Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Gospodarowanie niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz Agencja Mienia Wojskowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2013.712 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 13 września 2014 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Ustawa określa:

1)
zasady i tryb gospodarowania mieniem Skarbu Państwa będącym w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej albo ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez nich nadzorowanych, a także innym mieniem będącym we władaniu tych jednostek, niewykorzystywanym do realizacji ich zadań;
2)
zasady i tryb gospodarowania mieniem pozostałym po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Minister Obrony Narodowej lub minister właściwy do spraw wewnętrznych;
3)
zadania, zasady działalności oraz organizację Agencji Mienia Wojskowego.

Mienie, o którym mowa w art. 1 pkt 1 i 2, obejmuje wszystkie prawa majątkowe przekazane Agencji Mienia Wojskowego na zasadach i w trybie określonym w ustawie.

Przepisów ustawy nie stosuje się do:

1)
lasów, w rozumieniu przepisów o lasach, udostępnionych, na ich podstawie, jednostkom organizacyjnym podporządkowanym lub nadzorowanym przez Ministra Obrony Narodowej;
2)
nieruchomości rolnych i innego mienia, o których mowa w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, będących w trwałym zarządzie lub użytkowaniu jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej.

Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień i obowiązków Ministra Obrony Narodowej w zakresie gospodarowania mieniem Skarbu Państwa, wynikających z innych ustaw oraz umów międzynarodowych.

1.
W przypadku klęski żywiołowej lub nadzwyczajnego zagrożenia środowiska, mienie Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 1 pkt 1, może być przekazane nieodpłatnie, oddane w użytkowanie, najem, dzierżawę, trwały zarząd, użyczone lub oddane do korzystania na podstawie innego stosunku prawnego jednostkom organizacyjnym, osobom prawnym lub osobom fizycznym, w celu likwidacji skutków tej klęski lub nadzwyczajnego zagrożenia środowiska - bez pośrednictwa Agencji Mienia Wojskowego.
2.
Przekazanie mienia w przypadku, o którym mowa w ust. 1, może zarządzić Minister Obrony Narodowej albo z jego upoważnienia inny organ wojskowy.
1.
Minister Obrony Narodowej może nieodpłatnie przekazać, bez pośrednictwa Agencji Mienia Wojskowego, mienie ruchome Skarbu Państwa, o którym mowa w art. 1 pkt 1:
1)
muzeom, państwowym i samorządowym instytucjom kultury, państwowym i samorządowym szkołom publicznym, państwowym szkołom wyższym oraz państwowym wyższym szkołom zawodowym - na cele muzealne, wystawiennicze, kulturalne lub szkoleniowe;
2)
państwowym jednostkom organizacyjnym, jednostkom samorządu terytorialnego, stowarzyszeniom i fundacjom prowadzącym działalność związaną z obronnością lub bezpieczeństwem państwa - na cele ich działalności statutowej.
2.
Przekazanie mienia, o którym mowa w ust. 1, następuje w formie protokołu zdawczo-odbiorczego, z dniem jego podpisania.
3.
Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przekazywania mienia, o którym mowa w ust. 1.

Minister Obrony Narodowej, na podstawie umów międzynarodowych, może przekazywać nieodpłatnie siłom zbrojnym państw będących stronami tych umów uzbrojenie i produkty podwójnego zastosowania, określone w art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2013 r. poz. 194).

Mienie ruchome Skarbu Państwa będące na wyposażeniu polskich jednostek wojskowych poza granicami państwa, niewykorzystywane przez te jednostki do realizacji ich zadań, jeżeli jego wartość jest niższa od kosztów jego transportu do kraju, zagospodarowuje organ wojskowy wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej w państwie pobytu polskiej jednostki wojskowej przez sprzedaż, przekazanie na cele charytatywne lub likwidację.

1.
Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wykaz nieruchomości Skarbu Państwa będących w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, stanowiących lotniska albo lądowiska wojskowe lub ich części niewykorzystywane przez te jednostki do realizacji ich zadań, które mogą być wykorzystane w celu założenia lub rozbudowy lokalnego, regionalnego albo krajowego lotniska cywilnego użytku publicznego albo lądowiska cywilnego, z podziałem tych lotnisk i lądowisk na:
1)
trwale niewykorzystywane do realizacji zadań przez jednostki organizacyjne podległe lub nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej:
a)
które powinny nadal zachować ich lotniczy charakter,
b)
niewymagające zachowania ich lotniczego charakteru;
2)
częściowo lub czasowo niewykorzystywane do realizacji zadań przez te jednostki.
2.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, nie zamieszcza się lotnisk i lądowisk wojskowych, które pomimo częściowego lub czasowego niewykorzystywania przez jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane z uwagi na potrzeby Sił Zbrojnych lub realizację zobowiązań międzynarodowych nie mogą być wykorzystane jako lotniska cywilne użytku publicznego lub lądowiska cywilne.
3.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się oznaczenie nieruchomości stanowiącej lotnisko albo lądowisko wojskowe lub jej części zgodnie z ewidencją gruntów i budynków oraz jej powierzchnię.
4.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się także części lotnisk i lądowisk wojskowych niezbędnych do realizacji zadań instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego.
5.
Projekt rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, oraz jego zmiany wspólnie opracowują Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw transportu.
6.
Przepisy art. 4f-4h, art. 18 ust. 1 i 4a oraz art. 25c stosuje się odpowiednio do lądowisk cywilnych.
7.
Do założenia albo rozbudowy lotniska użytku publicznego albo lądowiska cywilnego, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2012 r. poz. 933, z późn. zm.).
1.
Nieruchomości Skarbu Państwa stanowiące lotniska wojskowe lub ich części, o których mowa w art. 4e ust. 1 pkt 1 lit. a, ujęte w wykazie, właściwy wojewoda przekazuje w drodze darowizny następującym jednostkom samorządu terytorialnego właściwym ze względu na położenie lotniska wojskowego lub jego części:
1)
gminie - w celu założenia albo rozbudowy lokalnego lotniska cywilnego użytku publicznego;
2)
powiatowi - w celu założenia albo rozbudowy powiatowego lotniska cywilnego użytku publicznego;
3)
województwu - w celu założenia albo rozbudowy regionalnego albo krajowego lotniska cywilnego użytku publicznego.
2.
Przekazanie, o którym mowa w ust. 1, następuje na wniosek właściwej jednostki samorządu terytorialnego o przekazanie jej nieruchomości Skarbu Państwa złożony do ministra właściwego do spraw transportu. We wniosku zamieszcza się dane dotyczące wnioskującej jednostki samorządu terytorialnego i nieruchomości, o otrzymanie której ubiega się jednostka samorządu terytorialnego, oraz rodzaju planowanej działalności lotniczej na tym lotnisku.
3.
Minister właściwy do spraw transportu, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, opiniuje wniosek pod kątem jego zgodności z polityką transportową i kieruje go niezwłocznie do Ministra Obrony Narodowej do zaopiniowania, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, pod kątem potrzeb realizacji celów obronności i bezpieczeństwa państwa. Minister właściwy do spraw transportu i Minister Obrony Narodowej, opiniując wniosek, mogą określić w opiniach warunki przekazania i wykorzystania nieruchomości, o której mowa w art. 4e ust. 1 pkt 1 lit. a.
4.
Minister właściwy do spraw transportu przesyła niezwłocznie opinie, o których mowa w ust. 3, do wnioskodawcy. Jeżeli wnioskodawca w terminie 14 dni od dnia otrzymania tych opinii nie wycofał wniosku, minister właściwy do spraw transportu kieruje wniosek wraz opiniami, do ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa.
5.
Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, z uwzględnieniem warunków, o których mowa w ust. 3, wyraża zgodę na dokonanie darowizny. Do wyrażenia zgody przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa stosuje się odpowiednio przepisy art. 5a i 5c ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. z 2012 r. poz. 1224) z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.
6.
Starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w terminie 7 dni od dnia powiadomienia go o wyrażeniu przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa zgody, o której mowa w ust. 5, stwierdza z urzędu wygaśnięcie trwałego zarządu jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej w stosunku do nieruchomości objętej darowizną.
7.
Reprezentantem Skarbu Państwa w stosunku do nieruchomości, o której mowa w ust. 6, jest właściwy wojewoda. Przepisu art. 46 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) nie stosuje się.
8.
Wojewoda oraz właściwa jednostka samorządu terytorialnego zawierają umowę darowizny nie później niż w terminie dwóch miesięcy od dnia dokonania przez starostę czynności, o której mowa w ust. 6. Jeżeli strony nie zawarły w tym terminie umowy darowizny, stosuje się art. 4g ust. 8.
9.
W umowie darowizny określa się także cel i przeznaczenie darowanej nieruchomości, warunki jej przekazania i wykorzystania, w szczególności wskazane w opiniach, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wzajemnych rozliczeń stron w przypadku odwołania darowizny. Nabycie przez jednostkę samorządu terytorialnego nieruchomości, o których mowa w ust. 1, następuje wraz z zobowiązaniami, które ujawnia się w umowie darowizny.
10.
W księdze wieczystej darowanej nieruchomości dokonuje się wpisu określającego cel, na jaki nieruchomość jest darowana, jej przeznaczenie oraz warunki korzystania z nieruchomości.
11.
Części lotnisk i lądowisk wojskowych ujęte w wykazie, o którym mowa w art. 4e ust. 1 pkt 1 lit. a, niezbędne do realizacji zadań instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego, wojewoda na wniosek tych instytucji oddaje im w użytkowanie wieczyste. Przepisy ust. 1-10 stosuje się odpowiednio.
1.
Nieruchomości nabyte przez jednostkę samorządu terytorialnego zgodnie z art. 4f mogą być przedmiotem najmu, dzierżawy albo użyczenia, co najmniej na lat 30, dokonanego przez właściwą jednostkę samorządu terytorialnego wyłącznie na rzecz podmiotu zakładającego lub zarządzającego lotniskiem użytku publicznego, jeżeli jednostka ta sama nie zakłada lotniska cywilnego użytku publicznego.
2.
Dla nieruchomości zajętych pod byłe lotniska wojskowe, przekazanych właściwym jednostkom samorządu terytorialnego zgodnie z art. 4f, sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest obowiązkowe, z uwzględnieniem przepisów dotyczących terenów zamkniętych.
3.
Koszty dokonania czynności, o których mowa w art. 19 ust. 2 pkt 1 i 2, ponosi wnioskująca jednostka samorządu terytorialnego. W przypadku gdy koszty te zostały poniesione wcześniej przez Skarb Państwa, jednostka ta jest zobowiązana do ich zwrotu.
4.
Właściwa jednostka samorządu terytorialnego przekazuje 30% dochodów uzyskanych z gospodarowania darowaną jej nieruchomością na zasilenie Funduszu Modernizacji Sił Zbrojnych, o którym mowa w art. 11 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570, z późn. zm.).
5.
Właściwa jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana przedkładać ministrowi właściwemu do spraw transportu oraz Ministrowi Obrony Narodowej informacje o stanie i sposobie wykorzystania darowanej nieruchomości. Informacje te przedkłada się co sześć miesięcy, przy czym pierwszą informację przedkłada się po upływie 6 miesięcy od dnia zawarcia umowy darowizny.
6.
Na wniosek ministra właściwego do spraw transportu i Ministra Obrony Narodowej, uzgodniony przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, wojewoda odwołuje darowiznę, o której mowa w art. 4f, w przypadku niewykorzystania jej na cele określone w art. 4e ust. 1, a w szczególności:
1)
niepodjęcia przez jednostkę samorządu terytorialnego w terminie 6 miesięcy od dnia nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 4f ust. 1, czynności faktycznych lub prawnych zmierzających do założenia albo rozbudowy lotniska cywilnego użytku publicznego;
2)
wystąpienia w terminie, o którym mowa w pkt 1, nieusuwalnych przeszkód w wykorzystaniu nieruchomości w celu założenia albo rozbudowy lotniska cywilnego użytku publicznego;
3)
wykorzystania nieruchomości, o której mowa w art. 4f ust. 1, w innym celu niż założenie albo rozbudowa lotniska cywilnego użytku publicznego;
4)
nierozpoczęcia eksploatacji lotniska cywilnego użytku publicznego w terminie 3 lat od dnia nabycia nieruchomości, o której mowa w art. 4f ust. 1.
7.
Jednostka samorządu terytorialnego może zrzec się własności darowanej jej nieruchomości wyłącznie na rzecz Skarbu Państwa. Reprezentantem Skarbu Państwa w stosunku do tej nieruchomości jest właściwy wojewoda.
8.
Nieruchomości, o których mowa w ust. 6 i 7, podlegają przekazaniu do Ministra Obrony Narodowej. O sposobie zagospodarowania tych nieruchomości rozstrzygają Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw transportu.
9.
Przepisy ust. 2 i 3 oraz 5-8 stosuje się odpowiednio do instytucji zapewniającej służby ruchu lotniczego.
10.
Do lotnisk, o których mowa w art. 4e ust. 1 pkt 1 lit. b, stosuje się przepisy rozdziału 3.
1.
Nieruchomości Skarbu Państwa stanowiące lotniska wojskowe lub ich części, o których mowa w art. 4e ust. 1 pkt 2, ujęte w wykazie, właściwy wojewoda, na wniosek następujących jednostek samorządu terytorialnego właściwych ze względu na położenie lotniska wojskowego lub jego części albo instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego, przekazuje w drodze użyczenia co najmniej na lat 30:
1)
gminie - w celu założenia albo rozbudowy lokalnego lotniska cywilnego użytku publicznego;
2)
powiatowi - w celu założenia albo rozbudowy powiatowego lotniska cywilnego użytku publicznego;
3)
województwu - w celu założenia albo rozbudowy regionalnego albo krajowego lotniska cywilnego użytku publicznego;
4)
instytucjom zapewniającym służby ruchu lotniczego - na potrzeby realizacji ich zadań.
2.
Do lotnisk, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 4f ust. 2-5 i 7-10 oraz art. 4g ust. 2-6, 8 i 10 stosuje się odpowiednio.
3.
Nieruchomości przekazane właściwej jednostce samorządu terytorialnego zgodnie z ust. 1 mogą być, z uwzględnieniem terminu, o którym mowa w ust. 1, przedmiotem najmu, dzierżawy albo użyczenia, co najmniej na lat 30, dokonanego przez jednostkę samorządu terytorialnego wyłącznie na rzecz podmiotu zakładającego lub zarządzającego lotniskiem, jeżeli jednostka ta sama nie zakłada lotniska cywilnego użytku publicznego.