Irak-Polska. Prowizoryczne porozumienie handlowe w formie not. Bagdad.1937.03.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.37.280

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 1937 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 18 maja 1937 r.

w sprawie tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień prowizorycznego porozumienia handlowego między Polską a Irakiem w formie not, wymienionych w Bagdadzie dnia 6 marca 1937 r.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia prowizorycznego porozumienia handlowego między Polską a Irakiem w formie not, wymienionych w Bagdadzie dnia 6 marca 1937 r.

(2) Tekst wspomnianego porozumienia zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Skarbu, Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Przemysłu i Handlu.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

Przekład.

POSELSTWO

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W IRAKU.

Bagdad, 6 marca 1937 r.

Panie Ministrze,

Powołując się na rozmowy prowadzone w sprawie zawarcia prowizorycznego Porozumienia Handlowego pomiędzy Irakiem i Polską, mam zaszczyt zaproponować Waszej Ekscelencji w imieniu Rządu Polskiego następujące porozumienie:

(1) Wszystkie produkty gleby lub przemysłowe pochodzące i przychodzące z obszaru celnego Polski, przywożone do celnego obszaru Iraku z przeznaczeniem dla spożycia, składu, reekspedycji lub tranzytu, będą podlegały podczas trwania niniejszego porozumienia traktowaniu, przyznanemu narodowi najbardziej uprzywilejowanemu. Mianowicie nie mogą one w żadnym wypadku podlegać wyższym lub innym opłatom albo ograniczeniom niż tym, jakim podlegają produkty lub towary narodu najbardziej uprzywilejowanego.

(2) Wszystkie produkty gleby lub przemysłowe pochodzące i przychodzące z obszaru celnego Iraku, przywożone do celnego obszaru Polski z przeznaczeniem dla spożycia, składu, reekspedycji lub tranzytu, będą podlegały podczas trwania niniejszego porozumienia traktowaniu, przyznanemu narodowi najbardziej uprzywilejowanemu. Mianowicie nie mogą one w żadnym wypadku podlegać wyższym lub innym opłatom albo ograniczeniom niż tym, jakim podlegają produkty lub towary narodu najbardziej uprzywilejowanego.

(3) Rozumie się, że powyższy system zostaje przyznany pod warunkiem ścisłej wzajemności z zastrzeżeniem; a) przywilejów wynikających z obrotu pogranicznego z krajami sąsiednimi, z unii celnych, z systemu celnego pomiędzy częściami polską i niemiecką Górnego Śląska oraz przywilejów, jakie mogą być przyznane przez Polskę Estonii, Finlandii, Łotwie i Litwie; b) ulg przyznanych lub które mogłyby być przyznane w przyszłości przez Irak krajowi sąsiedniemu dla ułatwienia obrotu pogranicznego, zarówno jak i korzyści wynikających z unii celnej, która mogłaby być zawarta przez Irak i korzyści specjalnych, które w zakresie celnym mógłby Irak przyznać produktom naturalnym lub przetworom, pochodzącym z Turcji lub jakiegokolwiek innego kraju, którego terytorium stanowiło w 1914 roku część integralną Cesarstwa Ottomańskiego w Azji.

(4) W celu zapewnienia korzyści niniejszego porozumienia towarom pochodzącym i przychodzącym z terytorium jednej z dwóch Wysokich Układających się Stron, Wysokie Układające się Strony będą mogły wymagać, aby towary te były zaopatrywane przy ich imporcie w świadectwa pochodzenia.

(5) Rząd Polski, któremu powierzone zostało prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej pomiędzy Polską a Wolnym Miastem Gdańskiem z dnia 9 listopada 1920 r., zastrzega sobie prawo oświadczyć, że Wolne Miasto jest stroną kontraktującą w mniejszym porozumieniu i że bierze na siebie obowiązki oraz nabywa w nim ustalone prawa.

Zastrzeżenie to nie dotyczy postanowień niniejszego porozumienia, które Rzeczpospolita Polska odnośnie Wolnego Miasta Gdańska już zawarła na zasadzie praw, przysługujących Polsce traktatowo.

(6) Niniejsza nota zarówno jak i Pańska odpowiedź akceptująca ją będą uważane jako urzędowe dokumenty prowizorycznego porozumienia handlowego, jakie nastąpiło pomiędzy obu krajami. Porozumienie będzie ratyfikowane i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Bagdadzie w najbliższym czasie. Wejdzie ono w życie w 30 dni po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy przez 3 miesiące po dacie, w której jeden z Rządów powiadomi drugi o wypowiedzeniu porozumienia.

Zechce Pan przyjąć, Ekscelencjo, wyrazy mojego bardzo wysokiego poważania

Do

Jego Ekscelencji

Pana Doktora Naji-al-Asil

Ministra Spraw Zagranicznych

Bagdad;

MINISTERSTWO

SPRAW ZAGRANICZNYCH

BAGDAD, IRAK.

Nr 2339.

Data 6 marca 1937 r.

Panie Ministrze,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór noty Pańskiej z dzisiejszą datą, powiadamiającą mnie, że Rząd Polski proponuje zawrzeć z Irakiem następujące prowizoryczne porozumienie handlowe:

"(1) Wszystkie produkty gleby lub przemysłowe pochodzące i przychodzące z obszaru celnego Polski, przywożone do celnego obszaru Iraku z przeznaczeniem dla spożycia, składu, reekspedycji lub tranzytu, będą podlegały podczas trwania niniejszego porozumienia traktowaniu, przyznanemu narodowi najbardziej uprzywilejowanemu. Mianowicie nie mogą one w żadnym wypadku podlegać wyższym lub innym opłatom albo ograniczeniom niż tym, jakim podlegają produkty lub towary narodu najbardziej uprzywilejowanego.

(2) Wszystkie produkty gleby lub przemysłowe pochodzące i przychodzące z obszaru celnego Iraku, przywożone do celnego obszaru Polski z przeznaczeniem dla spożycia, składu, reekspedycji lub tranzytu, będą podlegały podczas trwania niniejszego porozumienia traktowaniu, przyznanemu narodowi najbardziej uprzywilejowanemu. Mianowicie nie mogą one w żadnym wypadku podlegać wyższym lub innym opłatom albo ograniczeniom niż tym, jakim podlegają produkty lub towary narodu najbardziej uprzywilejowanego.

(3) Rozumie się, że powyższy system zostaje przyznany pod warunkiem ścisłej wzajemności z zastrzeżeniem: a) przywilejów wynikających z obrotu pogranicznego z krajami sąsiednimi, z unii celnych, z systemu celnego pomiędzy częściami polską i niemiecką Górnego Śląska oraz przywilejów, jakie mogą być przyznane przez Polskę Estonii, Finlandii, Łotwie i Litwie; b) ulg przyznanych lub które mogłyby być przyznane w przyszłości przez Irak krajowi sąsiedniemu dla ułatwienia obrotu pogranicznego, zarówno jak i korzyści wynikających z unii celnej, która mogłaby być zawarta przez Irak i korzyści specjalnych, które w zakresie celnym mógłby Irak przyznać produktom naturalnym lub przetworom, pochodzącym z Turcji lub jakiegokolwiek innego kraju, którego terytorium stanowiło w 1914 roku część integralną Cesarstwa Ottomańskiego w Azji.

(4) W celu zapewnienia korzyści niniejszego porozumienia towarom pochodzącym i przychodzącym z terytorium jednej z dwóch Wysokich Układających się Stron, Wysokie Układające się Strony będą mogły wymagać, aby towary te były zaopatrywane przy ich imporcie w świadectwa pochodzenia.

(5) Rząd Polski, któremu powierzone zostało prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej pomiędzy Polską a Wolnym Miastem Gdańskiem z dnia 9 listopada 1920 r. zastrzega sobie prawo oświadczyć, że Wolne Miasto jest stroną kontraktującą w niniejszym porozumieniu i że bierze na siebie obowiązki oraz nabywa w nim ustalone prawa.

Zastrzeżenie to nie dotyczy postanowień niniejszego porozumienia, które Rzeczpospolita Polska odnośnie Wolnego Miasta Gdańska już zawarła na zasadzie praw, przysługujących Polsce traktatowo.

(6) Jestem upoważniony do oświadczenia, że Rząd Iraku zgadza się na porozumienie proponowane notą Pańską z daty dzisiejszej oraz zgadza się również, aby nota niniejsza i Pańska wyżej wspomniana nota były uważane jako urzędowe dokumenty prowizorycznego porozumienia handlowego, jakie nastąpiło pomiędzy obu krajami. Porozumienie będzie ratyfikowane i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Bagdadzie w najbliższym czasie. Wejdzie ono w życie w 30 dni po dacie wymiany dokumentów ratyfikacjnych i pozostanie w mocy przez 3 miesiące po dacie, w której jeden z Rządów powiadomi drugi o wypowiedzeniu porozumienia.

Zechce Pan przyjąć, Ekscelencjo, wyrazy mojego bardzo wysokiego poważania.

Do

Jego Ekscelencji

Pana Stanisława Hempla

Posła Nadzwyczajnego i Ministra

Pełnomocnego Polski

Bagdad.