Rozdział 4 - Usiłowanie. - Kodeks Karny Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.22.107 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 29 listopada 1967 r.

Rozdział  IV.

Usiłowanie.

§  1.
Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia przestępstwa przedsiębierze działanie, skierowane bezpośrednio ku urzeczywistnieniu tego zamiaru, lecz zamierzonego przestępstwa nie dokonywa.
§  2.
Usiłowanie zachodzi również wtedy, gdy sprawca nie wiedział, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu, nadającego się do dokonania na nim zamierzonego przestępstwa, lub ze względu na użycie środka, nie nadającego się do wywołania zamierzonego skutku.
§  3.
Nie odpowiada za usiłowanie, kto tylko z powodu zabobonu lub ciemnoty wierzy w skuteczność swego działania.
§  1.
Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach, przewidzianych dla danego przestępstwa.
§  2.
W przypadkach określonych w art. 24 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nie odpowiada za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od działania lub zapobiegł powstaniu skutku przestępnego.