§ 6. - Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1969.19.144
Akt utracił moc Wersja od: 13 lipca 1971 r.
§ 6.
1.
Liczbę mieszkańców i charakter miejscowości określonych w tabelach przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego. Za mieszkańców uważa się osoby zameldowane na pobyt stały.2.
Jeżeli zakład rzemieślniczy wykonuje różne rzemiosła (zakresy przedmiotowe rzemiosła), dla których przewidziane są w tabelach różne wysokości opłaty za kartę podatkową, opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla tego rzemiosła (zakresu przedmiotowego rzemiosła), dla którego jest ustalona wyższa opłata.3.
Nie wyłącza prawa do opłacania podatków obrotowego i dochodowego w formie karty podatkowej wykonywanie przez podatnika usług dla ludności lub dla rolnictwa w szerszym zakresie branżowym od wymienionego w tabeli, jeżeli ta dodatkowa działalność usługowa jest uboczna, wchodzi w zakres przedmiotowy wykonywanego rzemiosła, podatnik posiada uprawnienia do jej wykonywania i wykonuje ją w miejscowościach na terenie gromad lub w osiedlach i miastach o liczbie do 20.000 mieszkańców.4.
Jeżeli zakład rzemieślniczy i miejsce zamieszkania podatnika znajdują się w różnych miejscowościach, opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla miejscowości, w której znajduje się zakład rzemieślniczy. Od podatników wykonujących rzemiosła, które z istoty swej nie mogą być wykonywane w jednym stałym miejscu, np. dekarstwo, malarstwo, murarstwo, zduństwo, i w związku z tym dla ich wykonywania nie jest konieczne zorganizowanie zakładu rzemieślniczego, opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla miejscowości, w której podatnik ma miejsce zamieszkania, chyba że przeważającą część obrotu osiąga on ze świadczeń wykonywanych w miejscowości, dla której ustalona jest wyższa opłata za kartę podatkową; wówczas opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla tej ostatniej miejscowości; jeżeli jedna z tych miejscowości (miejsce stałego zamieszkania lub miejsce wykonywania przeważającej części działalności) nie jest objęta tabelami opłat za karty podatkowe, podatnikowi nie przysługuje prawo opłacania podatków obrotowego i dochodowego w tej formie.5.
Jeżeli warunki, w jakich wykonywane jest rzemiosło, nie uległy zmianie, a podwyżka opłaty za kartę podatkową na następny trzyletni okres miałaby nastąpić tylko wskutek wzrostu liczby mieszkańców danej miejscowości lub zmiany jej charakteru z wiejskiego na miejski (osiedlowy), opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości odpowiadającej dotychczasowej opłacie, podwyższonej w pierwszym roku podatkowym o 1/3, a w następnym roku - o 2/3 różnicy pomiędzy opłatą nową a dotychczasową, W trzecim roku opłatę pobiera się w pełnej nowej wysokości, określonej w tabeli dla danej miejscowości.6.
Jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5, nastąpiły w okresie trzyletnim, objętym przyznaną kartą podatkową (§ 2), wysokość opłaty za kartę podatkową nie ulega zmianie do końca tego trzyletniego okresu. W następnym okresie trzyletnim, na który przyznaje się kartę podatkową, opłatę za kartę podatkową pobiera się w pełnej wysokości, określonej w tabeli dla danej miejscowości, z wyjątkiem wypadku, gdy zmiana nastąpiła w ostatnim roku poprzedniego okresu trzyletniego. W tym wypadku opłatę za kartę podatkową pobiera się w pierwszym roku okresu trzyletniego, na który przyznaje się kartę, w wysokości opłaty dotychczasowej, podwyższonej o 2/3 różnicy pomiędzy opłatą ustaloną w tabeli dla danej miejscowości a opłatą dotychczasową.7.
Przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio przy opodatkowaniu w formie ryczałtu w wypadku, gdy wyłącznie w następstwie zmian, o których mowa w tych przepisach, podatnik utracił prawo do opłacenia podatków obrotowego i dochodowego w formie karty podatkowej.