Japonia-Polska. Traktat handlowy. Tokio.1958.04.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.19.120

Akt utracił moc

Wersja od: 16 stycznia 1959 r.

TRAKTAT HANDLOWY

pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią.

podpisany w Tokio dnia 26 kwietnia 1958 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 kwietnia 1958 roku podpisany został w Tokio Traktat Handlowy pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią o następującym brzmieniu dosłownym:

TRAKTAT HANDLOWY POMIĘDZY POLSKĄ RZECZĄPOSPOLITĄ LUDOWĄ A JAPONIĄ

Polska Rzeczypospolita Ludowa i Japonia,

Ożywione chęcią dalszego rozwoju stosunków handlowych między obu Krajami i

Uznając, że Traktat Handlowy i Nawigacyjny pomiędzy Polską a Japonią, podpisany 7 grudnia 1922 roku, starcił swoją moc,

Postanowiły zawrzeć Traktat Handlowy, przewidziany w artykule 5 Układu dotyczącego przywrócenia normalnych stosunków między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią, podpisanego 8 lutego 1957 r., i w tym celu mianowały swych Pełnomocników: (pominięto),

którzy po zakomunikowaniu sobie wzajemnie swych pełnomcnictw uznanych za będące we właściwej formie zgodzili się na następujące Artykuły:

Artykuł  1 

Każda z Układających się Stron przyzna produktom pochodzącym z terytorium drugiej Układającej się Strony lub dla niej przeznaczonym klauzulę największego uprzywilejowania we wszelkich sprawach dotyczących stawek celnych lub jakichkolwiek opłat wynikających lub związanych z importem i eksportem i dotyczących sposobów pobierania takich stawek i opłat, jak również dotyczących przepisów, formalności i opłat związanych z odprawą celną tych towarów.

Artykuł  2 

1. Produkty którejkolwiek Układającej się Strony po tranzycie przez terytoria jednego lub więcej krajów trzecich, przy imporcie na terytorium drugiej Układającej się Strony, nie będą podlegały cłom lub opłatom wyższym od stosowanych do podobnych artykułów przy imporcie bezpośrednio z terytorium odnośnej Układającej się Strony.

2. Postanowienia poprzedniego ustępu stosuje się również do towarów, które w czasie ich transportu przez terytorium kraju trzeciego podlegały przeładunkowi, ponownemu pakowaniu i magazynowaniu w składach towarowych.

Artykuł  3 

Stosując się do obowiązujących wewnętrznych ustaw i przepisów, każda z Układających się Stron przyzna klauzulę największego uprzywilejowania odnośnie do zwalniania od ceł i opłat następujących towarów drugiej Strony, dopuszczanych czasowo na jej terytorium:

a) próbek towarowych;

b) towarów przeznaczonych do prób i doświadczeń;

c) towarów przeznaczonych na wystawy, konkursy lub na targi;

d) narzędzi dla monterów do montowania i instalowania urządzeń;

e) towarów w obrocie uszlachetniającym lub nadesłanych do reperacji oraz materiałów niezbędnych do przeprowadzenia obrotu uszlachetniającego lub reperacji;

f) pojemników (kontenerów) od towarów eksportowanych lub importowanych.

Artykuł  4 

Każda z Układających się Stron przyzna towarom drugiej Układającej się Strony klauzulę największego uprzywilejowania we wszelkich sprawach dotyczących wszelkich podatków wewnętrznych lub innych jakichkolwiek krajowych opłat, pobieranych lub związanych z importowanymi towarami oraz dotyczących wszelkich ustaw, przepisów i wymagań, stosowanych w wewnętrznej sprzedaży, do ofert sprzedaży, nabywania, rozprowadzania lub używania importowanych towarów na obszarze tej Układającej się Strony.

Artykuł  5 

1. Żadna z Układających się Stron nie będzie stosowała jakichkolwiek zakazów bądź ograniczeń przy imporcie lub eksporcie na terytorium drugiej Układającej się Strony jakichkolwiek towarów, które nie byłyby podobnie stosowane przy imporcie lub eksporcie takich towarów z terytorium lub na terytorium jakiegokolwiek Kraju trzeciego.

2. Jednakże pomimo postanowień poprzedniego ustępu, każda z Układających się Stron może stosować ograniczenia importowe lub dewizowe dla zabezpieczenia zewnętrznej sytuacji finansowej i bilansu płatniczego, z tym zastzreżeniem że ograniczenia takie stosowane są w podobnych okolicznościach do wszystkich krajów.

Artykuł  6 

1. Każda Układająca się Strona zobowiązuje się do tego, iż w razie założenia lub utrzymywania przez nią przedsiębiorstwa państwowego lub udzielenia jakiemukolwiek przedsiębiorstwu - bądź to formalnie, bądź faktycznie - wyłącznych lub specjalnych przywilejów, przedsiębiorstwa takie przy dokonywaniu zakupów lub sprzedaży, pociągających za sobą import lub eksport, działać będą zgodnie z ogólnymi zasadami traktowania, wolnego od dyskryminacji.

2. Postanowienia poprzedniego ustępu należy rozumieć w ten sposób, że od tych przedsiębiorstw wymagać się będzie, aby biorąc należycie pod uwagę inne postanowienia niniejszego Traktatu, dokonywały zakupów lub sprzedaży jedynie zgodnie z względami natury handlowej, wyłączając cenę, gatunek, podaż, możność uplasowania na rynku oraz inne warunki zakupu lub sprzedaży.

Artykuł  7 

1. Statki żeglujące pod flagą którejkolwiek z Układających się Stron i posiadające dokumenty, wymagane przez jej ustawy i przepisy, udowadniające narodowość, będą uważane za statki tej Układającej się Strony.

2. Statki handlowe jednej z Układających się Stron będą miały prawo w tej samej rozciągłości i na tych samych warunkach, co statki handlowe drugiej Układającej się Strony i jakiegokolwiek innego Kraju trzeciego, wjazdu, wyjazdu i postoju we wszystkich portach, miejscach i wodach drugiej Układającej się Strony, otwartych dla zagranicznego handlu i żeglugi.

3. Statkom handlowym jednej z Układających się Stron, ich załodze, pasażerom i ładunkowi przyznane będzie przez drugą Układającą się Stronę traktowanie pod każdym względem nie mniej korzystne od tego, z jakiego korzystają statki handlowe drugiej Układającej się Strony i każdego innego Kraju trzeciego, ich załogi, pasażerowie i ładunek w portach, miejscach i wodach drugiej Układającej się Strony.

4. Świadectwa pomiarowe statków, wydane przez właściwe władze jednej z Układających się Stron, uznawane będą przez właściwe władze drugiej Układającej się Strony za ważne na równi z własnymi.

Artykuł  8 

Postanowienia poprzedniego Artykułu nie odnoszą się do handlu przybrzeżnego. Jednakże przejazdy statków handlowych każdej z Układających się Stron z portu do portu drugiej Układającej się Strony - zgodnie z ustawodawstwem i przepisami tej drugiej Układającej się Strony, dotyczącym lądowania ogółu lub części pasażerów lub ładunku, sprowadzonego z zagranicy, lub przyjmowania na statek ogółu lub części pasażerów lub ładunku do kraju obcego - nie będą uważane za wyżej wymieniony handel przybrzeżny.

Artykuł  9 

W razie rozbicia okrętu, uszkodzenia na morzu lub przymusowego lądowania każda z Układających się Stron udzieli statkom drugiej Układającej się Strony, ich załodze, pasażerom i ładunkowi takiej samej pomocy i opieki oraz ulg i przywilejów, jakie udzielane są w podobnych wypadkach własnym statkom, załodze, pasażerom i ładunkowi. Towary uratowane z tych statków zwalniane będą od wszelkich opłat celnych, o ile nie będą przywożone dla konsumpcji krajowej.

Artykuł  10 

1. Obie Układające się Strony przyjmują na siebie odpowiedzialność za wykonanie wyroków sądu arbitrażowego w wypadkach sporów, które mogą wyniknąć z kontraktów handlowych lub będących w związku z tymi kontraktami, zawartymi pomiędzy osobami fizycznymi i prawnymi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z jednej strony a osobami fizycznymi i prawnymi Japonii z drugiej strony, z tym zastrzeżeniem, że rozstrzyganie takich sporów drogą arbitrażu przewidziane było w samych kontraktach lub też w specjalnych porozumieniach, sporządzonych we właściwej formie.

2. Odrzucenie wykonania wyroku sądu arbitrażowego może mieć miejsce w wypadkach następujących:

a) jeżeli wyrok nie ma mocy wykonawczej jako decyzja ostateczna według ustawodawstwa kraju, w którym został wydany;

b) jeżeli wyrok skazuje strony na działanie niedopuszczalne względem ustawodawstwa Układającej się Strony, na której terenie wykonanie wyroku powinno mieć miejsce;

c) jeżeli wyrok sprzeczny jest z porządkiem publicznym Układającej się Strony, na której terenie wykonanie wyroku powinno mieć miejsce;

d) jeżeli strona, przeciwko której zapadł wyrok, nie otrzymała zawiadomienia o postępowaniu arbitrażowym w czasie dostatecznym do umożliwienia jej wystąpienia w swej sprawie albo jeżeli nie mając zdolności prawnej nie była odpowiednio reprezentowana.

3. Wyroki sądu arbitrażowego wykonywane będą zgodnie z ustawodawstwem Układającej się Strony, na której terenie wykonanie wyroku ma nastąpić.

Artykuł  11 

Żadne z postanowień niniejszego Traktatu nie będzie interpretowane w ten sposób, aby mogło przeszkadzać którejkolwiek z Układających się Stron w podejmowaniu jakichkolwiek środków, mających na celu zapewnienie jej istotnego bezpieczeństwa.

Artykuł  12 

1. Traktat niniejszy będzie ratyfikowany, a dokumenty ratyfikacyjne wymienione będą w Warszawie możliwie jak najszybciej.

2. Traktat niniejszy wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy na okres 5 lat. Pozostanie on w mocy do chwili wygaśnięcia - zgodnie z zawartymi w nim postanowieniami.

3. Każda z Układających się Stron może - poprzez skierowanie odpowiedniego pisemnego zawiadomienia do drugiej Układającej się Strony, wywierającego skutki po 6 miesiącach - spowodować wygaśnięcie niniejszego Traktatu w końcu pierwszego okresu pięcioletniego lub jakimkolwiek terminie późniejszym.

Na dowód czego odnośni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat i opatrzyli go swymi pieczęciami.

Sporządzono w 2 egzemplarzach w języku angielskim w Tokio dnia 26 kwietnia 1958 r.

Uzgodniony Protokół

1. Z powołaniem się na Artykuł 6 Traktatu Handlowego pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Japonią, podpisanego w dniu dzisiejszym (nazywanego dalej "Traktatem"), Pełnomocnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Pełnomocnik Japonii oświadczyli, co następuje:

Pełnomocnik Japonii oświadczył, iż zgodnie z obowiązującymi w Japonii ustawami i przepisami Przedsiębiorstwo Monopolu Japońskiego zajmujące się handlem solą, tytoniem i kamforą surową z olejkiem kamforowym włącznie oraz Agencja Spożywcza zajmująca się handlem ryżem, pszenicą i jęczmieniem podciągnięte są pod kategorię przedsiębiorstw, wymienionych w tym artykule.

Pełnomocnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przyjął to oświadczenie do wiadomości.

2. Z powołaniem się na Artykuł 7 Traktatu Pełnomocnik Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Pełnomocnik Japonii uzgodnili, co następuje:

Bez względu na postanowienia tego Artykułu każda z Układających się Stron może zastrzec sobie prawo udzielenia specjalnych przywilejów dotyczących żeglugi wewnętrznej własnym statkom oraz statkom jakiegokolwiek kraju sąsiedniego, jak również prawo udzielenia specjalnych przywilejów w odniesieniu do przepisów portowych dla statków jakiegokolwiek kraju sąsiedniego, nie posiadającego portów morskich.

Tokio, dnia 26 kwietnia 1958 r.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rady Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 20 listopada 1958 roku.