Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Hodowla, ochrona zwierząt łownych i prawo łowieckie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.33.197 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1992 r.

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

Art.  1. 

1. 1 Łowiectwo, w rozumieniu ustawy, oznacza racjonalne gospodarowanie zwierzyną, zgodnie z potrzebami gospodarki rolnej i leśnej oraz wymaganiami ochrony przyrody.

2. Gospodarowanie zwierzyną odbywa się na podstawie zatwierdzonego planu hodowlanego. Obejmuje ono hodowlę i ochronę zwierzyny, polowanie oraz wprowadzanie upolowanej zwierzyny do obrotu gospodarczego.

3. Hodowla w rozumieniu ustawy oznacza planowe kierowanie rozwojem zwierzostanu.

4. Polowanie w rozumieniu ustawy oznacza: tropienie, ściganie, strzelanie oraz łowienie sposobami dozwolonymi zwierzyny żywej, zmierzające do wejścia w jej posiadanie. Powyższe czynności wykonywane w ogrodzonych zwierzyńcach, parkach narodowych i niektórych rezerwatach przyrody nie są polowaniem w rozumieniu ustawy.

Art.  2. 

Zwierzyna w stanie wolnym stanowi własność Państwa.

Art.  3. 

1. Ustala się dwa rodzaje zwierzyńców łowieckich:

1) zamknięte,

2) otwarte.

2. Zwierzyniec zamknięty stanowi obszar gruntu, na którym prowadzona jest hodowla niektórych gatunków zwierząt łownych, a w szczególności bażantów, kuropatw i zajęcy, ogrodzony trwale w ten sposób, że hodowane zwierzęta nie mogą się z niego wydostać na swobodę.

3. Zwierzyniec otwarty stanowi obszar gruntu nie ogrodzony, na którym zwierzyna łowna jest hodowana w naturalnych warunkach, specjalnie chroniona i nie niepokojona.

Art.  4. 

1. Zaliczenia terenów do zwierzyńców dokonują prezydia wojewódzkich rad narodowych na wniosek zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego.

2. Teren uznany w trybie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1949 r o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 25, poz. 180) za rezerwat przyrody, w którym wprowadzono zakaz polowania, chwytania i zabijania dziko żyjących zwierząt, jest rezerwatem w rozumieniu art. 1 ust.4.

Art.  5. 

1. Zwierzyna w rozumieniu ustawy oznacza następujące dzikie zwierzęta łowne: łosie, jelenie, daniele, sarny, muflony, dziki, rysie, jenoty, lisy, borsuki, wydry, kuny leśne, tchórze, wiewiórki, zające szaraki, króliki, dropie, głuszce, cietrzewie, jarząbki, bażanty, kuropatwy, przepiórki, czaple siwe, słonki, dubelty, kszyki, bekasiki, derkacze, bataliony, łyski, dzikie gęsi, dzikie kaczki, grzywacze, kwiczoły i paszkoty. Gatunki tych zwierząt przetrzymywane w ogrodach zoologicznych i w zamkniętych ośrodkach badawczych nie podlegają przepisom ustawy.

2. Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego może uznać w drodze rozporządzenia po zasięgnięciu opinii Polskiego Związku Łowieckiego i Państwowej Rady Ochrony Przyrody zwierzęta innych gatunków niż wymienione w ust. 1 za zwierzęta łowne lub też wyłączyć ze spisu dzikich zwierząt łownych poszczególne ich gatunki.

3. Zaprowadzenie hodowli dzikich zwierząt łownych nie występujących dotychczas w kraju wymaga zezwolenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego wydanego w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa po zasięgnięciu opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Polskiego Związku Łowieckiego.

¹ Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 73 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U.91.101.444) z dniem 1 stycznia 1992 r.