§ 1. - Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1956.60.291

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1959 r.

§  1.

1. Na wniosek podatnika podatki obrotowy i dochodowy pobiera się ryczałtowo w formie opłaty za karty podatkowe od osób wykonujących rzemiosła wymienione w tabeli stanowiącej załącznik do niniejszego rozporządzenia i w miejscowościach wymienionych w tej tabeli, jeżeli osoby te:

1) w zakładach rzemieślniczych położonych na terenie:

a) gromad oraz osiedli i miast o liczbie mieszkańców do 5.000 zatrudniają nie więcej niż jednego członka rodziny, a osoby wykonujące rzemiosła: bednarstwo, bieliźniarstwo, czapnictwo, fryzjerstwo, kołodziejstwo, koszykarstwo, kowalstwo-pojazdowe, wyrób i naprawa narzędzi rolniczych, krawiectwo damskie i męskie, powroźnictwo, szewstwo - naprawa obuwia i szklarstwo - nie więcej niż jednego pracownika najemnego i jednego członka rodziny lub nie więcej niż dwóch członków rodziny,

b) osiedli i miast o liczbie mieszkańców ponad 5.000 nie zatrudniają ani pracownika najemnego, ani członka rodziny;

małżonka nie wlicza się do osób zatrudnionych;

2) nie korzystają przy wykonywaniu rzemiosła z usług osób nie zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym albo z usług innych zakładów rzemieślniczych lub przedsiębiorstw; nie wyłącza jednak opłacania podatku w formie kart podatkowych korzystanie z usług:

a) zakładów cholewkarskich przez zakłady szewskie,

b) zakładów stolarskich przez zakłady tapicerskie i odwrotnie,

c) zakładów blacharskich, brązowniczych, elektromechanicznych, spawalniczych, odlewniczych i tokarskich (w drzewie i metalu) przez inne zakłady rzemieślnicze w zakresie wykonywania usług, których rzemieślnik przyjmujący zlecenie nie może wykonać we własnym zakładzie rzemieślniczym;

3) nie utrzymują poza obejściem, w którym mieści się, zakład rzemieślniczy, odrębnych stałych miejsc sprzedaży; w zakładzie mogą być sprzedawane tylko wyroby własnej produkcji; zastrzeżenie to nie dotyczy wyrobów obcej produkcji, jeżeli stanowią one niezbędny dodatek do gotowego i związanego z wykonywanym rzemiosłem wyrobu własnej produkcji;

4) nie wykonują innych świadczeń podlegających podatkowi obrotowemu; zastrzeżenie to dotyczy również członków ich rodziny, których dochody z mocy przepisów o podatku dochodowym podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób; nie wyłącza jednak pobierania podatku w formie karty podatkowej wykonywanie przez małżonka we własnym imieniu świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkami obrotowym i dochodowym w formie karty podatkowej lub w formie ryczałtu.

2. Za rzemiosło uważa się wykonywanie sposobem niefabrycznym przemysłów objętych obowiązującymi przepisami w zakresie prawa przemysłowego.

3. Uczniów w liczbie nie większej niż 3 zatrudnionych na podstawie pisemnej umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej, nie uważa się za pracowników.

4. 1 Zatrudnionego w zakładzie rzemieślniczym po dniu 1 stycznia 1959 r. w charakterze czeladnika jednego z wyszkolonych w tym zakładzie uczniów nie uważa się przez okres pierwszego roku gospodarczego po złożeniu przez tego ucznia egzaminu czeladniczego za pracownika najemnego, a traktuje się go jako ucznia, jeżeli zakład rzemieślniczy jest prowadzony przy zatrudnieniu nie więcej niż jednego pracownika najemnego, który został w tym zakładzie już uprzednio wyszkolony na czeladnika, i jeżeli zakład nie zmienił w istotnym stopniu rodzaju wykonywanych świadczeń, a w szczególności, jeżeli nie przeszedł ze świadczenia usług na produkcję towarową. O zatrudnieniu w charakterze czeladnika wyszkolonego ucznia podatnik jest obowiązany zawiadomić wydział finansowy w terminie 7 dni, licząc od dnia zatrudnienia, dołączając jednocześnie dowód stwierdzający datę złożenia przez tego ucznia egzaminu czeladniczego

5. 2 Za członków rodziny uważa się małoletnie: dzieci własne, przysposobione, pasierbów, dzieci obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie, jak również pozostających z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym rodziców podatnika i rodziców jego małżonka, jeżeli zostali uznani za inwalidów lub utracili ponad 45% zdolności zarobkowania albo przekroczyli 60 lat, jeżeli chodzi o mężczyzn, i 55 lat, jeżeli chodzi o kobiety.

6. 3 Przepisy niniejszego rozporządzenia mają również zastosowanie w przypadkach, gdy zakład rzemieślniczy stanowi własność dwóch osób posiadających uprawnienia rzemieślnicze i nie zatrudnia ani pracownika najemnego, ani członka rodziny, nie licząc ich małżonków. Wysokość opłaty za kartę podatkową ustala się w tych przypadkach w kwocie podwójnej przewidzianej dla zakładu nie zatrudniającego ani pracownika najemnego, ani członka rodziny.

¹ § 1 ust. 4 dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 lipca 1959 r. (Dz.U.59.42.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1959 r.

² § 1 ust. 5 według numeracji ustalonej przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 lipca 1959 r. (Dz.U.59.42.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1959 r.

³ § 1 ust. 6 według numeracji ustalonej przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 lipca 1959 r. (Dz.U.59.42.268) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1959 r.