Rozdział 3 - Oddawanie terenów państwowych w użytkowanie wieczyste, sprzedaż budynków na tych terenach oraz sprzedaż lokali w budynkach. 1 - Gospodarka terenami w miastach i osiedlach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.22.159 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1974 r.

Rozdział  3.

Oddawanie terenów państwowych w użytkowanie wieczyste, sprzedaż budynków na tych terenach oraz sprzedaż lokali w budynkach. ¹

Art.  10.

1. W użytkowanie wieczyste może być oddany tylko teren państwowy.

2. Oddanie terenu w użytkowanie wieczyste może nastąpić na rzecz jednej lub kilku osób.

Art.  11.

1. Użytkowanie wieczyste terenów państwowych podlega przepisom tytułu II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

2. Oddanie terenu w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa w drodze umowy wymaga wpisu do księgi wieczystej.

3. Postanowienia umowy, określające sposób korzystania z terenu przez wieczystego użytkownika, podlegają ujawnieniu w księdze wieczystej.

4. Do oddania w użytkowanie wieczyste terenu stanowiącego gospodarstwo rolne stosuje się przepisy o normach obszarowych i kwalifikacjach potrzebnych do nabycia nieruchomości rolnej.

5. Zakładanie i prowadzenie ksiąg wieczystych dla nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości.

Art.  12.

1. Oddanie w użytkowanie wieczyste terenu zabudowanego następuje jednocześnie z zawarciem umowy sprzedaży następujących budynków:

1) domów jednorodzinnych,

2) małych domów mieszkalnych,

3) domów wielomieszkaniowych, przez które rozumie się domy nie zaliczone do domów jednorodzinnych i małych domów mieszkalnych,

4) budynków mieszkalno-pensjonatowych,

5) 2 budynków przeznaczonych na pomieszczenia warsztatów rzemieślniczych,

6) budynków związanych z gospodarstwem rolnym.

2. Określenie domów wymienionych w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 zawarte jest w przepisach o wyłączeniu spod publicznej gospodarki lokalami domów jednorodzinnych oraz lokali w domach spółdzielni mieszkaniowych.

3. 3 Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska może określić, jakie domy jednorodzinne, lokale w małych domach mieszkalnych oraz lokale w domach wielomieszkaniowych większe od określonych w ust. 1 i 2 mogą być sprzedawane w trybie niniejszej ustawy.

4. 4 Jeżeli w użytkowanie wieczyste zostaje oddany teren zabudowany budynkami, które nie podlegają sprzedaży (ust. 1), wieczysty użytkownik terenu uiszcza oprócz opłaty za użytkowanie wieczyste terenu, opłatę roczną za użytkowanie wieczyste budynków i innych urządzeń znajdujących się na terenie. Na wieczystym użytkowniku ciąży obowiązek utrzymania budynków i urządzeń w należytym stanie zgodnie z przepisami prawa budowlanego.

Art.  13.

1. Sprzedawane mogą być domy zamieszkane, jak również domy nowo wybudowane i nie oddane do użytku.

2. 5 Wymienione w art. 12 budynki sprzedaje się wraz z przynależnymi do nich zabudowaniami gospodarczymi.

Art.  14.

1. 6 Domy jednorodzinne i małe domy mieszkalne mogą być sprzedawane osobom fizycznym i spółdzielniom budownictwa mieszkaniowego. Domy wielomieszkaniowe mogą być sprzedawane tylko spółdzielniom budownictwa mieszkaniowego. Budynki mieszkalno-pensjonatowe, budynki przeznaczone na pomieszczenia warsztatów rzemieślniczych oraz budynki związane z gospodarstwem rolnym mogą być sprzedawane osobom fizycznym.

2. Liczba osób nabywających mały dom mieszkalny nie może być mniejsza od liczby lokali mieszkalnych w nabywanym domu. Lokale te sprzedawane są na odrębną własność nabywców.

3. 7 Osoba fizyczna może nabyć tylko jeden dom jednorodzinny (lokal w małym domu mieszkalnym) lub uzyskać teren pod budowę jednego takiego domu (lokalu w małym domu mieszkalnym) na podstawie niniejszej ustawy. Nabyty dom, lokal lub teren oddany w użytkowanie wieczyste nie mogą być zbyte na rzecz osoby trzeciej przed upływem pięciu lat.

4. 8 Prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej rady narodowej może w uzasadnionych przypadkach zezwalać na zbycie nabytego prawa przed upływem pięcioletniego okresu.

Art.  15.

1. 9 Sprzedaż spółdzielni budownictwa mieszkaniowego domu wielomieszkaniowego już zamieszkanego, obejmującego powyżej 20 lokali, może nastąpić, gdy wyrazi na to zgodę co najmniej 80% wszystkich najemców, a domu obejmującego do 20 lokali, gdy wyrazi na to zgodę ponad 50% wszystkich najemców.

2. Przekwaterowanie najemców nie przystępujących do spółdzielni następuje na zasadach i w trybie określonym w przepisach wymienionych w art. 12 ust. 2.

Art.  15a. ¹⁰

1. W domach wielomieszkaniowych stanowiących własność Państwa mogą być wyodrębnione poszczególne samodzielne lokale i sprzedawane najemcom tych lokali jako przedmiot odrębnej własności z równoczesnym oddaniem im w użytkowanie wieczyste ułamkowej części terenu, na którym położony jest budynek. Przepisy art. 14 ust. 3 i 4 mają odpowiednie zastosowanie.

2. Część budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, stanowią współwłasność właścicieli lokali w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. W tym samym stosunku określa się ułamkową część terenu oddawanego w wieczyste użytkowanie nabywcy lokalu.

Art.  15b. ¹¹

Lokale w budynkach wymienionych w art. 12 ust. 1 i 3 oraz art. 15a ust. 1 wyłącza się spod publicznej gospodarki lokalami przy odpowiednim stosowaniu przepisów ustawy o wyłączeniu spod publicznej gospodarki lokalami domów jednorodzinnych oraz lokali w domach spółdzielni mieszkaniowych.

Art.  16.

1. Cenę sprzedaży domów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustala się w wysokości odpowiadającej kosztom budowy. Przy ustalaniu ceny za domy już eksploatowane uwzględnia się stopień ich zużycia.

2. 12 Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia zasady ustalenia ceny domów, przypadki, w których cena budynków i lokali może być ustalona według ich wartości użytkowej, sposób spłaty należności, sposób zaliczenia na pokrycie ceny nakładów poczynionych przez nabywcę oraz kategorię osób korzystających z pierwszeństwa przy nabywaniu domów i otrzymania terenów państwowych w użytkowanie wieczyste, a ponadto zasady ustalania wysokości kosztów eksploatacji i remontów bieżących oraz kapitalnych obciążających właścicieli lokali stanowiących odrębną własność w budynkach wielomieszkaniowych, sposób zarządzania takimi budynkami i warunki przeniesienia przez nabywców tych lokali ich własności na rzecz osób trzecich.

3. 13 Minister Finansów w drodze rozporządzenia określi warunki i tryb ustanowienia użytkowania wieczystego terenów i sprzedaży budynków i lokali za wartości dewizowe.

Art.  17.

1. Na pokrycie opłat za teren państwowy otrzymany w użytkowanie wieczyste i ceny sprzedaży położonych na nim budynków osobom, które w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. pozostawiły majątek nieruchomy na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru Państwa, a które na mocy umów międzynarodowych zawartych przez Państwo mają otrzymać ekwiwalent za mienie pozostawione za granicą, zalicza się wartość pozostawionego za granicą mienia nieruchomego. Zaliczenie wartości tego mienia następuje przy oddaniu w użytkowanie wieczyste jednej działki budowlanej z równoczesną sprzedażą jednego domu jednorodzinnego (lokalu w małym domu mieszkalnym), jeżeli działka jest zabudowana takim domem (lokalem), osobie uprawnionej lub łącznie wszystkim spadkobiercom tej osoby.

2. Jeżeli osoby określone w ust. 1 otrzymały już tytułem ekwiwalentu za pozostawiony majątek nieruchomy grunty rolne bez zabudowań, wartość pozostawionych budynków uiszcza się tym osobom na pokrycie ceny sprzedaży budynków i opłat za teren oddany w użytkowanie wieczyste równocześnie ze sprzedażą położonych na nim budynków.

3. 14 Warunkiem sprzedaży przez Państwo domu mieszkalnego osobom określonym w ust. 1, w którym znajduje się wolny lokal mieszkalny, jest oddanie przez nabywcę dotychczas zajmowanego lokalu mieszkalnego, podlegającego przydziałowi przez organ lokalowy, zakład pracy lub spółdzielnię budownictwa mieszkaniowego do dyspozycji tych jednostek.

4. 15 Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia sposób zaliczania na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste terenu i ceny budynku wartości majątku nieruchomego pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obszaru Państwa oraz sposób ustalania wartości tego mienia.

Art.  18.

1. Sprzedaż budynków położonych na terenach państwowych pozostających w użytkowaniu przedsiębiorstw i jednostek państwowych nie objętych budżetem terenowym następuje na wniosek tych przedsiębiorstw i jednostek. Środki uzyskane ze sprzedaży tych budynków przeznaczone będą na fundusz mieszkaniowy.

2. Rada Ministrów określi szczegółowe zasady gromadzenia środków na fundusz mieszkaniowy i gospodarowania tymi środkami oraz ustali, w jakim zakresie środkami funduszu mieszkaniowego dysponują prezydia rad narodowych lub ich organy oraz jednostki, które były użytkownikami sprzedanych budynków.

3. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Finansów ustali w drodze rozporządzenia ulgowe stawki opłat za czynności notarialne i sądowe dokonywane w związku z oddaniem terenów w użytkowanie wieczyste i sprzedażą położonych na nich budynków wymienionych w art. 12 ust. 1.

4. 16 Minister Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska określi w drodze rozporządzenia zasady i tryb wyznaczania budynków i lokali do sprzedaży oraz tryb składania wniosków o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste i sprzedaż budynków i lokali.

Art.  19.

1. Jeżeli umowa oddania terenu w użytkowanie wieczyste nie zawiera odmiennych postanowień, tereny te i znajdujące się na nich budynki wolne są od wszelkich długów i ciężarów.

2. Osoby, którym przysługiwały ograniczone prawa rzeczowe na nieruchomościach wymienionych w ust. 1, mogą w terminie 1 roku licząc od dnia zawarcia umowy zgłaszać roszczenia o realizację ich wierzytelności w organie gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium powiatowej rady narodowej. Za wierzytelności te odpowiada Skarb Państwa do wysokości odszkodowania, jakie przysługiwałoby w przypadku wywłaszczenia tej nieruchomości.

3. Sumę przypadającą do zapłaty dwu lub więcej osobom składa się - w braku zgody na proponowany sposób wypłaty - do depozytu sądowego w celu podziału jej pomiędzy osoby uprawnione.

4. Wykreślenie z ksiąg wieczystych długów i ciężarów, o których mowa w ust. 1, następuje na wniosek nabywcy lub organu powołanego do oddania terenu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży budynku.

Art.  20.

1. Umowę użytkowania wieczystego terenów z równoczesną sprzedażą położonych na nich budynków wymienionych w art. 12 ust. 1 zawiera na podstawie decyzji organu gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej przedstawiciel tego organu.

2. Decyzja wymieniona w ust. 1 powinna w szczególności określać osobę wieczystego użytkownika oraz przedmiot i warunki użytkownika wieczystego, a ponadto budynki wymienione w art. 12 ust. 1 będące przedmiotem zamierzonej sprzedaży.

3. Jeżeli teren mający stanowić przedmiot użytkowania wieczystego pozostaje w zarządzie organu prezydium rady narodowej miasta nie stanowiącego powiatu lub osiedla, wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje po zasięgnięciu opinii organu do spraw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium zainteresowanej rady narodowej.

4. Oddanie w użytkowanie wieczyste lub wydzierżawienie (art. 6) na rzecz osoby prawnej, nie będącej jednostką państwową lub organizacją społeczną, wymaga zgody organu do spraw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej.

Art.  21.

1. Prawo użytkowania wieczystego wygasa z upływem okresu ustalonego w umowie albo przez rozwiązanie umowy przed upływem tego okresu.

2. Organ do spraw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej może rozwiązać umowę i zarządzić odebranie terenu, jeżeli wieczysty użytkownik korzysta z terenu w sposób oczywiście sprzeczny z jego przeznaczeniem określonym w umowie, w szczególności jeżeli wbrew umowie nie wzniósł na terenie budynku. Przepis art. 20 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

3. Rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego i zarządzenie odebrania terenu może nastąpić również w razie nieutrzymywania w należytym stanie budynków i urządzeń, oddanych w użytkowanie wieczyste łącznie z terenem (art. 12 ust. 3).

4. Prawo użytkowania wieczystego może być wywłaszczone. Zasady odszkodowania w tych przypadkach określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. W przypadkach wymienionych w art. 22 ust. 3 wydaje się jedynie orzeczenie o ustaleniu odszkodowania.

¹ Tytuł rozdziału 3 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

² Art. 12 ust. 1 pkt 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

³ Art. 12 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁴ Art. 12 ust. 4 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 2 lit. c) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁵ Art. 13 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁶ Art. 14 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁷ Art. 14 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁸ Art. 14 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 4 lit. c) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

⁹ Art. 15 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹⁰ Art. 15a dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹¹ Art. 15b dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹² Art. 16 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹³ Art. 16 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹⁴ Art. 17 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹⁵ Art. 17 ust. 4 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.

¹⁶ Art. 18 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. (Dz.U.72.27.193) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25 lipca 1972 r.