Gospodarowanie kamieniami szlachetnymi i ozdobnymi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.37.200

Akt utracił moc

Wersja od: 18 listopada 1975 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 6 listopada 1975 r.

w sprawie gospodarowania kamieniami szlachetnymi i ozdobnymi.

Na podstawie art. 3 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301, z 1956 r. Nr 54, poz. 244 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) oraz § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 listopada 1956 r. w sprawie określenia organów administracji państwowej, na które przechodzą niektóre uprawnienia Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i jej Przewodniczącego (Dz. U. z 1956 r. Nr 58, poz. 270, z 1957 r. Nr 49, poz. 238 i Nr 50, poz. 245 oraz z 1958 r. Nr 22, poz. 94) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie określa zasady gospodarowania krajowymi zasobami naturalnych kamieni szlachetnych i ozdobnych, które mogą być wykorzystane do wytwarzania wyrobów jubilerskich, pamiątkarskich oraz galanterii artystycznej, i wyrobami wykonanymi w całości lub w części z tych kamieni.

2. Wykaz kamieni szlachetnych i ozdobnych, o których mowa w ust. 1, zwanych dalej "kamieniami", stanowi załącznik do rozporządzenia.

3. Prezes Centralnego Urzędu Geologii może uzupełniać wykaz, o którym mowa w ust. 2.

§  2.

1. Gospodarowanie kamieniami obejmuje ich pozyskiwanie, skup, obróbkę, przerób i zbyt.

2. Pozyskiwanie kamieni, z wyjątkiem zbieractwa, odbywa się zgodnie z odpowiednimi przepisami o eksploatacji złóż kopalin.

3. Osoby fizyczne mogą pozyskiwać kamienie zarówno do celów zarobkowych, jak i niezarobkowych, tylko w formie zbieractwa.

§  3.

1. Prezes Centralnego Urzędu Geologii:

1) określa obszary i miejsca występowania kamieni, prowadzi rejestr tych obszarów i miejsc, a także ustala wartość gospodarczą kamieni,

2) przeprowadza w porozumieniu z właściwymi ministrami i organami administracji państwowej stopnia wojewódzkiego okresowe analizy racjonalnego wykorzystania kamieni,

3) może ustalać obszary, na których pozyskiwanie kamieni prowadzą tylko przedsiębiorstwa państwowe.

2. Ministerstwa (urzędy centralne), terenowe organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego oraz zarządy centralnych związków spółdzielni i rzemiosła obowiązane są dostarczać Centralnemu Urzędowi Geologii danych i informacji niezbędnych do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1.

§  4.

1. Obowiązek wydobywania kamieni ciąży na przedsiębiorstwach państwowych wyznaczonych przez właściwych ministrów (kierowników urzędów centralnych) na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Geologii, jeżeli taki obowiązek nie został zgodnie z art. 27 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz. U. z 1961 r. Nr 23, poz. 113) nałożony na przedsiębiorstwo przez okręgowy urząd górniczy.

2. O wyznaczeniu przedsiębiorstwa, o którym mowa w ust. 1, właściwy minister (kierownik urzędu centralnego) zawiadamia:

1) właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego, jeżeli przedsiębiorstwo eksploatuje złoże kopaliny, której wydobywanie nie podlega prawu górniczemu,

2) właściwy terenowo okręgowy urząd górniczy, jeżeli przedsiębiorstwo eksploatuje złoże kopaliny, której wydobywanie podlega prawu górniczemu.

3. Terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego oraz okręgowy urząd górniczy, o których mowa w ust. 2, nakażą uzupełnić plan racjonalnej gospodarki złożem albo odpowiednio plan ruchu, jeżeli w planie nie uwzględniono obowiązku wydobywania kamieni mimo ich występowania w złożu.

4. Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) nadzorujący przedsiębiorstwa wyznaczone do wydobywania kamieni zastosują w tych przedsiębiorstwach w ramach obowiązujących zasad płacowych odpowiedni system materialnych zachęt w celu zapewnienia efektywności pozyskiwania kamieni.

§  5.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej nie wymienione w § 4 ust. 1 mogą pozyskiwać kamienie po dokonaniu zgłoszenia właściwemu terenowemu organowi administracji państwowej stopnia wojewódzkiego i uzyskaniu potwierdzenia tego zgłoszenia.

2. Jednostka, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do zapewnienia obsługi geologicznej przy pozyskiwaniu kamieni.

§  6.

1. Jednostki gospodarki uspołecznionej, o których mowa w § 4 ust. 1 i § 5, są obowiązane zbywać pozyskane kamienie jednostkom skupu wyznaczonym przez Prezesa Centralnego Urzędu Geologii w porozumieniu z właściwymi ministrami, zwanym dalej "jednostkami skupu".

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych, które pozyskują kamienie do celów zarobkowych.

3. Skup kamieni od osób fizycznych odbywa się anonimowo.

§  7.

1. Centralny Urząd Geologii sporządza bilans skupionych kamieni.

2. Jednostki skupu są obowiązane informować raz na kwartał Centralny Urząd Geologii o ilości skupionych kamieni z podaniem ich rodzajów.

§ 8. Jednostki skupu zbywają skupione kamienie zgodnie z wytycznymi Centralnego Urzędu Geologii.

§  9.

1. Obróbka i przerób kamieni mogą być dokonywane przez jednostki gospodarki uspołecznionej i rzemieślników oraz przez plastyków będących członkami związków twórczych bądź mających uprawnienie do wykonywania zawodu artysty plastyka.

2. Jednostki i osoby wymienione w ust. 1 są obowiązane prowadzić ewidencję nabycia kamieni z podaniem jego źródła, ewidencję zużycia kamieni oraz ich zbytu.

§  10.

1. Minister Handlu Wewnętrznego i Usług zapewni podjęcie przez właściwe jednostki organizacyjne współpracy i koordynacji działalności w zakresie obróbki i przerobu kamieni przeznaczonych do wytwarzania wyrobów jubilerskich, pamiątkarskich i galanterii artystycznej oraz w zakresie zbytu wyrobów wykonanych w całości lub w części z tych kamieni na zasadzie porozumienia gospodarczego w trybie przepisów o współpracy i koordynacji gospodarczej.

2. Minister Handlu Wewnętrznego i Usług wyznaczy w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Ciężkiego jednostkę wiodącą w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1.

§ 11. Wyroby wykonane w całości lub w części z kamieni podlegają zbytowi na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej, prowadzących działalność handlową w trybie obowiązujących przepisów.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1975 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz kamieni szlachetnych i ozdobnych.

I. Minerały

1) fluoryt,

2) gagat,

3) gips - odmiany: alabaster,

selenit,

4) granat - odmiany: almandyn,

demantoid,

grossular,

pirop,

uwarowit,

5) kwarc - odmiany: ametyst,

awanturyn,

agat,

chalcedon,

chryzopraz,

cytryn,

jaspis,

karneol,

kryształ górski,

kwarc zadymiony,

morion,

opal,

praz,

6) malachit,

7) nefryt,

8) serpentyn - odmiana serpofit,

9) skaleń - odmiany: amazonit,

kamień księżycowy,

kamień słoneczny,

labrador,

10) topaz,

11) turkus,

12) turmalin.

II. Skały

1) drewno skrzemieniałe,

2) lidyt,

3) marmur dolnośląski,

4) migmatyt,

5) pegmatyt,

6) serpentynit,

7) skarn,

8) wapień krystaliczny.