Instrukcja o wymiarze i poborze podatku wojskowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.94.554

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1926 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 6 sierpnia 1926 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych i Spraw Wewnętrznych w sprawie instrukcji o wymiarze i poborze podatku wojskowego.

Na mocy art. 80 ustawy z dn. 23 maja 1924 r. o powszechnym obowiązku służby wojskowej (Dz. U. R. P. № 61 poz. 609), stosownie do postanowienia § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 1926 r. o podatku wojskowym (Dz. U. R. P. № 33, poz. 202) zarządza się co następuje:
Do § 1 i 2 rozp. Rady Ministrów.
Podatek wojskowy opłacają osoby, wymienione w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z d. 31 marca 1926 r. o podatku wojskowym (Dz. U. R. P. № 33, poz. 202). Zwolnienie zaś od podatku z mocy § 2 tego rozporządzenia może nastąpić tylko pod warunkiem przedstawienia władzom skarbowym zaświadczenia właściwego oddziału wojskowego lub Powiatowej Komendy uzupełnień o odbyciu w odnośnym roku podatkowym ćwiczeń lub służby wojskowej (p. l § 2 rozp. Rady Ministrów), względnie zaświadczenia władzy politycznej lub samorządowej o niezdolności do pracy fizycznej i umysłowej (p. 2 § 2 rozp. Rady Ministrów) lub zaświadczenia tychże władz o utrzymywaniu podatnika kosztem samorządu gminnego albo dobroczynności publicznej (p. 3 § 2 rozp. Rady Ministrów).

Odbywanie ćwiczeń lub służby wojskowej chociażby tylko przez pewną część roku podatkowego pociąga za sobą całkowite zwolnienie od podatku wojskowego w danym roku podatkowym.

Niepociągnięcie osoby, zamieszczonej w wykazie władzy administracyjnej (§ 7 nin. rozporządzenia), do opłaty podatku wojskowego winno być zaznaczone w tymże wykazie i zawierać krótkie uzasadnienie zwolnienia.

Do § 3 rozp. Rady Ministrów.

Płatnicy podatku wojskowego, którzy nie osiągają dochodów, podlegających państwowemu podatkowi dochodowemu, opłacają jedynie zasadniczy podatek wojskowy według stawek, określonych w § 4 rozp. Rady Ministrów.

Natomiast płatnicy podatku wojskowego, którzy X uwagi na wysokość osiąganych dochodów podpadają pod obowiązek państwowego podatku dochodowego, opłacają obok podatku zasadniczego podatek wojskowy w formie dodatku do państwowego podatku dochodowego według stawek, określonych w § 6 wzgl. 7 rozp. Rady Ministrów.

Do § 6 rozp. Rady Ministrów.

Za podstawę wymiaru dodatkowego podatku wojskowego służy stopa podatku dochodowego z art. 23 ustawy o państwowym podatku dochodowym, przypadająca od ustalonego do wymiaru podatku dochodowego dochodu za odnośny rok podatkowy.

Zwyżka i zniżki podatkowe z art. art. 26, 27 i 29 ustawy o państwowym podatku dochodowym nie wpływają zatem na wysokość dodatkowego podatku wojskowego.

Do § 7 rozp. Rady Ministrów.

Podstawę wymiaru dodatkowego podatku wojskowego dla osób, od których państwowy podatek dochodowy pobiera się w drodze potrącenia z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, z wyjątkiem jednak pracowników państwowych, ustalać należy według wykazu potrąceń względnie odpisu list płac przedstawianych władzom podatkowym przez służbodawców w myśl art. 112 ustawy o państwowym podatku dochodowym.

O ile takim osobom uskuteczniono wymiar podatku dochodowego w myśl art. 113 ustawy o państwowym podatku dochodowym, podstawą wymiaru dodatkowego podatku wojskowego stanowić będzie wynagrodzenie służbowe przyjęte przez władzę skarbową do wymiaru podatku dochodowego.

Podstawę wymiaru dodatkowego podatku wojskowego dla pracowników państwowych ustala się według danych zakomunikowanych na żądanie władzy wymiarowej przez władzą potrącającą podatek dochodowy od uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę.

Do § 9 ustęp drugi rozp. Rady Ministrów.

Osobom, które uchyliły się od obowiązku stawienia się do poboru we właściwym terminie, należy po ustaleniu ich stosunku do służby wojskowej wymierzyć jednorazowo podatek wojskowy za wszystkie lata wstecz począwszy od roku bezpośrednio następującego po roku, w którym dana osoba ukończyła lat 21.

W następnych latach podatkowych podatek wojskowy wymierza się na ogólnych zasadach.

Do § 12 rozp. Rady Ministrów.

Władzami powołanemi do wymiaru podatku wojskowego zarówno w formie podatku zasadniczego, jak i w postaci dodatku do państwowego podatku dochodowego są urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych tego okręgu, w którym podatnikowi uskutecznia się wymiar państwowego podatku dochodowego, względnie, o ile chodzi o osoby, od których państwowy podatek dochodowy pobiera się w drodze potrącenia z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, - urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych, w których okręgu potrącanie podatku ma miejsce.

W wypadku jednak, gdy osoba obowiązana do opłacania podatku wojskowego osiąga równocześnie dochody, podlegające opodatkowaniu w myśl działu I i II ustawy o państwowym podatku dochodowym, - wówczas władzą powołaną do wymiaru tejże osobie podatku wojskowego, zarówno zasadniczego jak i w formie dodatku do podatku dochodowego, jest urząd skarbowy podatków i opłat skarbowych kompetentny do wymiaru podatku dochodowego od dochodów, podlegających opodatkowaniu na zasadach działu I ustawy o państwowym podatku dochodowym.

O ile chodzi o osoby podlegające podatkowi wojskowemu, a nie opłacające podatku dochodowego - władzami powołanemi do wymiaru zasadniczego podatku wojskowego są urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych właściwe ze względu na zamieszkanie tych osób, a w braku tegoż ze względu na pobyt w dniu 1 stycznia roku podatkowego.

W celu umożliwienia władzom skarbowym należytego wymierzenia podatku wojskowego władze administracyjne I instancji przesyłać będą corocznie, najdalej do dnia 1 kwietnia roku podatkowego urzędowi skarbowemu podatków i opłat skarbowych, powołanemu do wymiaru podatku wojskowego (§ 6 nin. rozporządzenia) wykazy osób, wymienionych w § 1 rozp. Rady Ministrów, których stosunek do służby wojskowej został ustalony w ciągu całego roku, poprzedzającego rok podatkowy. Wykazy te mają być sporządzone na podstawie listy poborowej roku ubiegłego.

O ile chodzi o poborowych, zamieszkałych w obrąbie m. st. Warszawy tudzież w obrębie miast: Łodzi, Lwowa, Krakowa, Poznania, Lublina, Wilna i Równego, wspomniane wykazy przesyłać należy właściwej izbie skarbowej, która dokona podziału wykazów pomiędzy właściwe urzędy skarbowe podatków i opłat skarbowych.

Wszelkie zmiany i uzupełnienia zaszłe po wysłaniu wykazu (np. wskutek decyzji komisji rozpoznawczej, komisyj wojskowo-lekarskich, dodatkowych komisyj poborowych i t. p.) należy niezwłocznie komunikować tej władzy skarbowej, której wykaz został przesłany.

Na podstawie wykazów, otrzymanych od władz administracyjnych l instancji, władze skarbowe przystąpią do wymiaru podatku wojskowego. Nakazy płatnicze winny być rozesłane do dnia 1 października każdego roku podatkowego.
Termin płatności podatku wojskowego przypada na dzień 1 listopada roku podatkowego, względnie w ciągu 30-tu dni po dniu doręczenia nakazu płatniczego, o ile nakaz płatniczy doręczony został po dniu 15 października roku podatkowego.
Odwołanie od wymiaru podatku wojskowego może być wniesione przez płatnika do właściwej izby skarbowej za pośrednictwem właściwej władzy wymiarowej w ciągu 30-tu dni od daty doręczenia nakazu płatniczego.

Odwołanie nie wstrzymuje obowiązku uiszczenia podatku.

Zaległy podatek wojskowy ściągają skarbowe organa egzekucyjne na podstawie obowiązujących przepisów.
Podwyższenie, zniżenie lub uchylenie państwowego podatku dochodowego na skutek odwołania pociąga za sobą odpowiednie podwyższenie, zniżenie względnie * uchylenie podatku wojskowego, pobieranego w formie dodatku do państwowego podatku dochodowego.

Do § 11 rozp. Rady Ministrów.

Podatek wojskowy po raz pierwszy wymierzony będzie za rok podatkowy 1926 osobom wymienionym w § 1 rozp. Rady Ministrów, które stawiły się do poboru w roku 1925.

Wykazy zatem, o których mowa w § 7 niniejszego rozporządzenia, dotyczące wyników poboru w roku 1925, winny być przesłane do władz skarbowych najpóźniej do dnia 30 września 1926 roku.

Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych służy prawo odraczania terminów płatności podatku wojskowego, oraz umarzania niepobranego u z jednie niedobranego podatku wojskowego za poprzednie lata podatkowe.
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje od roku podatkowego 1926 na całym obszarze Rzeczypospolitej.
Ilekroć w niniejszem rozporządzeniu jest powołana ustawa o państwowym podatku dochodowym, należy przez nią rozumieć ustawę o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 30 kwietnia 1925 r. (Dz. U. R. P. № 58 poz. 411).