Japonia-Polska. Traktat Handlowy i Nawigacyjny. Warszawa.1922.12.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.5.42

Akt utracił moc

Wersja od: 18 stycznia 1925 r.

Traktat Handlowy i Nawigacyjny

pomiędzy Polską a Japonją podpisany w Warszawie dnia 7 grudnia 1922 r. (Ratyfikowany zgodnie z ustawą z dnia 1 kwietnia 1924 r. - Dz. U. R. P. № 36 poz. 378).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu z osobna komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu siódmym grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku, w Warszawie, został podpisany Traktat Handlowy i Nawigacyjny pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Cesarstwa Japonji, o następującem brzmieniu dosłownem:

Przekład.

TRAKTAT HANDLOWY i NAWIGACYJNY

pomiędzy

POLSKĄ a JAPONJĄ.

Naczelnik Państwa Polskiego i Jego Cesarska Mość Cesarz Japonji, pragnąc wzmocnić stosunki przyjaźni i zgody, które istnieją szczęśliwie pomiędzy obydwoma narodami, oraz ułatwić i rozwinąć ich wzajemne stosunki handlowe, postanowili zawrzeć w tym celu Traktat Handlowy i Nawigacyjny i mianowali w tym celu swych Pełnomocników.

Naczelnik Państwa Polskiego - Gabrjela NARUTOWICZA, Ministra Spraw Zagranicznych i Dra Henryka STRASBURGERA, p. o. Ministra Przemysłu i Handlu, zaś

Jego Cesarska Mość Cesarz Japoński - p. Toshitsune KAWAKAMI, JUSHII, Członka Cesarskiego Orderu Świętego Skarbu III klasy, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Jego Cesarskiej Mości w siedzibie Rządu Rzeczypospolitej Polskiej,

którzy, po zakomunikowaniu sobie wzajemnie swych odnośnych pełnomocnictw, uznanych za będące w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Poddani lub obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą mieli zupełną swobodę wstępu i przebywania na terytorjach drugiej i stosując się do ustaw krajowych,

1. będą we wszystkiem, co odnosi się. do podróżowania i zamieszkiwania, postawieni pod każdym względem narówni z krajowymi poddanymi lub obywatelami;

2. będą mieli prawo, narówni z krajowymi poddanymi i obywatelami, wykonywać swój handel lub przemysł i uprawiać handel wszystkiemi rodzajami towarów legalnego handlu, bądź osobiście, bądź przez agentów, sami lub w spółkach z cudzoziemcami lub krajowymi poddanymi lub obywatelami;

3. będą we wszystkiem, co odnosi się. do wykonywania ich zajęć, zawodów, profesyj i studiów dla wykształcenia, postawieni pod każdym względem narówni z poddanymi lub obywatelami państwa najbardziej uprzywilejowanego;

4. będą mogli wynajmować i zajmować domy, fabryki, magazyny, sklepy i lokale, które mogą im być potrzebne, oraz dzierżawić ziemię dla celów zamieszkiwania, handlowych, przemysłowych lub innych legalnych celów w taki sam sposób, jak krajowi poddani lub obywatele;

5. będą mieli pod warunkiem wzajemności zupełną swobodę nabywania i posiadania wszelkiego rodzaju własności ruchomej lub nieruchomej, jaką ustawy krajowe pozwalają lub pozwolą nabywać i posiadać poddanym lub obywatelom każdego innego obcego kraju, stosując się zawsze do warunków i ograniczeń, przepisanych przez powyższe ustawy. Będą mogli rozporządzać nią w drodze sprzedaży, wymiany, darowizny, małżeństwa, testamentu lub w jakikolwiek inny sposób na tych samych warunkach, które są lub będą ustalone w stosunku do krajowych poddanych lub obywateli. Będą również mogli, stosując się do ustaw krajowych, wywozić wartości pochodzące ze sprzedaży swej własności oraz swych dóbr wogóle, nie podlegając jako cudzoziemcy innym lub wyższym opłatom od tych, którym krajowi poddani lub obywatele podlegaliby w podobnych okolicznościach;

6. będą korzystali ze stałej i zupełnej ochrony i bezpieczeństwa co do swych osób i swej własności, będą mieli wolny i łatwy dostęp do sądów i innych trybunałów dla dochodzenia i obrony swych roszczeń i praw i będą mieli zupełną swobodę, narówni z krajowymi poddanymi lub obywatelami, wyboru i posługiwania się prawnikami i adwokatami dla reprezentowania ich przed takiemi sądami i trybunałami; i wogóle będą mieli pod warunkiem wzajemności, te same prawa i przywileje, co krajowi poddani lub obywatele we wszystkiem co dotyczy wymiaru sprawiedliwości;

7. nie będą obowiązani do płacenia podatków, opłat, ciężarów lub świadczeń jakiegokolwiek rodzaju innych lub wyższych od tych, które są lub mogłyby być uiszczane przez krajowych poddanych lub obywateli lub poddanych lub obywateli państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  2.

Poddani lub obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron na terytorjach drugiej będą wolni od wszelkiej przymusowej służby wojskowej, czy to w armji lądowej, morskiej, łącznie z armją powietrzną, w straży obywatelskiej czy też w milicji, i od wszelkich świadczeń nałożonych zamiast służby osobistej.

Co do pożyczek przymusowych oraz rekwizycyj i kontrybucyj wojskowych, to poddani lub obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą na terytorjach drugiej korzystali z tych samych przywilejów, uprawnień i ulg, które mogą obecnie lub w przyszłości być przyznane poddanym lub obywatelom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  3.

Mieszkania, magazyny, fabryki i sklepy poddanych lub obywateli każdej z Wysokich Układających się Stron na terytorjum drugiej i wszelkie przynależne do nich pomieszczenia, używane dla celów legalnych, będą uznawane. Nie będzie wolno przystępować w nich do rewizyj, śledztw, albo poszukiwań, jak również do badania i kontroli książek, papierów lub rachunków z wyjątkiem, na warunkach i w formie przepisanej ustawowo dla krajowych poddanych lub obywateli.

Artykuł  4.

Pomiędzy terytorjami obydwu Wysokich Układających się Stron będzie istniała wzajemna swoboda handlu i żeglugi.

Artykuł  5.

Artykuły, stanowiące produkty naturalne lub przemysłowe terytorjów jednej z Wysokich Układających się Stron przy przywozie na terytorja drugiej, z jakiegokolwiek miejsca przybywające, będę korzystały z najniższych stawek celnych, jakie stosowane są do podobnych artykułów jakiegokolwiek innego obcego pochodzenia.

Artykuł  6.

Żaden zakaz lub ograniczenie jakiegokolwiek rodzaju nie będą utrzymywane lub wprowadzane przy przywozie lub wywozie jakiegokolwiek artykułu, produktu naturalnego lub przemysłowego terytorjów każdej z Wysokich Układających się Stron z terytorjów lub na terytorja drogiej, z jakiegokolwiek miejsca on przychodzi, któreby zarówno nie rozciągały się na podobny artykuł przywożony z jakiegokolwiek bądź lub wywożony do jakiegokolwiek bądź innego kraju.

Postanowienie to nie stosuje się,:

1) do artykułów, stanowiących monopol państwowy;

2) do ograniczeń lub zakazów sanitarnych lub innych, spowodowanych dążeniem do zapewnienia bezpieczeństwa Państwa, poszczególnych jednostek albo też zwierząt lub roślin.

Artykuł  7.

Produkty naturalne lub przemysłowe terytorjów jednej z Wysokich Układających się St:ron wywożone do terytorjów drugiej, nie będą podlegały przy wywozie opłatom innym lub wyższym niż uiszczane za podobne artykuły, wywożone do jakiegokolwiek innego obcego kraju.

Artykuł  8.

Wysokie Układające się Strony przyznają sobie wzajemnie wolność tranzytu dla osób, okrętów, wagonów osobowych i towarowych zgodnie z ustawodawstwem krajowem.

Artykuły, stanowiące produkty naturalne lub przemysłowe terytoriów jednej z Wysokich Układających się Stron, przechodzące tranzytem przez terytorja drugiej, będą wzajemnie zwolnione od wszelkich opłat tranzytowych bez względu na to, czy są one przewożone bezpośrednio, czy też w czasie tranzytu są wyładowywane, składowane lub przeładowywane.

Artykuł  9.

Żadne opłaty wewnętrzne, pobierane na rzecz Państwa, władz lokalnych, lub korporacyj, które obciążają lub mogłyby obciążać produkcję, wyrób lub konsumcję jakiegokolwiek artykułu na terytorjach którejkolwiek z Wysokich Układających się Stron, nie będą z jakiegokolwiek powodu wyższe lub uciążliwsze dla artykułów, stanowiących produkty naturalne lub przemysłowe terytorjów drugiej, niż dla podobnych artykułów pochodzenia krajowego.

Produkty naturalne lub przemysłowe terytorjów którejkolwiek z Wysokich Układających się Stron, przywożone na terytorja drugiej, a przeznaczone do złożenia na skład lub do tranzyta nie będą podlegały żadnej opłacie wewnętrznej.

Artykuł  10.

Kupcy i przemysłowcy, poddani lub obywatele jednej z Wysokich Układających się Stron, jak również kupcy i przemysłowcy, zamieszkali i wykonywający swój handel lub przemysł na terytorjach tej Strony, będą mogli na terytorjach drugiej, bądź osobiście, bądź za pomocą komiwojażerów, czynić zakupy lub zbierać zamówienia z próbkami lub bez, a tacy kupcy, przemysłowcy i ich komiwojażerowie, czyniący zakupy lub zbierający zamówienia, będą korzystali w sprawie opodatkowania i ułatwień z traktowania przyznanego państwu najbardziej uprzywilejowanemu.

Towary, przywożone jako próbki dla celów wyżej wymienionych, będą w każdym kraju czasowo dopuszczane ze zwolnieniem od cła, stosownie do przepisów celnych i formalności, ustalonych w celu zapewnienia ich powrotnego wywozu lub zapłaty przepisanego cła w razie nieuskutecznienia powrotnego wywozu w przeciągu czasu ustawowo dozwolonego. Jednak powyższy przywilej nie rozciąga się na artykuły, które ze względu na swoją ilość lub wartość, nie mogą być uważane za próbki, lub których tożsamość, ze względu na ich naturę, nie może być przy powrotnym wywozie skonstatowana. Rozstrzygnięcie kwestji kwalifikacji próbek do bezcłowego dopuszczenia należy we wszystkich wypadkach wyłącznie do właściwych władz miejsc, gdzie dokonywany jest przewóz.

Artykuł  11.

Spółki akcyjne i inne handlowe, przemysłowe i finansowe spółki i stowarzyszenia, włączając spółki ubezpieczeniowe, domicylowane na terytorjach jednej z Wysokich Układających się Stron i istniejące legalnie zgodnie z obowiązującem ustawodawstwem tej Strony, będą uznane za istniejące legalnie na terytorjach drugiej i uprawnione do występowania w sądach jako pozywające lub pozwane, stosując się do ustaw tej Strony.

Dopuszczenie ich do wykonywania ich przemysłu lub handlu, jak również do nabywania własności na terytorjum drugiej Strony będzie zawisłem od ustaw i rozporządzeń krajowych.

Odnośnie do korzystania z praw, Rząd Polski zobowiązuje się wszelako, pod warunkiem wzajemności, przyznać spółkom japońskim, założonym w Polsce, traktowanie przyznane państwu najbardziej uprzywilejowanemu, o ile takie traktowanie przyznane zostanie jakiemukolwiek innemu krajowi, niegraniczącemu z Polską.

Artykuł  12.

Każda z Wysokich Układających się Stron zezwalać będzie na przywóz lub wywóz wszelkich towarów, które mogą być legalnie przywiezione lub wywiezione, jak również na przewóz osób z ich lub do ich odnośnych terytorjów na statkach drugiej; a takie statki, ich ładunek i pasażerowie korzystać będą z tych samych przywilejów i nie będą podlegały żadnym innym lub wyższym opłatom lub ciężarom, jak statki krajowe i ich ładunek i pasażerowie.

Artykuł  13.

We wszystkiem, co dotyczy postoju, ładowania i wyładowywania statków w portach, dokach, przystaniach i zatokach Wysokich Układających się Stron, żadna Strona nie przyzna statkom krajowym żadnych przywilejów lub ułatwień, któreby nie były zarówno w tych samych wypadkach przyznane statkom drugiego kraju; zamiarem bowiem Wysokich Układających się Stron jest pod tym względem, aby także statki obydwu krajów traktowane były na stopie zupełnej równości.

Artykuł  14.

Statki handlowe, żeglujące pod flagą jednej z Wysokich Układających się Stron i posiadające dokumenty, wymagane przez ich ustawy krajowe dla udowodnienia ich narodowości, będą na wodach terytorjalnych drugiej uważane za statki tej Strony.

Artykuł  15.

Żadne opłaty tonażowe, tranzytowe, lub kanałowe, portowe, wjazdowe, opłaty za latarnie morskie, kwarantannowe lub inne analogiczne opłaty, lub ciężary jakiegokolwiek rodzaju lub pod jakąkolwiek nazwą, pobierane w imieniu lub na rzecz Rządu, funkcjonarjuszów publicznych, jednostek prywatnych, korporacyj lub zakładów jakiegokolwiek rodzaju, nie będą nakładane w portach jednego kraju na statki drugiego, które nie będą zarówno w tych samych warunkach nakładane w podobnych wypadkach na statki krajowe wogóle lub na statki państwa najbardziej uprzywilejowanego. Ta równość traktowania stosowana będzie do statków obydwu krajów, bez wzglądu na to skąd przybywałyby i jakie byłoby ich miejsce przeznaczenia.

Artykuł  16.

Statki, zajęte wykonywaniem regularnej unormowanej służby pocztowej jednej z Wysokich Układających się Stron, korzystać będą na wodach terytorjalnych drugiej z tych samych specjalnych ułatwień, przywilejów i uprawnień, które są przyznane podobnym statkom państwa najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  17.

Handel przybrzeżny Wysokich Układających się Stron wyłączony jest z postanowień niniejszego Traktatu i regulowany będzie zgodnie z ustawodawstwem każdej z Wysokich Układających się Stron.

Artykuł  18.

Postanowienia niniejszego Traktatu nie stosują się:

1) do ulg celnych, przyznanych przez jedną z Wysokich Układających się Stron państwom sąsiednim jedynie dla ułatwienia obrotu pogranicznego w określonej strefie po obydwu stronach granicy,

2) do korzyści specjalnych, wynikających z unji celnej,

3) do prowizorycznych zarządzeń celnych pomiędzy polską a niemiecką częścią Górnego Śląska,

4) do traktowania, udzielonego produktom rybołówstwa krajowego Wysokich Układających się Stron lub do korzyści specjalnych, przyznanych przez Japonję odnośnie do ryb i innych produktów morskich łowionych na wodach obcych w sąsiedztwie Japonji,

5) do ustaw specjalnych o popieraniu krajowych statków handlowych zgodnie ze zwyczajem międzynarodowym.

Artykuł  19.

Traktat niniejszy będzie ratyfikowany i odnośne ratyfikacje będą wymienione w Warszawie możliwie jaknajprędzej.

Wejdzie on w życie dziesiątego dnia po dniu wymiany ratyfikacyj i pozostawać będzie w mocy aż do upływu sześciu miesięcy od chwili, kiedy którakolwiek z Wysokich Układających się Stron zawiadomi drugą o swej chęci zawieszenia go, a nie dłużej.

Na dowód czego odnośni Pełnomocnicy podpisali niniejszy Traktat i opatrzyli go swemi pieczęciami.

Sporządzono w Warszawie w dwóch egzemplarzach dnia siódmego grudnia tysiąc dziewięćset dwudziestego drugiego roku.

M. P. (-) G. NARUTOWICZ

M. P. (-) HENRYK STRASBURGER

M. P. (-) T. KAWAKAMI

PROTOKÓŁ.

W chwili przystępowania dnia dzisiejszego do podpisania niniejszego Traktatu Handlowego i Nawigacyjnego pomiędzy Polską a Japonją, niżej podpisani Pełnomocnicy obydwu Wysokich Układających się Stron zgodzili się jak następuje:

1. Do artykułu 4. Rozumie się wszelako iż postanowienia tego artykułu nie naruszają w niczem ustaw, zarządzeń lub przepisów specjalnych w sprawach handlu, przemysłu, policji, bezpieczeństwa ogólnego i wykonywania pewnych rzemiosł i zawodów, obowiązujących obecnie lub w przyszłości w jednym z dwóch lub w obu krajach i stosowanych do wszystkich cudzoziemców.

2. Do artykułu 5. Rozumiejąc, iż produkty naturalne lub przemysłowe, wskazane w tym artykule, mają, pochodzić z krajów Wysokich Układających się Stron, władze celne będą miały prawo wymagać przy przywozie powyższych artykułów świadectw pochodzenia.

3. Do artykułu 8. Postanowienia niniejszego Traktatu nie będą interpretowane jako naruszające w jakikolwiek sposób prawa i obowiązki każdej z Wysokich Układających się Stron co do tranzytu broni i amunicji, ekwipunku wojskowego i artykułów wojskowych.

4. Do artykułu 14. Wysokie Układające się Strony zgadzają się zawrzeć układ, oparty na zasadzie słuszności, dotyczący wzajemnego uznania dokumentów okrętowych, możliwie jaknajprędzej.

5. Rozumie się, iż warunki traktowania na stopie państwa najbardziej uprzywilejowanego w niniejszym Traktacie winny być interpretowane jako bezpośrednie i bezwarunkowe, o ile to nie jest wyraźnie inaczej przewidziane.

M. P. (-) G. NARUTOWICZ

M. P. (-) HENRYK STRASBURGER

M. P. (-) T. KAWAKAMI

Zaznajomiwszy się z powyższym Traktatem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 21 maja 1924 r.