Art. 22. - Kodeks karny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.60.571

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1972 r.
Art.  22.
§  1.
Nie podlega karze, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego dobru własnemu lub cudzemu, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć.
§  2.
Nie działa w stanie wyższej konieczności, kto ma szczególny obowiązek narażenia się na niebezpieczeństwo.
§  3.
Dobro poświęcone nie może przedstawiać wartości oczywiście większej, niż dobro chronione.
§  4.
W razie przekroczenia granic wyższej konieczności sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.