Rozdział 10 - Tymczasowe aresztowanie. - Kodeks karny wykonawczy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.98

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1996 r.

Rozdział  X.

Tymczasowe aresztowanie.

Art.  82. 

Wykonanie tymczasowego aresztowania służy realizacji celów, dla których ten środek zastosowano, to jest powinno zabezpieczać prawidłowy tok postępowania karnego w warunkach przewidzianych w przepisach prawa.

Art.  83. 

§ 1. Tymczasowe aresztowanie wykonuje się w aresztach śledczych, które tworzy i znosi Minister Sprawiedliwości.

§ 2. 48  Aresztem śledczym kieruje dyrektor.

§ 3. Areszt śledczy może być zorganizowany jako oddział zakładu karnego.

Art.  84. 

O osadzeniu tymczasowo aresztowanego w areszcie śledczym zawiadamia się bezzwłocznie organ, który wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu.

Art.  85.  ⁴⁹

 Tymczasowo aresztowany ma prawo niezwłocznie po osadzeniu go w areszcie śledczym zawiadomić o miejscu swego pobytu osobę najbliższą, a za zgodą dyrektora inną osobę zamiast lub obok osoby najbliższej.

Art.  86. 

§ 1. Poza wyjątkami przewidzianymi w przepisach niniejszego rozdziału tymczasowo aresztowany korzysta co najmniej z takich uprawnień, jakie przysługują skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności, i nie stosuje się do niego ograniczeń innych niż te, które są potrzebne do zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego, utrzymania porządku i bezpieczeństwa w areszcie śledczym i zapobieżenia wzajemnej demoralizacji tymczasowo aresztowanych.

§ 2. Okoliczności wymienione w § 1 uwzględnia się przy rozmieszczaniu tymczasowo aresztowanych w areszcie śledczym.

§ 3. W stosunku do tymczasowo aresztowanych pozostających do dyspozycji sądu okres pobytu w areszcie śledczym może być na żądanie sądu wykorzystany dla badań osobopoznawczych w celu doboru odpowiedniego środka karnego.

Art.  87. 

Tymczasowo aresztowany ma obowiązek wykonywania prac porządkowych w obrębie aresztu śledczego; przy innych pracach może być zatrudniony tylko za jego zgodą. Zatrudnienie poza obrębem aresztu śledczego wymaga zezwolenia organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.

Art.  88. 

§ 1. 50  Zastosowanie względem tymczasowo aresztowanego kary dyscyplinarnej osadzenia w celi izolacyjnej wymaga zgody sędziego penitencjarnego.

§ 2. Nie przyznaje się nagrody określonej w art. 55 § 3, a zwolnienie określone w art. 59 może zostać udzielone tylko za zgodą organu, do którego dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany.

Art.  89. 

§ 1. Z uprawnień określonych w art. 54 § 3 tymczasowo aresztowany może korzystać tylko za zezwoleniem organu, do dyspozycji którego pozostaje, a jeżeli organ ten się nie sprzeciwi - również z uprawnień określonych w art. 48 pkt 6.

§ 2. Uzyskanie przez tymczasowo aresztowanego widzenia wymaga uprzedniej zgody organu, do którego dyspozycji pozostaje, a korespondencja podlega cenzurze tego organu, chyba że organ ten zarządzi inaczej.

Art.  90. 

§ 1. Tymczasowo aresztowany może być nie wcześniej niż po upływie 14 dni od wyroku skazującego sądu pierwszej instancji przeniesiony do zakładu karnego, jednakże sąd, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, może postanowić inaczej, jeżeli zachodzą ważne powody.

§ 2. W wypadku określonym w § 1 tymczasowo aresztowany ma obowiązki i prawa skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności; regulamin może określić odstępstwa od tej zasady.

⁴⁸ Art. 83 § 2 zmieniony przez art. 134 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U.96.61.283) z dniem 1 września 1996 r.

⁴⁹ Art. 85 zmieniony przez art. 134 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz.U.96.61.283) z dniem 1 września 1996 r.

⁵⁰ Art. 88 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 23 lutego 1990 r. (Dz.U.90.14.85) zmieniającej nin. ustawę z dniem 28 marca 1990 r.