Art. 1. - Kary za handel kobietami i dziećmi oraz za inne popieranie nierządu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.70.614

Akt utracił moc
Wersja od: 12 sierpnia 1927 r.
Art.  1.

Na obszarze, na którym obowiązuje ustawa karna z 1852 r., wprowadza się następujące postanowienia:

§  1.
Kto inną osobę, skłonił do oddawania się zawodowemu nierządowi lub też na drogą zawodowego nierządu sprowadził, będzie karany za występek ścisłym aresztem do roku.

Jeśli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, będzie karany za zbrodnię więzieniem od roku do lat pięciu.

§  2.
Czyny przestępne, oznaczone w§ 1 ust. 1, stanowią zbrodnie karane ciężkiem więzieniem od lat pięciu do lat dziesięciu:
1)
jeśli osoba poszkodowana nie ma lat 21;
2)
jeśli jest małżonkiem lub dzieckiem sprawcy albo jego krewnym bocznym drugiego stopnia;
3)
jeśli była sprawcy powierzona do opieki, wychowania lub nauki;
4)
jeśli pozostawała do sprawcy w stosunku zależności lub pod jego dozorem;
5)
jeśli sprawca trudni się przestępną czynnością zawodowo;
6)
jeśli sprawca użył gwałtu, groźby, podstępu lub korzystał z nieświadomości osoby poszkodowanej lub jej przymusowego położenia;
7)
jeśli sprawca dopuścił się czynu przestępnego w nadużyciu swego stanowiska lub zawodu.
§  3.
Kto czynu, oznaczonego w § 1, dopuścił się w związku ze skłonieniem danej osoby do wyjazdu za granice Państwa lub w związku z wywiezieniem jej za granice Państwa, będzie karany za występek ścisłym aresztem do lat trzech.

Jeśli sprawca dopuścił się przestępstwa z chęci zysku, będzie karany za zbrodnię ciężkiem więzieniem od lat pięciu do lat dziesięciu.

Jeśli sprawca dopuścił się przestępstwa wśród okoliczności, przewidzianych w § 2, będzie karany za zbrodnię ciężkiem więzieniem od lat pięciu do lat piętnastu.

Osoby, skazane za czyn przewidziany w niniejszym paragrafie, mogą być wydalone z miejsca dotychczasowego pobytu, a jeśli są obcymi obywatelami-z granic Państwa (§ 25 u. k.).

§  4.
Kto inną osobę, trudniącą się zawodowym nierządem, powstrzymuje wbrew jej woli od poniechania jej zawodu, będzie karany za występek ścisłym aresztem do roku.

Jeśli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, będzie karany za zbrodnie więzieniem od roku do lat pięciu.

Czyn przestępny, oznaczony w ustępie pierwszym, stanowi zbrodnię karaną ciężkiem więzieniem od lat pięciu do lat dziesięciu, jeśli dopuszczono się go wśród okoliczności, przewidzianych w § 2.

§  5.
Kto zawodowo werbuje osoby płci żeńskiej do oddawania się w domach rozpusty zawodowemu nierządowi, będzie karany za zbrodnię więzieniem od sześciu miesięcy do roku, a w razie okoliczności obciążających-więzieniem od roku do lat pięciu.

Ustęp ostatni § 3 stosuje się.

§  6.
Kto skłonił do wyjazdu poza granice Państwa lub wywiózł poza granice Państwa inną osobę w tym celu, aby poza granicami Państwa oddawała się zawodowemu nierządowi, będzie karany za występek ścisłym aresztem do roku.

Jeśli sprawca dopuścił się czynu z chęci zysku, będzie karany za zbrodnię więzieniem od roku do lat pięciu.

Czyn przestępny, oznaczony w ustępie pierwszym, stanowi zbrodnię karaną ciężkiem więzieniem od lat pięciu do lat dziesięciu, jeśli dopuszczono się go wśród okoliczności, przewidzianych w § 2.

Ustęp ostatni § 3 stosuje się.

§  7.
W razie zasądzenia za czyny przestępne, przewidziane w §§ 1-5 oraz w § 132 IV u. k., można obok kary pozbawienia wolności orzec karę dodatkową grzywny od stu pięćdziesięciu złotych do pięćdziesięciu tysięcy złotych.

Nadto osoby, skazane za jedną ze zbrodni przewidzianych w niniejszej ustawie na karę pozbawienia wolności dłuższą, niż sześć miesięcy, mogą być oddane pod dozór policyjny na zasadach ustawy z 10 maja 1873 r. (Dz. u. p. austr. № 108).