Rozdział 13 - Przedawnienie. - Kodeks Karny Wojska Polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.22.107 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 29 listopada 1967 r.

Rozdział  XIII.

Przedawnienie.

Nie można wszcząć postępowania karnego, a wszczęte należy umorzyć z powodu przestępstwa popełnionego przed laty:

a)
dwudziestu, jeżeli czyn stanowi zbrodnię, za którą grozi kara śmierci;
b)
piętnastu, jeżeli czyn stanowi inną zbrodnię;
c)
dziesięciu, jeżeli czyn stanowi występek.

Żadna czynność w dochodzeniu, śledztwie lub sędziowska nie przerywa przedawnienia.

Przedawnienie nie biegnie, jeżeli przepis ustawy nie pozwala na wszczęcie lub dalsze prowadzenie postępowania karnego. Nie biegnie również w stosunku do osób, które uchylają się od wymiaru sprawiedliwości przez ucieczkę za granicę lub przejście do nieprzyjaciela.

§  1.
Nie można wykonać kary, jeżeli od wyroku skazującego upłynęło lat:
a)
dwadzieścia, w razie skazania na karę śmierci;
b)
piętnaście, w razie skazania na karę więzienia powyżej lat 5;
c)
dziesięć, w razie skazania na karę więzienia do lat 5;
d)
pięć, w razie skazania na karę aresztu.
§  2.
Przedawnienie kary nie biegnie w okresie odroczenia, przerwy lub warunkowego zawieszenia kary oraz w stosunku do osób, które uchylają się od wymiaru sprawiedliwości przez ucieczkę za granicę lub przejście do nieprzyjaciela.