Rozdział 35 - Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu. - Kodeks karny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.60.571

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1972 r.

Rozdział  XXXV.

Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.

§  1.
Kto zabija człowieka,

podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 5 lub dożywotnio albo karze śmierci.

§  2.
Kto zabija pod wpływem silnego wzruszenia,

podlega karze więzienia do lat 10.

Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu,

podlega karze więzienia do lat 5.

Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego,

podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.

Kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie,

podlega karze więzienia do lat 5.

Kto zawiera umowę, oddającą losowi rozstrzygnięcie pytania, która strona ma odebrać sobie życie,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  1.
Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  2.
Jeżeli śmierć wynikła z umyślnego uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia, spędzenia płodu lub porzucenia, określonego w art. 200, sprawca

podlega karze więzienia do lat 10.

§  1.
Kto:
a)
pozbawia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, albo
b)
powoduje inne trwałe kalectwo, ciężką chorobę nieuleczalną, chorobę zagrażającą życiu, albo trwałą chorobę psychiczną lub trwałą niezdolność do pracy zawodowej,

podlega karze więzienia do lat 10.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do lat 3.

§  1.
Kto powoduje:
a)
uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia, które nie zagrażają życiu lub zagrażają mu tylko chwilowo, a naruszają czynność narządu ciała co najmniej na przeciąg dni 20, albo
b)
trwałe zeszpecenie lub trwałe zniekształcenie ciała,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze więzienia do roku lub aresztu do roku.

§  1.
Kto powoduje uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia inne, niż określone w art. 235 i 236,

podlega karze więzienia do lat 2 lub aresztu do lat 2.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze aresztu do miesięcy 6 lub grzywny.

§  3.
Ściganie przestępstw, określonych w § 1 i 2, odbywa się z oskarżenia prywatnego.
§  1.
Kto w pojedynku zabija człowieka albo zadaje mu uszkodzenie ciała,

podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.

§  2.
Sekundantów sąd może uwolnić od kary.
§  1.
Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną,

podlega karze aresztu do roku lub grzywny.

§  2.
Jeżeli czyn został wywołany przez wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego lub jeżeli pokrzywdzony odpowiedział czynem tego samego rodzaju - sąd może sprawcę od kary uwolnić.
§  3.
Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

§  1.
Kto bierze udział w bójce lub w pobiciu człowieka, jeżeli stąd wynikło uszkodzenie, określone w art. 235 lub 236,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  2.
Kto bierze udział w bójce lub pobiciu człowieka, jeżeli stąd wynikła śmierć, podlega karze więzienia do lat 10.

Kto, biorąc udział w bójce lub w pobiciu człowieka, używa broni, noża lub innego niebezpiecznego narzędzia,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  1.
Kto naraża życie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo,

podlega karze więzienia do lat 3.

§  2.
Jeżeli sprawca ma obowiązek troszczenia się lub nadzoru w stosunku do narażonego na niebezpieczeństwo,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  3.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze aresztu do roku lub grzywny.

§  1.
Kto porzuca w położeniu, grożącem bezpośredniem niebezpieczeństwem dla życia, osobę, względem której ma obowiązek troszczenia się lub nadzoru,

podlega karze więzienia do lat 5.

§  2.
Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze aresztu do roku.

Kto bez upoważnienia udziela innej osobie trucizny odurzającej,

podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu.

§  1.
Kto, będąc dotknięty chorobą weneryczną, naraża inną osobę na zarażenie tą chorobą,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.

§  2.
Jeżeli sprawcą jest małżonek pokrzywdzonego, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Kto znęca się fizycznie lub moralnie nad pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy osobą nieletnią poniżej lat 17 lub bezradną,

podlega karze więzienia do lat 5.

Kto nie udziela pomocy człowiekowi, znajdującemu się w położeniu, grożącem bezpośredniem niebezpieczeństwem dla życia, mogąc to uczynić bez narażenia siebie lub osób bliskich na niebezpieczeństwo osobiste,

podlega karze więzienia do lat 3 lub aresztu do lat 3.

8 Art. 231-234 uchylone przez art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1956 r. o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U.56.12.61) z dniem 8 maja 1956 r.
9 Art. 240 zmieniony przez art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o zaostrzeniu odpowiedzialności karnej za chuligaństwo (Dz.U.58.34.152) z dniem 17 czerwca 1958 r.
10 Art. 241 zmieniony przez art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 22 maja 1958 r. o zaostrzeniu odpowiedzialności karnej za chuligaństwo (Dz.U.58.34.152) z dniem 17 czerwca 1958 r.