Art. 27. - Kodeks celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.75.802 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 10 sierpnia 2003 r.

Art.  27. 

§ 1. Jeżeli wartość celna przywożonych towarów nie może być ustalona na podstawie przepisów art. 23, art. 25 i art. 26, za wartość celną przyjmuje się cenę jednostkową towarów przywożonych bądź identycznych lub podobnych sprzedanych na polskim obszarze celnym w największych zbiorczych ilościach i stanie, w jakim są towary, dla których ustalana jest wartość celna, w transakcjach sprzedaży między niepowiązanymi ze sobą osobami, w tym samym lub zbliżonym czasie, nieprzekraczającym 90 dni od dnia przywozu towaru, dla którego ustalana jest wartość celna, pomniejszoną o:

1) marżę zazwyczaj płaconą lub uzgodnioną do zapłacenia albo też narzut, jaki jest zazwyczaj stosowany na polskim obszarze celnym, obejmujący zyski i wydatki związane ze sprzedażą przywiezionych towarów tego samego gatunku i rodzaju,

2) koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem, po przywozie towarów na polski obszar celny,

3) należności celne przywozowe i inne opłaty pobierane na polskim obszarze celnym z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów.

§ 2. Jeżeli towary przywożone bądź identyczne lub podobne nie są przedmiotem sprzedaży na polskim obszarze celnym w takim samym stanie i w tym samym lub zbliżonym czasie co towary, dla których ustalana jest wartość celna, to na wniosek zgłaszającego wartość celną ustala się na podstawie ceny jednostkowej przywiezionych towarów, po której są one sprzedawane po dokonaniu ich przetworzenia, w największych zbiorczych ilościach, w transakcjach sprzedaży między niepowiązanymi osobami, pomniejszonej o koszty przetworzenia i koszty, o których mowa w § 1 pkt 1-3.