§ 6. - Karta podatkowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.151.717

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1997 r.

§  6.

1. Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się:

1) dla podatników prowadzących działalność określoną w § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 5-11 - według stawek miesięcznych określonych w tabeli,

2) dla podatników prowadzących działalność określoną w § 4 ust. 1 pkt 2-4 - w granicach stawek miesięcznych określonych w tabeli, z zastrzeżeniem § 7 ust. 3, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na rozmiary tej działalności.

2. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 5, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników.

3. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 6 pkt 2 lit. e), wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki bezpośrednio poprzedzającej stawkę określoną dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników, z tym że stawka ta nie może być niższa od określonej dla działalności wykonywanej bez zatrudnienia pracowników.

4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności wymienionej w § 4 ust. 1 pkt 1 w różnych zakresach lub różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego zakresu działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest najwyższa stawka. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do podatników prowadzących działalność usługową w zakresie handlu detalicznego, gastronomiczną oraz do podatników wykonujących wolne zawody w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego.

5. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu na dzień 1 stycznia roku podatkowego.