Klasyfikacja statków powietrznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.139.1333

Akt utracił moc

Wersja od: 5 czerwca 2007 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA INFRASTRUKTURY ¹

z dnia 15 lipca 2003 r.

w sprawie klasyfikacji statków powietrznych

Na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ustala się klasyfikację statków powietrznych ze względu na:

1) charakterystykę i przeznaczenie statków powietrznych;

2) przeznaczenie operacyjne statków powietrznych;

3) sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej.

§ 2. 2  Ze względu na charakterystykę i przeznaczenie statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne objęte obowiązkiem uzyskania certyfikatu typu oraz świadectwa zdatności do lotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (Dz. Urz. WE L 240 z 07.09.2002; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 30, z późn. zm.);

2) statki powietrzne kategorii specjalnej, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na lot, w tym:

a) bezpilotowe statki powietrzne - statki powietrzne bez pilota, nieprzeznaczone do celów sportowych lub rekreacyjnych, zdolne do lotu autonomicznego programowanego lub zdalnie sterowanego,

b) modele latające o masie większej niż 25 kg;

3) ultralekkie statki powietrzne i urządzenia objęte obowiązkiem uzyskania innego niż świadectwo zdatności do lotu dokumentu dopuszczającego do wykonywania lotu, skoku lub użycia, ustanowionym przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze:

a) urządzenia latające - przeznaczone w szczególności do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych,

b) spadochrony;

4) pozostałe statki powietrzne - nieobjęte obowiązkiem uzyskania dokumentu zdatności do lotu:

a) modele latające - niezdolne do uniesienia człowieka, przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych, kolekcjonerskich lub edukacyjnych:

– o masie startowej nie większej niż 25 kg - dla modeli latających cięższych od powietrza,

– o masie wszystkich składników, bez gazu nośnego, nie większej niż 25 kg - dla modeli latających lżejszych od powietrza,

b) latawce - statki powietrzne bez napędu, cięższe od powietrza, unoszące się w opływającym je powietrzu na uwięzi połączonej ze stałym lub ruchomym punktem podłoża, niezdolne do uniesienia człowieka i przeznaczone do celów sportowych, rekreacyjnych, pokazowych lub edukacyjnych.

§ 3. Ze względu na przeznaczenie operacyjne statki powietrzne dzielą się na:

1) statki powietrzne lądowe - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych oraz lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich;

2) statki powietrzne wodne - przeznaczone do operowania wyłącznie z powierzchni wody:

a) pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,

b) łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie;

3) amfibie - przeznaczone do operowania z lotnisk i lądowisk lądowych, lądowisk na pokładach statków morskich i budowli morskich oraz do operowania z powierzchni wody:

a) pływakowe - w których pływalność nadają pływaki umocowane do statku powietrznego,

b) łodzie latające - w których pływalność nadaje kadłub o odpowiednim kształcie.

§ 4. Ze względu na sposób unoszenia się w przestrzeni powietrznej statki powietrzne dzielą się na:

1) aerostaty - których siła nośna powstaje wskutek wyporności w otaczającym powietrzu;

2) aerodyny - których siła nośna powstaje w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na przeznaczonych do tego powierzchniach tych statków.

§ 5. Aerostaty, o których mowa w § 4 pkt 1, dzielą się na:

1) balony - statki powietrzne bez napędu, lżejsze od powietrza, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:

- balony gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,

- balony na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

- 3  balony, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,

b) ze względu na sposób operowania:

- wolne - zdolne do lotu swobodnego w otaczającym powietrzu,

- na uwięzi - umocowane do stałego lub ruchomego punktu podłoża;

2) 4  balony wolne z napędem - balony wolne z zamontowanym zespołem napędowym, umożliwiającym lot poziomy, wznoszący lub zniżanie w masie powietrza, z liczbą miejsc dla pilota i pasażerów nie większą niż 5, które dzieli się, ze względu na czynnik zapewniający wyporność, w sposób następujący:

- balony wolne z napędem - gazowe, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,

- balony wolne z napędem - na ogrzane powietrze, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

- balony wolne z napędem - mieszane, w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze;

3) sterowce - statki powietrzne z napędem, lżejsze od powietrza, zdolne w ograniczonych warunkach otoczenia do lotu całkowicie sterowanego, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na czynnik zapewniający wyporność:

- sterowce gazowe - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza,

- sterowce na ogrzane powietrze - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest ogrzane powietrze,

- 5  sterowce - w których czynnikiem zapewniającym wyporność jest gaz lżejszy od powietrza i ogrzane powietrze,

b) 6  (uchylona).

§ 6. Aerodyny, o których mowa w § 4 pkt 2, dzielą się na:

1) stałopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego przeznaczonych do tego celu powierzchniach (powierzchniach nośnych), które pozostają stałe w danych warunkach lotu;

2) przemiennopłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływań aerodynamicznych na jego powierzchniach nośnych, które mogą być przestawiane zależnie od warunków lotu;

3) wiropłaty - statki powietrzne cięższe od powietrza, wytwarzające siłę nośną głównie w wyniku oddziaływania powietrza z jednym lub większą liczbą wirników o osiach zasadniczo pionowych, które dzieli się w sposób następujący:

a) ze względu na charakterystyki ogólne:

- wiropłaty o stałym położeniu osi wirników,

- wiropłaty o zmiennym położeniu osi wirników,

- wiropłaty kategorii specjalnej,

b) ze względu na swą konstrukcję:

- śmigłowce,

- wiatrakowce,

- wiroszybowce;

4) samoloty - stałopłaty z napędem, niebędące szybowcami z napędem pomocniczym ani motoszybowcami, które dzieli się w sposób następujący :

a) ze względu na charakterystyki ogólne:

- samoloty ultralekkie (mikroloty) - samoloty o masie startowej nie większej niż 495 kg,

- samoloty bardzo lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 750 kg,

- samoloty lekkie kategorii normalnej - samoloty o masie startowej nie większej niż 5.700 kg,

- 7  samoloty lekkie kategorii akrobacyjnej, w rozumieniu wymagań CS - 23 "Samoloty kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego", wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/14/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie specyfikacji certyfikacyjnych, obejmujących przepisy zdatności do lotu i akceptowalne sposoby spełnienia dla samolotów kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego wydaną na podstawie rozporządzenia (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1592/2002 z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego,

- 8  samoloty lekkie kategorii użytkowej w rozumieniu wymagań CS - 23 "Samoloty kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego", wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/14/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 14 listopada 2003 r. w sprawie specyfikacji certyfikacyjnych, obejmujących przepisy zdatności do lotu i akceptowalne sposoby spełnienia dla samolotów kategorii normalnej, użytkowej, akrobacyjnej i transportu lokalnego wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w tiret czwartym,

- samoloty transportowe - samoloty o masie startowej większej niż 5.700 kg i nie większej niż 8.618 kg,

- samoloty transportowe duże - samoloty o masie startowej większej niż 8.618 kg,

- samoloty kategorii specjalnej,

b) ze względu na przeznaczenie:

- szkolne,

- sportowe,

- pasażerskie,

- towarowe,

- rolnicze,

- gaśnicze,

- medyczne,

- ratownicze;

5) szybowce - stałopłaty bez napędu, przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) szybowce kategorii specjalnej;

6) szybowce z napędem pomocniczym - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do utrzymania ich w ustalonym locie poziomym, lecz niewystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) szybowce z napędem pomocniczym kategorii specjalnej;

7) motoszybowce - stałopłaty przeznaczone głównie do celów sportowych, rekreacyjnych i edukacyjnych, wyposażone w napęd pomocniczy wystarczający do zapewnienia im samodzielnego startu i wznoszenia, które dzieli się w sposób następujący:

a) jednomiejscowe,

b) dwumiejscowe,

c) motoszybowce kategorii specjalnej;

8) śmigłowce - wiropłaty z napędzanym wirnikiem, które dzieli się w sposób następujący:

a) 9  ze względu na charakterystyki ogólne:

– śmigłowce małe kategorii A,

– śmigłowce małe kategorii B,

– śmigłowce duże kategorii A,

– śmigłowce duże kategorii B

w rozumieniu przepisów "CS-Definicje" wprowadzonych do stosowania decyzją nr 2003/11/RM Dyrektora Wykonawczego Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z dnia 5 listopada 2003 r. w sprawie definicji i skrótów stosowanych w specyfikacjach certyfikacyjnych dla wyrobów, części i wyposażenia wydaną na podstawie rozporządzenia, o którym mowa w pkt 4 lit. a tiret czwarte,

– śmigłowce bardzo lekkie - o masie startowej nie większej niż 600 kg,

– śmigłowce kategorii specjalnej,

b) ze względu na charakterystyki osiągowe:

- śmigłowce I klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do lądowania na opuszczonym miejscu startu lub do bezpiecznego kontynuowania lotu,

- śmigłowce II klasy osiągowej - śmigłowce, które w przypadku awarii silnika są zdolne do bezpiecznego kontynuowania lotu, z wyjątkiem przypadku, gdy awaria silnika wystąpi przed określonym punktem po starcie lub po określonym punkcie przed lądowaniem, jeżeli awaria ta stworzy konieczność awaryjnego lądowania,

- śmigłowce III klasy osiągowej - śmigłowce, których awaria silnika w każdym punkcie trajektorii lotu stwarza konieczność lądowania awaryjnego,

c) ze względu na przeznaczenie:

- szkolne,

- sportowe,

- pasażerskie,

- towarowe,

- rolnicze,

- gaśnicze,

- medyczne,

- ratownicze;

9) wiatrakowce - wiropłaty z napędem niebędące śmigłowcami;

10) wiroszybowce (żyroszybowce) - wiropłaty bez napędu;

11) skrzydłowce (ornitoptery) - statki powietrzne o napędzanych powierzchniach nośnych niebędących wirnikami;

12) mięśnioloty - statki powietrzne z napędem, napędzane siłą mięśni pilota lub załogi;

13) 10  spadochrony - urządzenia cięższe od powietrza, które wskutek oddziaływania powietrza na ich powierzchnie wytwarzają siłę aerodynamiczną częściowo równoważącą ciężar całkowity (własny i podwieszony) i zmniejszają ich prędkość opadania, które dzieli się w sposób następujący:

a) spadochrony osobowe - spadochrony przeznaczone do wykonywania skoków:

– główne - przewidziane jako zasadniczy środek spowalniania opadania osób,

– zapasowe - przeznaczone do spowalniania opadania osób w razie niezadziałania lub nieprawidłowego zadziałania spadochronu głównego,

– ratownicze - przeznaczone do ratowania załogi i innych osób znajdujących się na pokładzie statku powietrznego,

b) spadochrony innego przeznaczenia - spadochrony nieprzeznaczone do wykonywania skoków:

– spadochronowe systemy ratownicze - przeznaczone do ratowania statków powietrznych i innych urządzeń lub ich części z załogą lub bez,

– towarowe - przeznaczone do spowalniania opadania rzeczy,

– inne, niesklasyfikowane, w tym także spadochrony wynoszone w powietrze za pomocą holowania;

14) 11  paralotnie - urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych pozbawionych elementów zapewniających im sztywność;

15) 12  paralotnie z napędem - paralotnie wyposażone w zespół napędowy, przeznaczone do startu pieszego;

16) 13  motoparalotnie - paralotnie wyposażone w zespół napędowy i podwozie;

16a) 14  paraplany - motoparalotnie o masie pustego statku powietrznego powyżej 70 kg, wyposażone w skrzydło, nieprzeznaczone do startu pieszego;

17) 15  lotnie - urządzenia latające bez napędu, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;

18) 16  lotnie z napędem - urządzenia latające z zespołem napędowym, o powierzchniach nośnych zamocowanych do elementów zapewniających im sztywność, przeznaczone do startu pieszego;

19) 17  motolotnie - urządzenia latające mające ruchome powierzchnie nośne, w których podstawowym sposobem sterowania jest przemieszczanie środka masy względem płata, wyposażone w podwozie i co najmniej jeden zespół napędowy.

§  7.

1. Wykaz klas i kategorii statków powietrznych określonych w § 2-6 stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Statki powietrzne określone w § 5 i 6 pkt 1 i 3-10 należą do klasyfikacji podstawowej statków powietrznych.

3. Schemat klasyfikacji podstawowej statków powietrznych stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

  ¹⁸

WYKAZ KLAS I KATEGORII STATKÓW POWIETRZNYCH

KLASA STATKU POWIETRZNEGO	KATEGORIA
Samolot	Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 8.618 kg
	Transportowa o maksymalnej masie startowej powyżej 5.700 kg, lecz nie większej niż 8.618 kg
	Normalna o maksymalnej masie startowej nie większej niż 5.700 kg
	Użytkowa
	Akrobacyjna
	Bardzo lekki
	Specjalna
Śmigłowiec	Mały kategorii A
	Mały kategorii B
	Duży kategorii A
	Duży kategorii B
	Bardzo lekki
	Specjalna
Szybowiec	Jednomiejscowy
	Dwumiejscowy
	Z napędem pomocniczym	Jednomiejscowy
		Dwumiejscowy
	Specjalna	Jednomiejscowy
		Dwumiejscowy
Motoszybowiec	Jednomiejscowy
	Dwumiejscowy
	Specjalna	Jednomiejscowy
		Dwumiejscowy
Wiatrakowiec	Specjalna
Wiroszybowiec	Specjalna
Balon	Gazowy	Na uwięzi
		Wolny
		Z napędem pomocniczym
	Na ogrzane powietrze	Na uwięzi
		Wolny
		Z napędem pomocniczym
	Gazowy i na ogrzane powietrze	Na uwięzi
		Wolny
		Z napędem pomocniczym
Sterowiec	Gazowy	Sztywny
		Półsztywny
		Niesztywny
	Na ogrzane powietrze	Sztywny
		Półsztywny
		Niesztywny
	Gazowy i na ogrzane powietrze	Sztywny
		Półsztywny
		Niesztywny
Spadochron	Osobowy	Główny
		Zapasowy
		Ratowniczy
	Innego przeznaczenia	Spadochronowy system ratowniczy
		Towarowy
		Inny niesklasyfikowany
Bezpilotowy statek powietrzny	Sterowany zdalnie
	Sterowany autonomicznie
Urządzenie latające	Paralotnia	Jednoosobowa
		Dwuosobowa
	Paralotnia z napędem	Jednoosobowa
		Dwuosobowa
	Motoparalotnia	Jednoosobowa
		Dwuosobowa
	Paraplan	Jednoosobowy
		Dwuosobowy
	Lotnia	Jednoosobowa
		Dwuosobowa
	Lotnia z napędem	Jednoosobowa
		Dwuosobowa
	Motolotnia	Jednoosobowa
		Dwuosobowa

ZAŁĄCZNIK Nr  2

  ¹⁹

SCHEMAT KLASYFIKACJI PODSTAWOWEJ STATKÓW POWIETRZNYCH

Statek powietrzny	Aerostat	Balon	Gazowy	Na uwięzi
				Wolny
				Z napędem
			Na ogrzane powietrze	Na uwięzi
				Wolny
				Z napędem
			Gazowy i na ogrzane powietrze	Na uwięzi
				Wolny
				Z napędem
		Sterowiec	Gazowy
			Na ogrzane powietrze
			Gazowy i na ogrzane powietrze
	Aerodyna	Stałopłat	Bez napędu	Szybowiec
			Z napędem	Motoszybowiec
				Samolot
		Wiropłat	Bez napędu	Wiroszybowiec
			Z napędem	Wiatrakowiec
				Śmigłowiec

¹ Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165).

² § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

³ § 5 pkt 1 lit. a) tiret trzecie zmienione przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁴ § 5 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁵ § 5 pkt 3 lit. a) tiret trzecie zmienione przez § 1 pkt 2 lit. c) tiret pierwsze rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁶ § 5 pkt 3 lit. b) uchylona przez § 1 pkt 2 lit. c) tiret drugie rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁷ § 6 pkt 4 lit. a) tiret czwarte zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁸ § 6 pkt 4 lit. a) tiret piąte zmienione przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

⁹ § 6 pkt 8 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁰ § 6 pkt 13 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹¹ § 6 pkt 14 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹² § 6 pkt 15 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹³ § 6 pkt 16 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. d) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁴ § 6 pkt 16a dodany przez § 1 pkt 3 lit. e) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁵ § 6 pkt 17 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁶ § 6 pkt 18 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁷ § 6 pkt 19 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. f) rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁸ Załącznik nr 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.

¹⁹ Załącznik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 27 kwietnia 2007 r. (Dz.U.07.89.592) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 czerwca 2007 r.