Art. 10. - Instrukcja dla Komisji Państwowego Funduszu Mieszkaniowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.14.77

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 1922 r.

Art.  10.

W domach dla osób wolnego stanu t. j. w takich budynkach, które są przeznaczone na pomieszczenie osób bez rodzin w osobnych ubikacjach mieszkalnych, uważa się za mieszkania ubikacje mieszkalne, wynajęte poszczególnym lokatorom i oddzielone pod względem budowy od innych ubikacji. Domy dla takich osób muszą być tak urządzone, aby każda, ubikacja mieszkalna mogła być zajmowana z reguły przez jedną osobę, a najwyżej przez trzy osoby, oraz by na każdego mieszkańca przypadało najmniej 5 metrów kwadratowych powierzchni podłogi.

Osoby różnej płci, które nie mają rodziny mogą być pomieszczone tylko w zupełnie odosobnionych oddziałach.

W domach noclegowych t. j. w budynkach, przeznaczonych do pomieszczenia osób, nie mających rodziny, w wspólnych sypialniach zaopatrzonych w potrzebną ilość odpowiednich oddzielnych leż, uważa się za małe mieszkanie sypialnie, których powierzchnia podłóg nie wynosi więcej jak 100 ma.

W sypialniach tych musi przypadać na każdą osobę, przyjmowaną na nocleg, powierzchnia podłogi wielkości najmniej trzy metry kwadratowe.