędu Ochrony Państwa albo żołnierzy Żandarmerii Wojskowej może być umieszczony w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych w razie przeszkody uniemożliwiającej konwojowanie. Decyzję w tym przedmiocie podejmuje dowódca konwoju. Czas umieszczenia nie może przekraczać czasu trwania przeszkody. W czasie tym nie mogą być dokonywane czynności procesowe z udziałem konwojowanego.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie przeszkody uniemożliwiającej przewiezienie do właściwego aresztu śledczego lub zakładu karnego osoby ujętej, poszukiwanej listem gończym oraz do osób tymczasowo aresztowanych lub skazanych kierowanych do aresztu śledczego lub zakładu karnego w celu przyjęcia. Umieszczenie w pomieszczeniu przeznaczonym dla osób zatrzymanych może trwać tylko do czasu rozpoczęcia urzędowania przez administrację aresztu śledczego lub zakładu karnego albo usunięcia innej przeszkody uniemożliwiającej przeniesienie takiej osoby do aresztu lub zakładu. Decyzję w tym względzie podejmuje komendant jednostki Policji, Straży Granicznej, Urzędu Ochrony Państwa lub Żandarmerii Wojskowej obowiązanej do konwojowania takiej osoby.

Art.  215⁵.  ⁸⁶

§ 1. Wobec tymczasowo aresztowanych i skazanych umieszczonych w wydzielonych pomieszczeniach dla osób zatrzymanych stosuje się odpowiednio przepisy regulaminów wykonywania tymczasowego aresztowania i wykonywania kary pozbawienia wolności, jak również stosuje się w tych pomieszczeniach przepisy o nadzorze penitencjarnym.

§ 2. Minister Spraw Wewnętrznych, Minister Obrony Narodowej i Minister Sprawiedliwości określą, w drodze zarządzenia, wykaz wydzielonych pomieszczeń przeznaczonych dla osób zatrzymanych, w których mogą być odrębnie umieszczeni tymczasowo aresztowani i skazani, oraz warunki, którym muszą one odpowiadać.

Art.  216. 

§ 1. Z dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu tracą moc wszelkie przepisy o wykonaniu orzeczeń dotyczące przedmiotów w nim unormowanych, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej.

§ 2. W szczególności uchyla się wraz ze wszystkimi późniejszymi zmianami:

1) art. 402-424 Kodeksu postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. (Dz. U. z 1950 r. Nr 40, poz. 364),

2) art. 311-325 Kodeksu wojskowego postępowania karnego z dnia 23 kwietnia 1945 r. (Dz. U. z 1956 r. Nr 22, poz. 103),

3) ustawę z dnia 26 lipca 1939 r. o organizacji więziennictwa (Dz. U. Nr 68, poz. 457).

Art.  217. 

W prawie o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40) wprowadza się następującą zmianę:

w art. 6 dodaje się nowy § 3 w brzmieniu:

"§ 3. Minister Sprawiedliwości może w drodze zarządzenia tworzyć w sądach wojewódzkich osobne wydziały penitencjarne, jak również w drodze rozporządzenia tworzyć takie wydziały jako ośrodki zamiejscowe sądów wojewódzkich."

Art.  218. 

Jeżeli do któregokolwiek z przedmiotów unormowanych w niniejszym kodeksie przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, aż do chwili ich wydania zachowują moc przepisy dotychczasowe, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami niniejszego kodeksu.

Art.  219. 

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1970 r.

⁷⁴ Art. 209 skreślony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. (Dz.U.90.14.85) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 czerwca 1990 r.

⁷⁵ Art. 212 § 4 dodany przez art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁷⁶ Art. 212 § 5 dodany przez art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁷⁷ Art. 213 skreślony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. (Dz.U.90.14.85) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 marca 1990 r.

⁷⁸ Art. 214:

- zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. (Dz.U.90.14.85) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 marca 1990 r.

- skreślony przez art. 134 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Wieziennej (Dz.U.96.61.283) z dniem 1 września 1996 r.

⁷⁹ Art. 214¹ dodany przez art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁸⁰ Art. 215¹ dodany przez art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

⁸¹ Art. 215¹ § 1:

- zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. (Dz.U.90.14.85) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 marca 1990 r.

- zmieniony przez art. 134 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U.96.61.283) z dniem 1 września 1996 r.

⁸² Art. 215¹ § 2 zmieniony przez art. 134 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U.96.61.283) z dniem 1 września 1996 r.

⁸³ Art. 215² dodany przez art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁸⁴ Art. 215³ dodany przez art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁸⁵ Art. 215⁴ dodany przez art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.

⁸⁶ Art. 215⁵ dodany przez art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.