Oddział 2 - Tranzyt - Kodeks celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.75.802 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 10 sierpnia 2003 r.

Oddział  2

Tranzyt

Art.  97. 

§ 1. 51  Procedura tranzytu pozwala na przemieszczanie z jednego do drugiego miejsca znajdującego się na polskim obszarze celnym:

1) towarów niekrajowych, niepodlegających w tym czasie należnościom celnym przywozowym i środkom polityki handlowej, lub

2) towarów krajowych w wypadkach określonych w przepisach szczególnych.

§ 2. 52  (uchylony).

§ 3. Przemieszczanie, o którym mowa w § 1, odbywa się w szczególności z zastosowaniem:

1) dokumentów określonych przepisami prawa celnego,

2) karnetu TIR, jeżeli:

a) rozpoczęło się lub ma się zakończyć poza polskim obszarem celnym lub

b) dotyczy przesyłek towarów, które mają zostać wyładowane na polskim obszarze celnym i które są przewożone wraz z towarami przeznaczonymi do wyładowania poza polskim obszarem celnym,

3) karnetu ATA używanego jako dokument tranzytowy.

§ 4. 53  W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny towarów niekrajowych organ celny może z urzędu, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, uwzględniając interes osoby zobowiązanej, objąć towar procedurą tranzytu.

§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki procedury tranzytu, wzory wniosków o objęcie towaru procedurą tranzytu oraz dokumenty, na podstawie których może nastąpić objęcie towaru tą procedurą.

Art.  98.  ⁵⁴

§ 1. Procedura tranzytu zostaje zakończona, a obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury tranzytu spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i odpowiednie dokumenty zostaną przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia, zgodnie z przepisami tej procedury.

§ 2. Organ celny uznaje procedurę tranzytu za zamkniętą, jeżeli jest w stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia (urząd, w którym towary objęto procedurą tranzytu) i danych dostępnych w urzędzie celnym przeznaczenia, że procedura ta została w sposób prawidłowy zakończona.

Art.  99. 

§ 1. Główny zobowiązany to osoba, która sama lub za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela, przez zgłoszenie celne, wyraziła wolę wykonania obowiązków przewidzianych procedurą tranzytu.

§ 2. Główny zobowiązany powinien złożyć zabezpieczenie w celu zagwarantowania pokrycia kwoty wynikającej z długu celnego i innych należności mogących powstać w związku z przywozem lub wywozem towaru, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

§ 3. Organ celny może odstąpić od pobrania zabezpieczenia w wypadku:

1) przewozów morskich, rzecznych i powietrznych,

2) przesyłania towarów rurociągami i innymi stałymi liniami przesyłowymi,

3) przewozów dokonywanych przez przedsiębiorstwa kolejowe.

Art.  100. 

§ 1. 55  Dyrektor izby celnej może, z zastrzeżeniem § 3, zwolnić z obowiązku złożenia zabezpieczenia, przy przewozie towarów w ramach procedury tranzytu, osoby spełniające warunki określone w § 2.

§ 2. Zwolnienie określone w § 1 wydawane jest w formie pozwolenia jedynie osobom spełniającym następujące wymogi:

1) mają swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w kraju,

2) korzystają z procedury tranzytu co najmniej od roku,

3) znajdują się w sytuacji finansowej zapewniającej wywiązanie się z zobowiązań mogących powstać wobec organu celnego,

4) 56  nie naruszyły w sposób istotny przepisów prawa celnego lub przepisów podatkowych,

5) podpisały, na odpowiednim formularzu, zobowiązanie do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie organu celnego, kwoty należnej z tytułu dokonywania przewozów towarów objętych procedurą tranzytu.

§ 3. Zwolnienia od złożenia zabezpieczenia nie udziela się, jeżeli procedurą tranzytu objęte są towary, których:

1) całkowita wartość przekracza określoną kwotę lub

2) przywóz związany jest ze zwiększonym ryzykiem, przy uwzględnieniu wysokości należności celnych przywozowych i innych obciążeń, którym towary te mogą podlegać.

§ 4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, tryb i warunki wydawania i cofania pozwoleń, o których mowa w § 2, szczegółowe wymogi, które powinna spełniać osoba ubiegająca się o wydanie pozwolenia, wysokość kwoty oraz wykaz towarów, o których mowa w § 3.

Art.  101. 

§ 1. Osobą uprawnioną do korzystania z procedury tranzytu jest główny zobowiązany.

§ 1a. Głównym zobowiązanym może być także agencja celna.

§ 2. Główny zobowiązany powinien:

1) przedstawić w wyznaczonym terminie i we wskazanym przez organ celny urzędzie celnym towary w nienaruszonym stanie i z zachowaniem środków zastosowanych przez organ celny w celu zapewnienia tożsamości towaru,

2) przestrzegać przepisów procedury tranzytu.

§ 3. 57  Niezależnie od obowiązków głównego zobowiązanego, każda osoba przewożąca towar lub osoba przyjmująca go, jeśli wie o tym, że jest on objęty procedurą tranzytu, jest zobowiązana do przedstawienia tego towaru w urzędzie celnym przeznaczenia, z zachowaniem wymogów, o których mowa w § 2.

§ 4. (skreślony).

⁵¹ Art. 97 § 1 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.

⁵² Art. 97 § 2 uchylony przez art. 1 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.

⁵³ Art. 97 § 4 zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.

⁵⁴ Art. 98 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.

⁵⁵ Art. 100 § 1 zmieniony przez art. 14 pkt 19 ustawy z dnia 20 marca 2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.02.41.365) z dniem 1 maja 2002 r.

⁵⁶ Art. 100 § 2 pkt 4 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.

⁵⁷ Art. 101 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. (Dz.U.03.120.1122) zmieniającej nin. ustawę z dniem 10 sierpnia 2003 r.