Rozdział 20 - Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu oraz bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym. - Kodeks karny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.94

Akt utracił moc
Wersja od: 23 grudnia 1997 r.

Rozdział  XX.

Przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu oraz bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym i powietrznym.

§  1.
Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach, mające postać:
1)
katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,
2)
zawalenia się budowli, zalewu albo obsunięcia się ziemi, skał lub śniegu,
3)
eksplozji materiałów wybuchowych lub łatwopalnych albo innego gwałtownego wyzwolenia energii, rozpowszechniania się substancji trujących, duszących lub parzących albo promieniowania radioaktywnego,

podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 8.

§  1.
Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia wymienionego w art. 136 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§  1.
Kto sprowadza pożar, który zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach,

podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 8.

§  1.
Kto sprowadza, w szczególności przez rażące naruszenie przepisów przeciwpożarowych, bezpośrednie niebezpieczeństwo pożaru określonego w art. 138 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§  1.
Kto sprowadza niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia ludzkiego albo dla mienia w znacznych rozmiarach:
1)
powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej albo zarazy zwierzęcej lub roślinnej;
2)
powodując zanieczyszczenie wody, powietrza lub ziemi;
3)
wyrabiając lub wprowadzając do obrotu szkodliwe dla zdrowia środki spożywcze lub inne artykuły powszechnego użytku lub też nie odpowiadające obowiązującym warunkom jakości środki farmaceutyczne;
4)
powodując uszkodzenie lub unieruchomienie urządzeń użyteczności publicznej, jako to urządzeń dostarczających wody, światła, ciepła, gazu lub energii albo urządzeń ochronnych w kopalniach lub w zakładach przemysłowych;
5)
działając w inny sposób w okolicznościach szczególnie niebezpiecznych,

podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 10.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

W wypadkach określonych w art. 136-140 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo odstąpić od jej wymierzenia, jeżeli sprawca własnym działaniem w całości albo w części odwrócił grożące niebezpieczeństwo.

Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 136 § 1, w art. 137 § 1, w art. 138 § 1, w art. 139 § 1 lub w art. 140 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

Kto bez wymaganego zezwolenia wyrabia, gromadzi lub przechowuje materiały lub przyrządy wybuchowe albo inne przedmioty mogące sprowadzić niebezpieczeństwo powszechne dla życia lub zdrowia ludzkiego albo dla mienia w znacznych rozmiarach,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Kto przeszkadza działaniu mającemu na celu zapobieżenie niebezpieczeństwu powszechnemu dla życia lub zdrowia ludzkiego lub dla mienia w znacznych rozmiarach albo wbrew szczególnemu obowiązkowi nie przedsiębierze takiego działania,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 5.

§  1.
Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby albo poważną szkodę w mieniu,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§  2.
Jeżeli następstwem naruszenia zasad bezpieczeństwa ruchu jest śmierć, ciężkie uszkodzenie ciała lub ciężki rozstrój zdrowia innej osoby, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§  3. 77
Jeżeli sprawca w stanie nietrzeźwości prowadząc pojazd mechaniczny lub inny pojazd dopuszcza się przestępstwa określonego w § 1 lub 2,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§  4. 78
Sprawca czynu określonego w § 1 lub 2, który zbiegł z miejsca zdarzenia,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Kto wbrew szczególnemu obowiązkowi dopuszcza do ruchu pojazd mechaniczny lub inny pojazd w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu albo dopuszcza do prowadzenia pojazdu mechanicznego lub innego pojazdu przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub nie mającą wymaganych uprawnień,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

§  1.
Kto w stanie nietrzeźwości pełni czynności związane bezpośrednio z zapewnieniem bezpieczeństwa ruchu pojazdów,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 2, ograniczenia wolności albo grzywny.

§  2.
Tej samej karze podlega, kto w stanie nietrzeźwości podejmuje inne niż wymienione w § 1 czynności zawodowe, których pełnienie w takim stanie może narazić na bezpośrednie niebezpieczeństwo życie lub zdrowie ludzkie albo mienie w znacznych rozmiarach.
76 Art. 143 zmieniony przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.
77 Art. 145 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.
78 Art. 145 § 4 dodany przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.
79 Art. 146 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.