Art. 14. - Kanada-Polska. Konwencja handlowa. Ottawa.1935.07.03.
Dz.U.1936.61.446
Akt utracił mocObywatele jednej z Wysokich Umawiających się Stron na terytorjach drugiej Strony będą mieli zupełną swobodę nabywania i posiadania wszelkiego rodzaju własności ruchomej i nieruchomej w tych granicach i czyniąc zadość takim warunkom, w jakich ustawodawstwo drugiej Strony pozwala, lub będzie pozwalało nabywać i posiadać własność obywatelom jakiegokolwiek innego obcego kraju. Będą oni mogli nią dysponować drogą sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy małżeńskiej, testamentu, lub w jakikolwiek inny sposób, bądź nabywać ją przez dziedziczenie pod temi samemi warunkami, jakie są lub będą ustanowione w odniesieniu do obywateli jakiegokolwiek innego obcego kraju. Nie będą oni podlegali w żadnym z wymienionych wypadków jakimkolwiek podatkom, opłatom lub obciążeniom jakiejkolwiek natury, innym lub wyższym, niż te, które są, lub będą ogólnie stosowane do obywateli jakiegokolwiek innego obcego kraju.
Ponadto obywatele jednej z Wysokich Umawiających się Stron, włączając w to spółki i inne stowarzyszenia, założone i wykonywujące swe czynności zgodnie z ustawami, obowiązującemi na terytorjach tej Wysokiej Umawiającej się Strony, będą korzystali bezwarunkowo pod każdym względem na terytorjach drugiej Wysokiej Umawiającej się Strony z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego we wszystkich sprawach, dotyczących wykonywania handlu i przemysłu, ze zwolnienia od rewizyj domowych lub rewizyj sklepów, bądź też innych pomieszczeń, od inspekcji lub badania ich ksiąg, dokumentów i rachunków z wyjątkiem wypadków przewidzianych przez prawo. Nie będą oni również podlegali podatkom ogólnym, bądź miejscowym opłatom, należytościom, taksom, lub innym urzędowym obciążeniom, innym lub wyższym, niż te, które nakładane są na obywateli lub spółki bądź inne stowarzyszenia drugiej Wysokiej Umawiającej się Strony.