Jednorazowy zasiłek dla funkcjonarjuszów państwowych i osób wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.110.642

Akt utracił moc
Wersja od: 6 listopada 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 4 listopada 1926 r.
w sprawie jednorazowego zasiłku dla funkcjonarjuszów państwowych i osób wojskowych.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji oraz ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78 poz. 443) postanawiam, co następuje:

Pełniącym służbę na obszarze Państwa Polskiego funkcjonarjuszom państwowym oraz wojskowym zawodowym i oficerom rezerwy, zatrzymanym w czynnej służbie przyznaje się jednorazowy zasiłek w wysokości 20% uposażenia miesięcznego.

Za funkcjonarjuszów państwowych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważa się osoby, wymienione w art. art. 1 ustęp 1 zdanie 2-gie, 102 i 103 ustawy z dnia 9 października 1923 r. o uposażeniu funkcjonarjuszów państwowych i wojska (Dz. U. R. P. № 116 poz. 924) oraz osoby podlegające ustawie z dnia 5 grudnia 1923 r. o uposażeniu sędziów w sądownictwie powszechnem i administracyjnem oraz prokuratorów (Dz. U. R. P. № 134 poz. 1107).

Przez uposażenie, stanowiące podstawę obliczenia zasiłku, rozumie się uposażenie przysługujące w dniu 1 listopada 1926 r., a obliczone na zasadzie art. art. 3, 4 i 118 ustawy z dnia 9 października 1923 r. oraz art. art. 4, 5, 8 i 25 ustawy z dnia 5 grudnia 1923 r. O ile chodzi o dodatki z art. 8 ostatnio wymienionej ustawy, uwzględnia się je w wysokości, ustalonej w art. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 1925 r. o środkach zapewnienia równowagi budżetowej (Dz. U. R. P. № 129 poz. 918).

Od prawa do jednorazowego zasiłku wyłączeni są:

pozostający na urlopie bezpłatnym funkcjonariusze państwowi i osoby wojskowe, a ponadto następujące kategorje wojskowych:

a)
pobierający dodatek służbowy,
b)
pozostający w stanie nieczynnym bez uposażenia lub z uposażeniem emerytalnem i
c)
słuchacze szkół i kursów, otrzymujący dodatek z tytułu przeniesienia służbowego.

Zasiłek, przyznany art. 1 niniejszego rozporządzenia, będzie wypłacony w dwóch równych ratach, a to w dniu 15-tym listopada i 15-tym grudnia 1926 r.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Prezesowi Rady Ministrów i Ministrowi Skarbu oraz wszystkim innym ministrom we właściwym każdemu z nich zakresie działania.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.