Art. 23. - Holandia-Polska. Umowa o zabezpieczeniu społecznym. Warszawa.2003.03.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.75.660

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Artykuł  23

Świadczenie z tytułu starości

1. Właściwa instytucja niderlandzka ustala świadczenie z tytułu starości bezpośrednio i wyłącznie na podstawie okresów ubezpieczenia przebytych zgodnie z niderlandzką powszechną ustawą emerytalną (AOW).

2. Z zastrzeżeniem ustępu 3, okresy przypadające przed dniem 1 stycznia 1957 r., podczas których obywatel Umawiającej się Strony po osiągnięciu 15. roku życia miał miejsce zamieszkania na terytorium Królestwa Niderlandów lub w których, mając miejsce zamieszkania w innym państwie, był zatrudniony jako pracownik na terytorium Królestwa Niderlandów, są także uznawane za okresy ubezpieczenia, jeżeli osoba ta nie spełnia warunków ustawodawstwa niderlandzkiego, na podstawie którego okresy te mogą być uznawane za okresy równorzędne z okresami ubezpieczenia.

3. Okresy, o których mowa w ustępie 2, są uwzględniane przy wyliczaniu świadczenia z tytułu starości, gdy dana osoba była ubezpieczona w rozumieniu artykułu 6 niderlandzkiej powszechnej ustawy emerytalnej (AOW) oraz osoba ta po ukończeniu 59. roku życia przez co najmniej sześć lat miała miejsce zamieszkania na terytorium jednej lub obu Umawiających się Stron i ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej z Umawiających się Stron. Okresy te nie będą jednak uwzględniane, jeżeli pokrywają się z okresami ubezpieczenia na podstawie ustawodawstwa innego państwa niż Królestwo Niderlandów.