Art. 31. - Handel uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.281.2784

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2010 r.
Art.  31.
1.
W celu wspólnego rozliczania uprawnień do emisji prowadzący instalacje jednego rodzaju mogą tworzyć grupy instalacji.
2.
Prowadzący instalacje przed wystąpieniem z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji powołują zarządcę:
1)
na którego rzecz będą przenoszone uprawnienia do emisji z instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;
2)
który będzie odpowiedzialny za rozliczanie uprawnień do emisji.
3.
Wniosek o utworzenie grupy instalacji powinien zawierać:
1)
wykaz i określenie rodzaju instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;
2)
określenie lokalizacji instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;
3)
oznaczenie prowadzących instalacje wchodzące w skład grupy instalacji oraz ich adresy zamieszkania lub siedziby;
4)
informacje o tytułach prawnych do instalacji wchodzących w skład grupy instalacji;
5)
oznaczenie zarządcy, jego adres zamieszkania lub siedziby oraz dokument potwierdzający jego powołanie;
6)
okres, na który grupa instalacji ma być utworzona.
4.
Prowadzący instalacje występują z wnioskiem o utworzenie grupy instalacji do:
1)
ministra właściwego do spraw środowiska - w przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji;
2)
wojewody właściwego ze względu na adres zamieszkania lub siedziby zarządcy - w przypadku krajowego systemu handlu uprawnieniami do emisji.
5.
W przypadku wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji minister właściwy do spraw środowiska przesyła do Komisji Europejskiej wniosek o utworzenie grupy instalacji niezwłocznie po jego otrzymaniu.
6.
Jeżeli Komisja Europejska w terminie 3 miesięcy od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, nie odrzuci tego wniosku, minister właściwy do spraw środowiska przekazuje do wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, wniosek wraz ze stanowiskiem Komisji Europejskiej oraz swoją opinią.
7.
Utworzenie grupy instalacji następuje w drodze decyzji wojewody, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, po zaopiniowaniu wniosku przez ministra właściwego do spraw środowiska.