Art. 4. - Iran-Polska. Umowa Handlowa. Teheran.1927.03.19.
Dz.U.1930.73.582
Akt utracił mocObywatele każdej z Wysokich Układających się Stron mieć będą na terytorjum drugiej Strony, pod warunkiem wzajemności, prawo nabywania, posiadania i zbywania wszelkiego rodzaju majątku ruchomego.
Co się tyczy nieruchomości, obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron mieć będą, podporządkowując się prawom i przepisom krajowym, prawo dzierżawić i nabywać na zupełną własność domy potrzebne im na mieszkanie, jak również lokale i sklepy dla swego przemysłu i handlu.
Z zastrzeżeniem rozporządzeń, ustaw i przepisów, dotyczących nabywania nieruchomości, przewiduje się, że jeżeli jedna z Wysokich Układających się Stron przyznaje lub przyzna drogą rozporządzenia ustawodawczego obywatelom innych państw zdolność nabywania lub dzierżawienia na swem terytorjum majątków ziemskich, zdolność ta automatycznie przysługiwać będzie obywatelom drugiej Strony.