§ 10. - Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.19.144

Akt utracił moc

Wersja od: 13 lipca 1971 r.

§  10.

1. Roczna opłata za kartę podatkową płatna jest bez wezwania organu finansowego bądź w ratach kwartalnych z góry za dany kwartał w terminie do dnia 7 pierwszego miesiąca danego kwartału, bądź w ratach miesięcznych - w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły.

2. W razie uzasadnionej czasowej przerwy w wykonywaniu świadczeń, na które uzyskano kartę podatkową, spowodowanej szczególnymi okolicznościami, np. dłuższą chorobą, wypoczynkiem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe, trwającej nieprzerwanie co najmniej 15 dni - nie pobiera się opłaty za kartę podatkową za pełny okres trwania przerwy w wysokości po 1/30 miesięcznej raty tej opłaty za każdy dzień przerwy; warunkiem zastosowania tego przepisu jest zgłoszenie przerwy przez podatnika w terminie 7 dni po powstaniu okoliczności powodującej przerwę. Za przerwy spowodowane szczególnymi okolicznościami nie uważa się przerw, które wiążą się ze specyfiką danej działalności i z reguły występują corocznie przy wykonywaniu niektórych rzemiosł, np. betoniarstwo, murarstwo.

3. W razie uruchomienia nowego zakładu w ciągu roku podatkowego, obowiązek zapłacenia pełnej ustalonej miesięcznej raty za kartę podatkową powstaje, poczynając od miesiąca, w którym rozpoczęto wykonywanie świadczeń.

4. W razie zaprzestania w ciągu roku na stałe wykonywania świadczeń (likwidacja zakładu rzemieślniczego), na które uzyskano kartę podatkową, i zgłoszenia tego w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu podatkowym, nie pobiera się miesięcznych rat za czas od miesiąca następnego po zaprzestaniu wykonywania świadczeń.