Dział 1 - Zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego - Kodeks celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.75.802 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 10 sierpnia 2003 r.

Dział  I

Zabezpieczenie kwoty wynikającej z długu celnego

§  1. 
Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego organ celny zażąda złożenia zabezpieczenia w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego, dłużnik lub osoba mogąca się nim stać jest zobowiązana do złożenia tego zabezpieczenia.
§  2. 
W odniesieniu do tego samego długu celnego organ celny może zażądać złożenia tylko jednego zabezpieczenia.
§  3. 
Organ celny może wyrazić zgodę, aby zabezpieczenie zostało złożone przez osobę trzecią zamiast osoby, od której wymagane jest złożenie tego zabezpieczenia.
§  4. 
W wypadku gdy dłużnik bądź osoba mogąca się nim stać jest państwową jednostką budżetową, złożenie zabezpieczenia nie jest wymagane.
§  5. 
Organ celny może odstąpić od wymogu złożenia zabezpieczenia, jeżeli jego wysokość nie przekracza równowartości 500 EURO 131 .
§  1. 
Organ celny może odstąpić od pobrania zabezpieczenia, o ile przepis szczególny to przewiduje. Jednakże organ celny może zażądać złożenia zabezpieczenia w każdym czasie, jeżeli stwierdzi, że istnieje ryzyko, iż kwota powstałego lub mogącego powstać długu celnego nie zostanie zapłacona w terminie.
§  2. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wypadki, w których organ celny pobiera zabezpieczenie, o którym mowa w § 1.
§  1.  132
 Na wniosek osoby określonej w art. 195 § 1 lub § 3 dyrektor izby celnej może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego w celu zagwarantowania pokrycia powstałych lub mogących powstać długów celnych.
§  2. 
Pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego mogą otrzymać osoby, które spełniają następujące wymogi:
1)
są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) i lit. b),
2)
dokonują przywozu lub wywozu towarów co najmniej od 1 roku,
3)
są podatnikami podatku od towarów i usług,
4)
są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,
5)
nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa ani składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe,
6)
nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub ryczałtowego, ze względu na naruszenie przez nie przepisów prawa, w okresie ostatnich 3 lat,
7)
przedłożą pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy.
§  2a. 
Pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego mogą otrzymać osoby, które spełniają następujące wymogi:
1)
są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),
2)
są podatnikami podatku od towarów i usług,
3)
są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,
4)
nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne lub upadłościowe,
5)
nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego, ze względu na naruszenie przez nie przepisów prawa, w okresie ostatnich 3 lat.
§  3. 
Pozwolenie, o którym mowa w § 1, mogą również otrzymać agencje celne, które spełniają wymogi określone w § 2 pkt 1 oraz pkt 3-7.
§  3a.  133
 W uzasadnionych gospodarczo wypadkach dyrektor izby celnej może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w § 2 pkt 2, albo zabezpieczenia generalnego pomimo niespełnienia warunku, o którym mowa w § 2a pkt 4.
§  4. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadki, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposób określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego. Rozporządzenie powinno w szczególności określać:
1)
procedury celne, w których może być stosowane zabezpieczenie generalne i zabezpieczenie ryczałtowe,
2)
informacje, jakie należy zamieścić we wniosku o wydanie pozwolenia, rodzaje dokumentów, które powinny być dołączone do wniosku.
§  1. 
Organ celny ustala wysokość zabezpieczenia na poziomie równym:
1)
wysokości długu celnego lub długów celnych, gdy kwota ta może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia,
2)
szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z powstałego lub mogącego powstać długu celnego.
§  2. 
W wypadku gdy przyjmowane jest zabezpieczenie generalne długów celnych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, osoba, o której mowa w art. 195 § 1 lub § 3, jest zobowiązana do oszacowania wysokości takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie jej długów celnych.
§  3. 
Do zabezpieczenia ryczałtowego nie mają zastosowania przepisy § 1 i § 2.
§  1. 
Zabezpieczenie może zostać złożone:
1)
w formie depozytu w gotówce,
2)
w formie gwarancji,
3)
w postaci dokumentów gwarancyjnych przewidzianych w umowach międzynarodowych, o ile przepis szczególny na to zezwala.
§  2. 
Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, inne formy zabezpieczenia niż te, o których mowa w § 1.
§  1. 
Depozyt w gotówce powinien zostać złożony w walucie polskiej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
§  2. 
Za równoważne z depozytem w gotówce uważa się:
1)
złożenie czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku,
2)
złożenie innego dokumentu mającego wartość płatniczą.
§  3. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób złożenia zabezpieczenia, o którym mowa w § 1, oraz dokumenty, o których mowa w § 2 pkt 2, które mogą być przyjmowane przez organ celny.
§  1. 
Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia solidarnie z dłużnikiem, bezwarunkowo i nieodwołalnie na każde wezwanie organu celnego, zabezpieczonej kwoty wynikającej z długu celnego, jeżeli jej zapłacenie stanie się wymagalne.
§  2. 
Gwarantem może być tylko osoba trzecia, mająca swoją siedzibę w kraju, lub działający w kraju oddział banku zagranicznego - ujęte w wykazie gwarantów.
§  3. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych ustala i ogłasza, w drodze rozporządzenia, wykaz gwarantów, o którym mowa w § 2. Rozporządzenie powinno określać wyłącznie podmioty, które ze względu na swoją sytuację finansową zagwarantują realizację zobowiązań wynikających z zabezpieczenia kwoty długu celnego.
§  1. 
Osoba zobowiązana do złożenia zabezpieczenia może wybrać formę zabezpieczenia spośród form przewidzianych w art. 199, chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy szczególne nie powalają na stosowanie danego zabezpieczenia.
§  2. 
Organ celny może określić termin, w którym proponowana forma zabezpieczenia ma zostać utrzymana.

Organ celny może wyrazić zgodę na złożenie depozytu w gotówce w walutach wymienialnych.

§  1. 
Organ celny odmawia przyjęcia zabezpieczenia, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w całości kwoty wynikającej z długu celnego.
§  2. 
Organ celny może odmówić przyjęcia gwarancji z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ona w sposób pewny pokrycia w terminie kwoty wynikającej z długu celnego.

Jeżeli organ celny stwierdzi, że złożone zabezpieczenie nie zapewnia pokrycia w całości lub w terminie kwoty wynikającej z długu celnego, może zażądać od osoby określonej w art. 195 § 1 złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia.

§  1. 
Z zastrzeżeniem § 1a zabezpieczenie nie może zostać zwrócone, dopóki dług celny nie wygaśnie lub nie będzie mógł powstać.
§  1a. 
W wypadku procedur zawieszających zabezpieczenie zostaje zwrócone z chwilą rozliczenia procedury.
§  2. 
Jeżeli dług celny wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie zostaje niezwłocznie zwrócone.
§  3. 
Jeżeli dług celny wygaśnie częściowo lub nie będzie mógł już powstać do części zabezpieczonej kwoty, złożone zabezpieczenie może zostać częściowo zwrócone osobie zainteresowanej na jej wniosek.

Od kwoty zwracanego zabezpieczenia nie płaci się odsetek.

131 Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".
132 Art. 197 § 1 zmieniony przez art. 14 pkt 19 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.02.41.365) z dniem 1 maja 2002 r.
133 Art. 197 § 3a zmieniony przez art. 14 pkt 19 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.02.41.365) z dniem 1 maja 2002 r.