Art. 124. - Kodeks karny wojskowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.36.328

Akt utracił moc

Wersja od: 12 marca 1932 r.

Art.  124. ¹³

Kto jako dowódca warty wojskowej lub jednostki, przeznaczonej do wykonania pewnego zlecenia, albo jako rozprowadzający lub wartownik, z własnej winy stanie się niezdolnym do spełnienia służby lub samowolnie stanowisko lub posterunek opuści, albo wogóle postępuje wbrew danym mu przepisom o tej służbie, karany będzie średnim lub ścisłym aresztem na czas nie krótszy od dni czternastu albo zamknięciem w więzieniu lub w twierdzy do miesięcy sześciu, w polu - na czas nie krótszy od tygodni trzech, albo zamknięciem w więzieniu lub w twierdzy do lat dwóch.

W razie wyrządzenia szkody przez naruszenie obowiązku, wymierzona będzie kara zamknięcia w więzieniu lub w twierdzy na czas do lat trzech, w polu - kara zamknięcia w więzieniu lub w twierdzy na czas nie krótszy od miesięcy sześciu; jeśli tego przestępstwa dopuszczono się w obecności nieprzyjaciela, wymierzona będzie kara śmierci, w wypadkach mniejszej wagi - kara zamknięcia w więzieniu, zastępującem dom poprawy, lub w ciężkiem więzieniu terminowem.

Jeżeli naruszenie obowiązku w polu pociągnęło za sobą niebezpieczeństwo znacznej szkody, wymierzona będzie kara zamknięcia w więzieniu lub w twierdzy na czas nie krótszy od miesięcy trzech, a jeżeli naruszenia obowiązku dopuszczono się w obecności nieprzyjaciela - kara zamknięcia w więzieniu lub w twierdzy na czas nie krótszy od roku.

¹³ Art. 124 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 stycznia 1932 r. (Dz.U.32.19.120) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 marca 1932 r.