Art. 2. - Kary za handel kobietami i dziećmi oraz za inne popieranie nierządu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.70.614

Akt utracił moc
Wersja od: 12 sierpnia 1927 r.
Art.  2.

W kodeksie karnym z 1871 r. wprowadza się po § 181 k. k., a przed § 181 a k. k., który otrzymuje oznaczenie § 181 g, nowe §§ 181 a, 181 b, 181 c, 181 d, 181 e i 181 f o następującem brzmieniu:

"a) § 181 a.

Kto inną osobę skłonił do oddawania się zawodowemu nierządowi lub też na drogę zawodowego nierządu sprowadził, ulegnie karze więzienia do roku.

Jeżeli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, ulegnie karze więzienia nie poniżej roku; jednocześnie można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych, utratę obywatelskich praw honorowych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, można karę więzienia zniżyć do dwóch miesięcy.

Usiłowanie jest karalne.

b) § 181 b.

Czyny przestępne, przewidziane w § 181 a, karane będą ciężkiem więzieniem od pięciu lat do lat dziesięciu:

1)
jeśli osoba poszkodowana nie ma lat 21;
2)
jeśli jest małżonkiem lub dzieckiem sprawcy albo też jego krewnym bocznym drugiego stopnia;
3)
jeśli była sprawcy powierzona do opieki, wychowania lub nauki;
4)
jeśli pozostawała do sprawcy w stosunku zależności lub pod jego dozorem;
5)
jeśli sprawca trudni się przestępną czynnością zawodowo;
6)
jeśli sprawca użył gwałtu, groźby, podstępnych podejść lub korzystał z nieświadomości osoby poszkodowanej lub z jej przymusowego położenia;
7)
jeśli sprawca dopuścił się czynu przestępnego w nadużyciu swego stanowiska lub zawodu.

Obok kary ciężkiego więzienia należy orzec utratę obywatelskich praw honorowych; można także orzec jednocześnie grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

W razie okoliczności łagodzących, stosuje się karę więzienia nie poniżej sześciu miesięcy, obok którego można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

c) § 181 c.

Kto czynu oznaczonego w § 181 a dopuścił się w związku ze skłonieniem danej osoby do wyjazdu za granice Państwa lub w związku z wywiezieniem jej za granice Państwa, ulegnie karze więzienia do lat trzech.

Usiłowanie jest karalne.

Jeśli sprawca działał z chęci zysku, ulegnie karze ciężkiego więzienia od pięciu lat do lat dziesięciu. Obok kary ciężkiego więzienia należy orzec utratę obywatelskich praw honorowych; można orzec jednocześnie grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, stosuje się karę więzienia nie poniżej sześciu miesięcy, obok którego można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

Jeśli czynu oznaczonego w niniejszym paragrafie dopuszczono się wśród okoliczności, przewidzianych w § 181 b, stosuje się karę ciężkiego więzienia nie poniżej lat pięciu. Obok kary ciężkiego więzienia należy orzec utratę obywatelskich praw honorowych; można orzec jednocześnie grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, stosuje się karę więzienia nie poniżej sześciu miesięcy, obok którego można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

d) § 181 d.

Kto inną osobę, trudniącą się zawodowym nierządem, powstrzymuje wbrew jej woli od poniechania jej zawodu, ulegnie karze więzienia do roku.

Jeśli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, ulegnie karze więzienia nie poniżej roku; jednocześnie można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięciu tysięcy złotych, utratę obywatelskich praw honorowych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, karą więzienia można zniżyć do jednego miesiąca.

Usiłowanie jest karalne.

Jeśli czynu dopuszczono się wśród okoliczności, przewidzianych w § 181 b, stosuje się karę ciężkiego więzienia od lat pięciu do lat dziesięciu. Obok kary ciężkiego więzienia należy orzec utratę obywatelskich praw honorowych; można także jednocześnie orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, stosuje się karę więzienia nie poniżej trzech miesięcy, obok którego można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

e) § 181 e.

Kto zawodowo werbuje osoby płci żeńskiej do oddawania się w domach rozpusty zawodowemu nierządowi, ulegnie karze więzienia nie poniżej sześciu miesięcy; jednocześnie można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych, utratę obywatelskich praw honorowych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego.

W razie okoliczności łagodzących, można karę więzienia zniżyć do jednego tygodnia.

Usiłowanie jest karalne.

f) § 181 f.

Kto skłonił do wyjazdu poza granice Państwa lub wywiózł poza granice Państwa inną osobę w tym celu, aby poza granicami Państwa oddawała się zawodowemu nierządowi,-ulegnie karze więzienia do roku.

Usiłowanie jest karalne.

Jeśli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, ulegnie karze więzienia nie poniżej roku; jednocześnie można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych, utratę obywatelskich praw honorowych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, można karę więzienia zniżyć do jednego miesiąca.

Jeśli czynu oznaczonego w niniejszym paragrafie dopuszczono się wśród okoliczności, przewidzianych w § 181 b, stosuje się karę ciężkiego więzienia od lat pięciu do lat dziesięciu. Obok kary ciężkiego więzienia należy orzec utratę obywatelskich praw honorowych; można także orzec jednocześnie grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych, oraz dopuszczalność dozoru policyjnego. W razie okoliczności łagodzących, stosuje się karę więzienia nie poniżej trzech miesięcy, obok którego można orzec grzywnę od stu pięćdziesięciu do pięćdziesięciu tysięcy złotych oraz dopuszczalność dozoru policyjnego."