Dział 3 - O karach wojskowych. Kary główne. - Kodeks karny wojskowy.
Dz.U.1928.36.328
Akt utracił mocDział trzeci.
O karach wojskowych.
O karach wojskowych.
Kary wojskowe, wymierzane za przestępstwa wojskowe są:
Pozatem wymierzane będą kary, przewidziane w kodeksie karnym z 1903 r. Gdy kodeks niniejszy przewiduje zamknięcie w ciężkiem więzieniu terminowem lub w ciężkiem więzieniu, wymierzana będzie kara na czas od 4 do 15 lat.
Kary dodatkowe na czci.
Kary na czci dla żołnierzy są:
Szczególne postanowienia co do kar głównych.
Rodzaje aresztu wojskowego są: areszt domowy, areszt kajutowy, obostrzony areszt domowy, obostrzony areszt kajutowy, areszt lekki, średni i ścisły.
Areszt kajutowy odpowiada aresztowi domowemu.
Areszt wojskowy wymierzany będzie na czas do tygodni sześciu, areszt ścisły tylko na czas do tygodni czterech.
Areszt domowy stosuje się do oficerów, areszt kajutowy - do oficerów na okręcie, obostrzony areszt domowy i kajutowy - tylko do młodszych oficerów, lekki i średni - do szeregowych, ścisły - tylko do szeregowców.
Jeżeli kodeks niniejszy przewiduje areszt wojskowy, można orzec każdy rodzaj aresztu wojskowego stosownie do stopnia wojskowego sprawcy.
Jeżeli kodeks niniejszy przewiduje pewien rodzaj aresztu wojskowego, którego nie można stosować do sprawcy z uwagi na jego stopień wojskowy, należy orzec bezpośrednio następujący dopuszczalny rodzaj aresztu wojskowego.
Jeżeli kodeks niniejszy nie przewiduje wyraźnie w poszczególnych wypadkach aresztu ścisłego, stosuje się go wyłącznie do tego, kto już był karany za zbrodnię wojskową lub występek wojskowy karą pozbawienia wolności.
Jeżeli kodeks niniejszy oznacza za to samo przestępstwo zamknięcie w ciężkiem więzieniu lub w twierdzy, albo zamknięcie w więzieniu, zastępującem dom poprawy, lub w twierdzy, karę zamknięcia w twierdzy można orzec tylko wówczas, gdy przestępstwo nie jest wypływem nikczemnego sposobu myślenia.
W wypadkach, w których kodeks karny z 1903 r. przewiduje do wyboru karę pieniężną lub karę pozbawienia wolności, nie można orzec kary pieniężnej, jeżeli wskutek przestępstwa równocześnie naruszono wojskowy obowiązek służbowy.
Szczególne postanowienia co do kar dodatkowych na czci.
Co do szeregowych orzeka się wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej obok skazania:
Wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej można orzec co do szeregowych także obok skazania na więzienie lub więzienie, zastępujące dom poprawy, na czas dłuższy od lat trzech.
Wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej szeregowego pociąga za sobą z mocy samego prawa:
Co do szeregowych (art. 11 ust. 2) orzeka się degradację:
Degradację można orzec:
Orzeczenie degradacji jest wykluczone, jeżeli do czasu popełnienia nowego przestępstwa upłynęło od czasu odbycia kary miesięcy sześć.
Degradacja szeregowego (art. 11 ust. 2) pociąga za sobą z mocy samego prawa powrót do stopnia szeregowca.
Co do oficerów orzeka się wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej w wypadkach, w których w myśl części 1 art. 17 co do szeregowych nakazane jest wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej, tudzież w wypadkach, w których w myśl części 1 ust. 2, 4 i 5 art. 19 co do szeregowych nakazana jest degradacja.
Wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej można orzec co do oficerów w wypadkach, w których co do szeregowych dopuszczalne jest w myśl części 2 art. 17 wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej, tudzież w wypadkach, w których w myśl części 2 art. 19, wyjąwszy ust. 1, co do szeregowych dopuszczalna jest degradacja.
Wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej oficera pociąga za sobą skutki, wskazane w art. 18.
Wydalenie z wojska lub z marynarki wojennej oficera lub podoficera, będącego w stanie spoczynku, pociąga za sobą z mocy samego prawa skutki, wskazane w art. 18 ust. 1, 3 i 4.
Wydalenie z korpusu oficerskiego orzeka się w wypadkach, w których co do szeregowych nakazana jest degradacja w myśl cz. 1 ust. 1 i 3 art. 19.
Wydalenie z korpusu oficerskiego można orzec:
Wydalenie z korpusu oficerskiego pociąga za sobą z mocy samego prawa:
Wydalenie z korpusu oficerskiego oficera, będącego w stanie spoczynku, pociąga za sobą z mocy samego prawa utratę stopnia wojskowego.
Skazanie przez sąd karny powszechny oficera lub podoficera zawodowego w stanie spoczynku:
pociąga za sobą z mocy samego prawa te kary na czci, które w wypadku takiego skazania przez sąd wojskowy musiałyby być orzeczone w myśl art. 17-24 kodeksu karnego wojskowego.
Powyższe postanowienie ma również zastosowanie do wypadku, gdy do rozpatrywania sprawy o przestępstwo pospolite, popełnione przez osobę wojskową, podlegającą właściwości sądów wojskowych, jest właściwy sąd karny powszechny wskutek przekazania sprawy w myśl art. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 maja 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 59, poz. 368).
Skazanie przez sąd powszechny osoby, zwolnionej do rezerwy tudzież do pospolitego ruszenia:
pociąga za sobą z mocy samego prawa utratę posiadanego stopnia starszego szeregowca, podoficera lub stopnia oficerskiego.