Rozdział 38 - Zniewagi. - Kodeks karny.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1932.60.571
Akt utracił moc Wersja od: 1 stycznia 1972 r.
Rozdział XXXVIII.
Zniewagi.
Zniewagi.
§ 1.
Kto pomawia inną osobę, instytucję lub zrzeszenie, choćby nie mające osobowości prawnej, o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć je w opinji publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,podlega karze aresztu do lat 2 i grzywny.
§ 2.
Niema przestępstwa, jeżeli zarzut był prawdziwy. Jeżeli zarzut uczyniony był publicznie, to dowód prawdy przeprowadzić wolno tylko wówczas, gdy sprawca działał w obronie uzasadnionego interesu publicznego lub prywatnego, własnego lub cudzego, a nadto dowód nie dotyczy okoliczności życia prywatnego lub rodzinnego.§ 3.
Wyrok skazujący należy na wniosek oskarżyciela ogłosić w czasopismach na koszt skazanego.§ 4.
Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.§ 5.
W razie zniesławienia urzędnika, ściganie może nastąpić również na wniosek władzy przełożonej.§ 1.
Kto obraża godność osobistą innej osoby w jej obecności, albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby obraza do osoby tej dotarła,podlega karze aresztu do roku lub grzywny.
§ 2.
Jeżeli obrazę wywołało wyzywające zachowanie się obrażonego lub jeżeli obrażony odpowiedział obrazą wzajemną lub naruszeniem nietykalności cielesnej,sąd może sprawcę od kary uwolnić.
§ 3.
Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.§ 4.
W razie obrazy urzędnika z powodu pełnienia obowiązków służbowych, ściganie może nastąpić również na wniosek władzy przełożonej.