Art. 2. - Hiszpania-Polska. Konwencja o zabezpieczeniu społecznym. Madryt.2001.02.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.28.244

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Artykuł  2

Przedmiotowy zakres konwencji

1. Niniejszą konwencję stosuje się:

A) po stronie hiszpańskiej do ustawodawstwa dotyczącego świadczeń z hiszpańskiego systemu zabezpieczenia społecznego w zakresie:

a) świadczeń leczniczych,

b) świadczeń pieniężnych z tytułu czasowej niezdolności do pracy wynikającej z choroby zwykłej i wypadku nie przy pracy, macierzyństwa,

c) świadczeń z tytułu trwałej niezdolności do pracy, starości i śmierci żywiciela rodziny,

d) świadczeń z tytułu ochrony rodziny,

e) zasiłku pogrzebowego,

f) świadczeń z tytułu bezrobocia,

g) świadczeń pieniężnych z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej;

B) po stronie polskiej do ustawodawstwa dotyczącego świadczeń z polskiego systemu zabezpieczenia społecznego w zakresie:

a) świadczeń zdrowotnych,

b) świadczeń pieniężnych z tytułu choroby i macierzyństwa,

c) świadczeń z tytułu niezdolności do pracy, starości i śmierci żywiciela rodziny,

d) zasiłków rodzinnych,

e) zasiłków pogrzebowych,

f) świadczeń z tytułu bezrobocia,

g) świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,

h) świadczeń przyznanych w szczególnym trybie,

z wyłączeniem świadczeń z tytułu zaopatrzenia emerytalnego: funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej, żołnierzy zawodowych oraz uposażenia sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku.

2. Niniejsza konwencja będzie się stosowała do ustawodawstwa, które w przyszłości uzupełni lub zmieni ustawodawstwo, o którym mowa w ustępie 1.

3. Niniejsza konwencja będzie się stosowała do ustawodawstwa ustalającego nowy system zabezpieczenia społecznego lub jego nową dziedzinę, o ile zawarte zostanie stosowne porozumienie między Umawiającymi się Stronami.

4. Konwencja będzie się stosowała do ustawodawstwa, na mocy którego zakres stosowania obowiązujących regulacji zostanie rozszerzony na nowe grupy osób w jednej z Umawiających się Stron, o ile właściwa władza drugiej Umawiającej się Strony nie zgłosi sprzeciwu w ciągu trzech miesięcy od otrzymania notyfikacji tych postanowień.