Dział 2 - Pochodzenie Towarów - Kodeks celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.75.802 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 10 sierpnia 2003 r.

Dział  II

Pochodzenie Towarów

Art.  15. 

§ 1. Niepreferencyjne pochodzenie towarów określa się w celu:

1) stosowania taryfy celnej, z wyjątkiem środków wymienionych w art. 13 § 3 pkt 4 i pkt 5,

2) stosowania środków polityki handlowej ustanowionych w odrębnych przepisach,

3) sporządzania i wydawania świadectw potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 2. Reguły ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów określają art. 16-19.

Art.  16. 

§ 1. Towarami pochodzącymi z danego kraju są towary całkowicie tam uzyskane lub wyprodukowane.

§ 2. Towarami całkowicie uzyskanymi lub wyprodukowanymi w danym kraju są:

1) produkty mineralne tam wydobyte,

2) rośliny lub produkty roślinne tam zebrane,

3) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane,

4) produkty uzyskane od żywych zwierząt tam wyhodowanych,

5) produkty uzyskane przez polowanie lub rybołówstwo na jego terytorium,

6) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z mórz znajdujących się poza morzami terytorialnymi danego kraju, dokonywanego przez statki w nim zarejestrowane i pływające pod jego banderą,

7) towary wytworzone na pokładach statków przetwórni z produktów, o których mowa w pkt 6, pochodzących z tego kraju, o ile statki przetwórnie zostały zarejestrowane w danym kraju i pływają pod jego banderą,

8) produkty wydobyte z dna morskiego i z wnętrza ziemi pod nim, znajdującym się poza morzami terytorialnymi, o ile dany kraj ma prawa wyłączności do eksploatacji dna lub wnętrza ziemi pod nim,

9) odpady i pozostałości powstałe w danym kraju w wyniku procesów produkcyjnych i towary zużyte, jeśli nadają się wyłącznie do odzyskiwania surowców,

10) towary wytworzone w danym kraju wyłącznie z towarów, o których mowa w pkt 1-9, lub z ich pochodnych na dowolnym etapie przetworzenia.

§ 3. Określenie "kraj" w rozumieniu § 2 obejmuje również morza terytorialne kraju.

Art.  17. 

Towar, w którego produkcję zaangażowany jest więcej niż jeden kraj, jest uznawany za pochodzący z kraju, w którym podlegał ostatniej istotnej, ekonomicznie uzasadnionej obróbce lub przetworzeniu, które spowodowały wytworzenie nowego produktu lub stanowiły istotny etap wytwarzania w przedsiębiorstwie przystosowanym do tego celu.

Art.  18. 

Nie uznaje się towarów za pochodzące z kraju, w którym podlegały obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 17, jeżeli z ustalonych faktów wynika, że jedynym celem obróbki lub przetworzenia było obejście przepisów dotyczących pochodzenia towarów.

Art.  19. 

§ 1. Ustalenie pochodzenia towarów, o których mowa w art. 16 i art. 17, dokonywane jest przez organ celny na podstawie dowodu pochodzenia towarów.

§ 2. W wypadku wątpliwości co do pochodzenia towarów, organ celny może zażądać dodatkowych dowodów potwierdzających pochodzenie towarów.

§ 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe zasady i tryb ustalania pochodzenia towarów, o których mowa w art. 17,

2) sposób dokumentowania pochodzenia towarów, o których mowa w § 1 i § 2,

3) listę towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia.

Art.  20. 

§ 1. Warunki uzyskiwania pochodzenia, jakie powinny spełniać towary, aby korzystać ze środków wymienionych w art. 13 § 3 pkt 4 lub pkt 5, oraz sposoby jego dokumentowania określane są według reguł preferencyjnego pochodzenia towarów.

§ 2. W wypadku towarów objętych umowami, o których mowa w art. 13 § 3 pkt 4, reguły, o których mowa w § 1, określone są w tych umowach.

§ 3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, reguły ustalania pochodzenia towarów, wobec których będą stosowane stawki określane na podstawie art. 13 § 3 pkt 5, oraz sposób jego dokumentowania.

Art.  20¹. 

§ 1. Organ celny może udzielić pozwolenia na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów osobom, które spełniają następujące warunki:

1) są osobami krajowymi w rozumieniu art. 3 § 1 pkt 11 lit. a) lub lit. b),

2) dokonują wywozu towarów od co najmniej 1 roku,

3) są podatnikami podatku od towarów i usług,

4) są podmiotami, których działalnością kierują osoby, które nie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe,

5) nie zalegają z cłem, podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa oraz składkami na ubezpieczenie społeczne, a także nie jest wobec nich prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe,

6) nie zostało im cofnięte pozwolenie na stosowanie uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów, ze względu na naruszenie przez nich przepisów prawa, w okresie ostatnich 3 lat.

§ 2. W uzasadnionych gospodarczo wypadkach organ celny może udzielić pozwolenia, o którym mowa w § 1, osobom niespełniającym warunku, o którym mowa w § 1 pkt 5.

§ 3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb stosowania uproszczonego sposobu dokumentowania pochodzenia towarów.

Art.  20². 

Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze rozporządzenia, wyjaśnienia do reguł pochodzenia towarów, opierając się w szczególności na wyjaśnieniach wynikających z postanowień Porozumienia w sprawie reguł pochodzenia towarów, stanowiącego załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu.