Jednorazowy zasiłek dla emerytów, wdów i sierot.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.104.902

Akt utracił moc

Wersja od: 29 listopada 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 26 listopada 1927 r.

w sprawie jednorazowego zasiłku dla emerytów, wdów i sierot.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. № 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Osobom, uprawnionym do pobierania uposażenia emerytalnego na podstawie ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. z 1924 r. № 6, poz. 46) w brzmieniu ustawy z dnia 13 lutego 1924 r. (Dz. U. R. P. № 18, poz. 178), przyznaje się jednorazowy zasiłek w wysokości odpowiadającej różnicy między kwotą dodatku na mieszkanie, wypłaconego względnie przypadającego im do wypłaty w myśl obowiązujących przepisów prawnych w czasie od 1 stycznia 1926 r. do 31 grudnia 1927 r., a kwotą, która przypadałaby im do wypłaty w czasie od 1 stycznia 1926 r. do 31 grudnia 1927 r. w razie podwyższenia w tym czasie stawek dodatku na mieszkanie w stosunku do wzrostu komornego w domach, podlegających ustawie o ochronie lokatorów.

Za podstawę obliczenia różnicy, wspomnianej w poprzednim ustępie, przyjmuje się stawki dodatku na mieszkanie, obowiązujące na obszarze województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego, wileńskiego oraz wołyńskiego, przyczem dla wysokości powyższego zasiłku miarodajną jest grupa uposażenia, stan rodzinny i miejsce zamieszkania danej osoby w dniu płatności pierwszej raty (art. 4).

Art.  2.

Prawo do jednorazowego zasiłku przysługuje osobom, wymienionym w art. 1, o ile pozostawały w stanie spoczynku od dnia 1 stycznia 1926 r. do terminów płatności poszczególnych rat (art. 4).

Osoby, wymienione w art. 1, które zostały wprawdzie przeniesione w stan spoczynku po dniu 1 stycznia 1926 r., lecz poprzednio i to co najmniej od ostatnio wymienionej daty pozostawały w służbie państwowej w rozumieniu art. 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 sierpnia 1927 r. w sprawie jednorazowego zasiłku dla funkcjonarjuszów państwowych, sędziów i prokuratorów oraz osób wojskowych (Dz. U. R. P. № 73, poz. 632) w brzmieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 września 1927 r. (Dz. U. R. P. № 81, poz. 699), mają również prawo do jednorazowego zasiłku, unormowanego niniejszem rozporządzeniem. Natomiast osobom, uprawnionym do otrzymania obu rat jednorazowego zasiłku, unormowanego wyżej wymienionemi rozporządzeniami Prezydenta Rzeczypospolitej w sprawie jednorazowego zasiłku dla funkcjonarjuszów państwowych, sędziów i prokuratorów oraz osób wojskowych, nie przysługuje prawo do jednorazowego zasiłku, unormowanego niniejszem rozporządzeniem, zaś osobom, które mają prawo do otrzymania jednej raty zasiłku dla funkcjonarjuszów państwowych, przyznaje się prawo do jednej raty zasiłku, o którym mowa w niniejszem rozporządzeniu.

W wypadkach przerwy w służbie państwowej w okresie od 1 stycznia 1926 r. do terminów płatności poszczególnych rat zasiłku (art. 4) oraz w wypadkach, w których emeryt w dniu 1 stycznia 1925 r. nie pozostawał ani w stanie spoczynku ani w służbie państwowej, stosuje się analogicznie art. 4 ustęp 2 wymienionego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 sierpnia 1927 r. (Dz. U. R. P. № 73, poz. 632) w brzmieniu art. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 września 1927 i. (Dz. U. R. P. № 81, poz. 699).

Art.  3.

Osobom, mającym prawo do pobierania pensji wdowiej i sierocej na zasadzie ustaw, wymienionych w art. 1, przyznaje się taką część jednorazowego zasiłku, jaka odpowiada stosunkowi przysługującej im pensji wdowiej względnie sierocej do uposażenia emerytalnego, które zmarły mąż względnie ojciec pobierał, względnie do tego uposażenia emerytalnego, do którego miałby prawo.

Art.  4.

Jednorazowy zasiłek, unormowany niniejszem rozporządzeniem, będzie wypłacony w dniach 30 listopada 1927 r. i 31 stycznia 1928 r. w dwóch równych ratach.

Art.  5.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów i Ministrowi Skarbu oraz wszystkim innym ministrom we właściwym każdemu z nich zakresie działania.

Art.  6.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.