Rozdział 2 - System handlu uprawnieniami do emisji - Handel uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.281.2784

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  2

System handlu uprawnieniami do emisji

1.
System handlu uprawnieniami do emisji, zwany dalej "systemem", składa się z:
1)
wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji;
2)
krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
2.
System obejmuje instalacje, dla których przyznaje się uprawnienia do emisji, i instalacje, które są czasowo wykluczone z systemu.
3.
Nadzór nad systemem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, kierując się potrzebą ograniczania emisji, określi, w drodze rozporządzenia:

1)
rodzaje instalacji objętych systemem;
2)
wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych instalacji;
3)
długość okresu rozliczeniowego w zależności od rodzaju substancji objętych systemem;
4)
substancje objęte systemem w okresie rozliczeniowym;
5)
współczynniki ocieplenia wykorzystywane do obliczania ekwiwalentu - dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
1.
Instalacja objęta krajowym systemem handlu uprawnieniami do emisji, na wniosek prowadzącego instalację, może zostać czasowo - na okres rozliczeniowy - wykluczona z tego systemu.
2.
Czasowe wykluczenie instalacji może nastąpić, jeżeli prowadzący instalację zobowiąże się, że wielkość emisji z tej instalacji nie przekroczy wielkości emisji wynikającej z liczby uprawnień do emisji, które byłyby dla niej przyznane w przypadku niewykluczenia jej z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
3.
Czasowe wykluczenie instalacji następuje w drodze decyzji organu właściwego do wydania pozwolenia zintegrowanego lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska.
4.
Do prowadzącego instalację, która została czasowo wykluczona, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące monitorowania i raportowania.

Wniosek, o którym mowa w art. 7 ust. 1, powinien zawierać:

1)
oznaczenie prowadzącego instalację, która ma być wykluczona, i jego adres zamieszkania lub siedziby;
2)
określenie rodzaju instalacji, która ma być wykluczona;
3)
określenie lokalizacji instalacji, która ma być wykluczona;
4)
wykaz substancji, których dotyczy wykluczenie;
5)
informację o wielkości dopuszczalnej emisji dla instalacji, która ma być wykluczona, wyrażonej w Mg/rok, określonej w pozwoleniu zintegrowanym albo pozwoleniu na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska;
6)
zobowiązanie się prowadzącego instalację, która ma być wykluczona, do nieprzekroczenia wielkości emisji wynikającej z liczby uprawnień do emisji, które byłyby przyznane dla tej instalacji w przypadku niewykluczenia jej z krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
1.
Systemem administruje Krajowy Administrator Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji, zwany dalej "Krajowym Administratorem".
2.
Do zadań Krajowego Administratora należy:
1)
prowadzenie Krajowego Rejestru Uprawnień do Emisji;
2)
prowadzenie bazy danych zawierającej informacje o instalacjach objętych systemem niezbędne do opracowania krajowego planu rozdziału uprawnień do emisji;
3)
monitorowanie funkcjonowania systemu, w tym przeprowadzanie przeglądów, analiz i ocen jego funkcjonowania;
4)
opracowywanie projektów krajowych planów rozdziału uprawnień do emisji;
5)
udostępnianie projektów krajowych planów rozdziału uprawnień do emisji do konsultacji społecznych;
6)
opracowywanie raportów dotyczących systemu;
7)
monitorowanie działań związanych z realizacją projektów wspólnych wdrożeń i mechanizmu czystego rozwoju;
8)
udzielanie wyjaśnień, opracowywanie materiałów informacyjnych oraz prowadzenie szkoleń dotyczących funkcjonowania systemu.
3.
Nadzór nad Krajowym Administratorem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.
4.
Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc pod uwagę możliwość realizacji zadań, o których mowa w ust. 2, wyznacza, w drodze rozporządzenia, Krajowego Administratora.