§ 2. - Kierowanie świadczeniobiorców na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.274.2729

Akt utracił moc

Wersja od: 27 grudnia 2004 r.

§  2.

1. W celu uzyskania skierowania na leczenie lub badania diagnostyczne poza granicami kraju, świadczeniobiorca, jego przedstawiciel ustawowy lub małżonek składa wniosek do ministra właściwego do spraw zdrowia, zwanego dalej "ministrem", za pośrednictwem konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny właściwej dla wnioskowanego leczenia, zwanego dalej "konsultantem krajowym".

2. Świadczeniobiorca, jego przedstawiciel ustawowy lub małżonek wypełnia część I wniosku i przekazuje ją lekarzowi ubezpieczenia zdrowotnego - specjaliście właściwej dziedziny medycyny, posiadającemu tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego, zwanemu dalej "lekarzem".

3. Lekarz, w przypadku stwierdzenia braku możliwości leczniczych lub diagnostycznych w kraju, wypełnia część II i III wniosku i wskazuje zagraniczne placówki opieki medycznej, do których proponuje skierować świadczeniobiorcę na leczenie lub badania diagnostyczne, a także, jeżeli istnieje taka potrzeba, wskazuje odpowiedni do stanu zdrowia świadczeniobiorcy środek transportu.

4. Świadczeniobiorca, jego przedstawiciel ustawowy lub małżonek dostarcza lekarzowi przetłumaczoną na język angielski, przez tłumacza przysięgłego, część III wniosku.

5. Lekarz, w terminie nie dłuższym niż 2 dni robocze od dnia otrzymania tłumaczenia części III wniosku, przekazuje konsultantowi krajowemu, w celu zaopiniowania, wniosek z wypełnioną częścią I, II i III wraz z tłumaczeniem części III wniosku oraz kopię dokumentacji medycznej w zakresie objętym wnioskiem.

6. Konsultant krajowy wypełnia część IV wniosku i dokonuje oceny wniosku w zakresie braku możliwości wykonania leczenia lub badania diagnostycznego w kraju, mając na uwadze aktualny stan zdrowia świadczeniobiorcy i prawdopodobny dalszy przebieg choroby, uwzględniając w swojej opinii udowodnioną skuteczność proponowanego leczenia lub wiarygodność badania diagnostycznego poza granicami kraju. Dokonując oceny wniosku, konsultant krajowy wskazuje zagraniczną placówkę opieki medycznej i uzasadnia jej wybór.

7. Konsultant krajowy przekazuje zaopiniowany wniosek wraz z tłumaczeniem części III wniosku do Biura Rozliczeń Międzynarodowych, zwanego dalej "Biurem", w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia jego otrzymania.

8. Wzór wniosku stanowi załącznik do rozporządzenia.