Część 2 - USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH. - Jugosławia-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1982.12.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.11.48

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 lipca 2010 r.

CZĘŚĆ  II

USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH.

Artykuł  2

1. Urząd konsularny może być ustanowiony na terytorium Państwa przyjmującego jedynie za zgodą tego Państwa.

2. Siedziba urzędu konsularnego, jego klasa i okręg konsularny są ustalane przez Państwo wysyłające i podlegają aprobacie Państwa przyjmującego.

3. Późniejsze zmiany siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego mogą być dokonywane przez Państwo wysyłające jedynie za zgodą Państwa przyjmującego.

4. Uprzednia wyraźna zgoda Państwa przyjmującego jest również wymagana dla otworzenia biura stanowiącego część istniejącego urzędu konsularnego poza jego siedzibą.

Artykuł  3

1. Urzędnikiem konsularnym może być jedynie obywatel Państwa wysyłającego nie mający w Państwie przyjmującym stałego miejsca pobytu.

2. Urzędnik konsularny nie może wykonywać w Państwie przyjmującym żadnej działalności zawodowej lub handlowej o charakterze zarobkowym poza swoimi funkcjami konsularnymi.

Artykuł  4

Kierownik urzędu konsularnego jest mianowany przez Państwo wysyłające i dopuszczony do wykonywania swych funkcji przez Państwo przyjmujące.

Artykuł  5

1. Państwo wysyłające zaopatruje kierownika urzędu konsularnego w dokument posiadający formę listów komisyjnych lub podobnego dokumentu, wystawiony w związku z każdą nominacją, stwierdzający jego charakter urzędowy i wskazujący w zasadzie jego imiona i nazwisko oraz kategorię i klasę, jak również okręg konsularny i siedzibę urzędu konsularnego.

2. Państwo wysyłające przekazuje listy komisyjne lub podobny dokument w drodze dyplomatycznej lub innej stosownej drodze rządowi Państwa, na którego terytorium kierownik urzędu konsularnego ma wykonywać swe funkcje.

Artykuł  6

1. Kierownik urzędu konsularnego zostaje dopuszczony do wykonywania swych funkcji na mocy upoważnienia Państwa przyjmującego, zwanego "exequatur", bez względu na formę tego upoważnienia.

2. Po przekazaniu listów komisyjnych lub podobnego dokumentu mianowania kierownika urzędu konsularnego Państwo przyjmujące niezwłocznie udziela exequatur.

3. Państwo, które odmawia udzielenia exequatur, nie jest obowiązane do podania Państwu wysyłającemu przyczyn odmowy.

Artykuł  7

Do czasu udzielenia exequatur kierownik urzędu konsularnego może być tymczasowo dopuszczony do wykonywania swych funkcji. W takim przypadku mają zastosowanie postanowienia niniejszej konwencji.

Artykuł  8

Z chwilą gdy kierownik urzędu konsularnego zostanie dopuszczony, choćby tymczasowo, do wykonywania swych funkcji, Państwo przyjmujące powinno niezwłocznie zawiadomić o tym właściwe organy okręgu konsularnego i zapewnić zastosowanie odpowiednich środków, aby umożliwić mu wykonywanie funkcji urzędowych oraz korzystanie z ułatwień, przywilejów i immunitetów, przewidzianych w niniejszej konwencji.

Artykuł  9

1. Jeżeli kierownik urzędu konsularnego nie może wykonywać swych funkcji z jakichkolwiek przyczyn lub jeżeli jego stanowisko nie jest obsadzone, Państwo wysyłające może czasowo powierzyć funkcje kierowania urzędem konsularnym jednemu ze swych urzędników konsularnych w Państwie przyjmującym lub członkowi personelu dyplomatycznego swego przedstawicielstwa dyplomatycznego w tym Państwie.

2. Imię i nazwisko osoby wyznaczonej tymczasowo do pełnienia obowiązków kierownika urzędu konsularnego zgodnie z ustępem 1 będzie notyfikowane uprzednio ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego.

3. Tymczasowemu kierownikowi urzędu konsularnego przysługują ułatwienia, przywileje i immunitety, z jakich korzysta kierownik urzędu konsularnego zgodnie z niniejszą konwencją.

Artykuł  10

1. Państwo wysyłające niezwłocznie notyfikuje w drodze dyplomatycznej Państwu przyjmującemu o:

a) nominacji członka urzędu konsularnego, jego przybyciu do urzędu konsularnego po mianowaniu, jego ostatecznym wyjeździe lub o zakończeniu funkcji oraz o wszystkich dalszych zmianach mających wpływ na jego status, które mogą powstać w czasie jego zatrudnienia w urzędzie konsularnym;

b) przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka rodziny oraz o tym, że jakaś osoba staje się lub przestaje być członkiem rodziny;

c) przybyciu i ostatecznym wyjeździe członka personelu prywatnego oraz o zakończeniu jego służby;

d) zatrudnieniu i zwolnieniu osoby zamieszkałej w Państwie przyjmującym jako pracownika konsularnego lub członka personelu prywatnego.

2. Jeżeli jest to możliwe, przybycie lub ostateczny wyjazd należy notyfikować również uprzednio.

Artykuł  11

1. Właściwy organ Państwa przyjmują cego wydaje bezpłatnie każdemu urzędnikowi konsularnemu dokument stwierdzający jego tożsamość i stanowisko.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się także do pracowników konsularnych oraz członków personelu służby, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie posiadają w tym Państwie stałego miejsca pobytu.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się także do członków rodzin oraz członków personelu prywatnego, pod warunkiem że osoby te nie są obywatelami Państwa przyjmującego ani nie posiadają w tym Państwie stałego miejsca pobytu, ani nie wykonują w tym Państwie prac o charakterze zarobkowym.

Artykuł  12

1. Państwo przyjmujące może w każdej chwili zawiadomić Państwo wysyłające, że urzędnik konsularny jest persona non grata lub że jakikolwiek inny członek personelu konsularnego jest osobą niepożądaną. Wówczas Państwo wysyłające, odpowiednio do przypadku, albo odwoła daną osobę, albo położy kres jej funkcjom w urzędzie konsularnym.

2. Jeżeli Państwo wysyłające odmawia wypełnienia lub nie wypełnia w rozsądnym terminie swych obowiązków wynikających z ustępu 1, Państwo przyjmujące może, odpowiednio do przypadku, albo cofnąć exequatur danej osoby, albo przestać ją uważać za członka personelu konsularnego.

Artykuł  13

Funkcje członka urzędu konsularnego ulegają zakończeniu między innymi przez:

a) notyfikację przez Państwo wysyłające Państwu przyjmującemu, że funkcje danej osoby uległy zakończeniu;

b) cofnięcie exequatur;

c) notyfikację przez Państwo przyjmujące Państwu wysyłającemu, że Państwo przyjmujące przestało uważać tę osobę za członka personelu konsularnego.