Kierowanie na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej oraz pokrywanie kosztów tej rehabilitacji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.145.674

Akt utracił moc
Wersja od: 12 grudnia 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 3 grudnia 1996 r.
w sprawie kierowania na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej oraz pokrywania kosztów tej rehabilitacji.

Na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 1989 r. Nr 25, poz. 137 i Nr 74, poz. 441, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 104, poz. 450 i Nr 110, poz. 474, z 1994 r. Nr 84, poz. 385 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 85, poz. 426) zarządza się, co następuje:
1.
Na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej, zwaną dalej "rehabilitacją leczniczą", mogą być kierowani ubezpieczeni pobierający przez dłuższy okres świadczenia z tytułu czasowej niezdolności do pracy i zagrożeni stałą lub długoterminową niezdolnością do pracy.
2.
Na rehabilitację leczniczą nie kieruje się ubezpieczonych mających uprawnienia do emerytury lub renty z tytułu trwałego inwalidztwa.
1.
O potrzebie rehabilitacji leczniczej orzeka lekarz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej "Zakładem", na podstawie wniosków:
1)
lekarzy zakładów opieki zdrowotnej lub lekarzy prywatnie praktykujących,
2)
komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia - w stosunku do osób pobierających świadczenia rehabilitacyjne.
2.
Wnioski, wraz z niezbędną dokumentacją, składa się w oddziale Zakładu właściwym ze względu na miejsce zatrudnienia lub wykonywania innej pracy zarobkowej przez ubezpieczonego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3.
Lekarz kontroli orzecznictwa o czasowej niezdolności do pracy Zakładu lub wojewódzki lekarz kontroli nad orzecznictwem lekarskim, który w czasie kontroli orzeczeń o czasowej niezdolności do pracy stwierdzi potrzebę przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej ubezpieczonego, zaleca lekarzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wystąpienie z wnioskiem o rehabilitację leczniczą.
4.
Orzeczenia, o których mowa w ust. 1, stanowią podstawę do wydania lub odmowy wydania przez Zakład skierowania na rehabilitację leczniczą.
1.
Kierowanie ubezpieczonych na rehabilitację leczniczą i pokrywanie części kosztów tej rehabilitacji przez Zakład odbywa się na podstawie porozumień zawartych z organami lub jednostkami, które utrzymują zakłady opieki zdrowotnej, w tym zakłady lecznictwa uzdrowiskowego, zwane dalej "ośrodkami". Porozumienie z państwowym przedsiębiorstwem uzdrowiskowym jest zawierane po zasięgnięciu opinii organu wykonującego funkcję organu założycielskiego.
2.
Porozumienia określają, w szczególności, sposób ustalania należności za udzielane świadczenia i dokonywania rozliczeń oraz wykaz ośrodków.
3.
Zakład, jako zleceniodawca, zawiera z ośrodkami, jako zleceniobiorcami, umowy o prowadzenie rehabilitacji leczniczej ubezpieczonych.
4.
Zakład jest uprawniony do kontroli realizacji zawartych z ośrodkami umów, w szczególności w zakresie świadczonych usług oraz sposobu wydatkowania przekazanych środków finansowych.
5.
Wpływy otrzymane z Zakładu z tytułu pokrycia części kosztów rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej jednostki budżetowe przekazują na dochody budżetowe.
Po zakończonej rehabilitacji leczniczej ośrodek sporządza i przesyła do Zakładu informację o leczeniu rehabilitacyjnym, zawierającą pełne dane o stanie zdrowia ubezpieczonego, w tym ocenę zdolności do pracy. Wzór informacji o leczeniu rehabilitacyjnym stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
1.
Ubezpieczony nie ponosi kosztów rehabilitacji leczniczej, realizowanej zgodnie ze skierowaniem Zakładu.
2.
Poniesione przez ubezpieczonego koszty przejazdu na rehabilitację leczniczą Zakład zwraca do wysokości kosztów przejazdu najtańszym środkiem komunikacji publicznej.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

WNIOSEK O REHABILITACJĘ LECZNICZĄ

(pominięty)

ZAŁĄCZNIK Nr  2

INFORMACJA O LECZENIU REHABILITACYJNYM

(pominięty)