Art. 22. - Jugosławia-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1982.12.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.11.48

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 lipca 2010 r.

Artykuł  22

1. Członkowie urzędu konsularnego mogą być wzywani do składania zeznań w charakterze świadków przed sądami i innymi właściwymi organami Państwa przyjmującego. Jeżeli urzędnik konsularny odmawia złożenia zeznań, nie można wobec niego stosować żadnego środka przymusu ani innych sankcji. Pracownik konsularny oraz członek personelu służby nie może odmówić złożenia zeznań, z wyjątkiem przypadków określonych w ustępie 2.

2. Członkowie urzędu konsularnego nie są obowiązani do składania zeznań co do faktów związanych z wykonywaniem ich funkcji ani do przedkładania urzędowej korespondencji i dokumentów odnoszących się do ich funkcji. Mają oni również prawo odmowy udzielania opinii w charakterze ekspertów w zakresie prawa Państwa wysyłającego.

3. W razie składania zeznań przez członka urzędu konsularnego, właściwe organy Państwa przyjmującego stosują wszelkie konieczne środki, aby nie utrudniać mu wykonywania jego funkcji konsularnych oraz nie naruszyć autorytetu i godności członka urzędu konsularnego. Zeznania takie, gdy jest to możliwe, można przyjąć w jego mieszkaniu lub urzędzie konsularnym bądź przyjąć od niego oświadczenie na piśmie.