Rozdział 8 - Kary pieniężne - Handel uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.281.2784

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  8

Kary pieniężne

Art.  50.

1. Prowadzący instalację podlega karze pieniężnej za brak uprawnień do emisji na pokrycie rzeczywistych wielkości emisji w poszczególnych latach okresu rozliczeniowego na dzień 31 grudnia każdego roku.

2. Karze pieniężnej, o której mowa w ust. 1, podlega także prowadzący instalację, która została wykluczona z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, jeżeli nie wywiązał się z zobowiązania, o którym mowa w art. 7 ust. 2, z tym że dotyczy ona przekroczenia wielkości emisji określonej w tym zobowiązaniu.

3. Kary pieniężne wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do emisji w wyniku weryfikacji rocznego raportu lub w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzającej brak zezwolenia.

4. Jednostkowa stawka kary pieniężnej za brak jednego uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym na lata 2005-2007 wynosi równowartość w złotych polskich 40 euro, a od dnia 1 stycznia 2008 r. wynosi równowartość w złotych polskich 100 euro.

5. Górna jednostkowa stawka kary pieniężnej za brak jednego uprawnienia do emisji substancji objętej krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji wynosi równowartość w złotych polskich 40 euro.

6. Wysokość stawek, o których mowa w ust. 4 i 5, ustala się stosując średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski w dniu wydania decyzji, o której mowa w ust. 3.

7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość jednostkowych stawek kar, o których mowa w ust. 5, w poszczególnych latach lub w całym okresie rozliczeniowym, uwzględniając wysokość kosztów obniżania emisji substancji objętych systemem.

Art.  51.

Do ponoszenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 50 ust. 1, stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.

Art.  52. ⁴

 Kary pieniężne, o których mowa w art. 50 ust. 1, wnosi się na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

⁴ Art. 52 zmieniony przez art. 11 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.09.215.1664) z dniem 1 stycznia 2010 r.