Kary za zwłokę oraz koszty egzekucyjne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.31.189

Akt utracił moc
Wersja od: 8 listopada 1923 r.

USTAWA
z dnia 9 marca 1923 r.
o karach za zwloką oraz o kosztach egzekucyjnych.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

Nieuiszczone z winy płatnika w terminach płatności podatki wraz z dodatkami państwowemi, opłaty stemplowe i aljenacyjne, oraz dodatki do tych podatków i opłat, pobierane przez kasy skarbowe na rzecz niepaństwowych związków prawa publicznego, uważa się za zaległości,

Od zaległości (art. 1) pobiera się karą za zwłokę w wysokości 10% miesięcznie, począwszy od piętnastego dnia po upływie terminu płatności danin, wymienionych w artykule poprzednim.

Przy obliczeniu kar za zwłokę miesiąc zaczęty liczy się za cały.

Końcówki kwot zaległości oraz końcówki obliczonych kar za zwłokę, przenoszące 50 mk., zaokrągla się. do 100 mk., a niższe opuszcza się.

Kary za zwlokę, przypadające od zaległości w daninach państwowych, pobiera się. na rzecz Skarbu Państwa, od zaległości zaś, przypadających dla niepaństwowych związków prawa publicznego - na rzecz odnośnego związku.

Na pokrycie kosztów, spowodowanych przymusowem ściągnięciem zaległości, pobiera się na rzecz Skarbu Państwa od płatników następujące osobne opłaty:

1)
opłatę za pisemne wezwanie (upomnienie) płatnika do zapłaty zaległości, wynoszącą 1% sumy zaległej;
2)
opłatę, za każdą czynność organu egzekucyjnego, dokonaną u płatnika w celu przymusowego ściągnięcia zaległości, wynoszącą 5% sumy zaległej, najmniej jednak 1.000 mk.; podstawę do obliczenia tej opłaty stanowi zaległość wraz z karami za zwłoką i narosłemi kosztami egzekucyjnemi;
3)
koszty przeniesienia, zabezpieczenia, przechowania i przymusowej sprzedaży ruchomości, zajętych u płatnika, w wysokości kwot, rzeczywiście wyłożonych.

Obowiązek płacenia kar za zwłoką, oraz kosztów egzekucyjnych obciąża lego, kto w myśl obowiązujących ustaw odpowiada za uiszczenie należności skarbowych z ewentualnemi dodatkami.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie w 4 tygodnie po ogłoszeniu.

Z chwilą wejścia w życia niniejszej ustawy tracą moc dotychczas obowiązujące postanowienia ustaw i rozporządzeń, wydane do końca 1922 r. w przedmiotach, unormowanych tą ustawą.

1 10% normę określoną w nin. artykule podwyższa się do 5% za każdy dzień. Powyższa kara stosuje się do kwot podatków już zaległych oraz płatnych do końca r. 1923 i w roku 1924, zgodnie z § 1 ustawy z dnia 24 października 1923 r. w przedmiocie podwyższenia kar za zwłokę (Dz.U.23.112.891) zmieniającej nin. ustawę z dniem 8 listopada 1923 r.