Art. 17. - Hiszpania-Polska. Traktat o koncyljacji, postępowaniu sądowem i arbitrażu. Madryt.1928.12.03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.20.162

Akt obowiązujący
Wersja od: 25 marca 1930 r.
Artykuł  17.
1.
W braku porozumienia o skierowanie sporu do Stałej Komisji Koncyljacyjej, lub w razie gdy, pomimo podobnego porozumienia, nie doszło do pojednania przed Stałą Komisją Koncyljacyjną, spór wniesiony będzie do Stałego Sądu Rozjemczego zgodnie z postanowieniami art. 2-go niniejszego Traktatu.
2.
W tym wypadku zarówno jak i wtedy, gdy nie zwrócono się uprzednio do Stałej Komisji Koncyljacyjej, Strony ułożą za wspólną zgodą kompromis o wniesieniu sporu do Stałego Sądu Rozjemczego i o wyznaczenie arbitrów. Kompromis jasno określać winien przedmiot sporu, kompetencje, które mogłyby być nadane Sądowi Rozjemczemu oraz wszelkie inne warunki postanowione między Stronami. Kompromis będzie zawarty w formie oddzielnego układu, który będzie podlegał ratyfikacji obydwóch Rządów.
3.
Sąd Rozjemczy, któremu przekazano orzeczenie w sporze, będzie posiadał kompetencje do interpretowania warunków kompromisu.
4.
Jeżeli kompromis nie będzie ułożony w ciągu 3-ch miesięcy licząc od dnia, w którym jedna ze Stron będzie urzędowo powiadomiona przez drugą o żądaniu arbitrażu, Strony utworzą Trybunał specjalny, który z samego prawa ułoży warunki kompromisu.

Trybunał specjalny utworzony będzie w sposób następujący:

Każda Strona zamianuje dwóch arbitrów, z których jeden winien być wzięty z listy członków Stałego Sądu Rozjemczego i wybrany z wyłączeniem swych obywateli i tych, którzy byli wyznaczeni przez nią jako członkowie wspomnianego Sądu. Arbitrzy w ten sposób wyznaczeni wybiorą wspólnie Przewodniczącego Trybunału. W razie równości głosów, Prezydent Związku Szwajcarskiego proszony będzie o dokonanie niezbędnej nominacji.

5.
Procedura jaka ma być stosowana będzie ta, która przewidziana została przez Konwencję Haską z 18 października 1907 r. o załatwianiu pokojowem sporów międzynarodowych.