Oddział 1 - Prowadzenie składu celnego - Gospodarcze procedury celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.201.1955

Akt utracił moc
Wersja od: 15 stycznia 2004 r.

Oddział  1

Prowadzenie składu celnego

§  10. 
1. 
Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego składa do dyrektora izby celnej, za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego, właściwego miejscowo ze względu na proponowaną lokalizację składu celnego lub ze względu na proponowaną lokalizację miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, pisemny wniosek w dwóch egzemplarzach wraz z załącznikami. Oryginał wniosku zatrzymuje organ celny, natomiast kopia po potwierdzeniu przyjęcia oryginału zostaje zwrócona wnioskodawcy. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
2. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć w szczególności:
1)
dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej;
2)
dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład celny lub w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego;
3)
zaświadczenie o nadaniu statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON;
4)
decyzję albo potwierdzenie faktu nadania numeru identyfikacji podatkowej (NIP);
5)
potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego lub oświadczenie, że nie ciąży na nim obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, gdyż korzysta z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług;
6)
zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy:
a)
urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,
b)
oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenia społeczne;
7)
informację z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo gospodarcze lub za przestępstwo skarbowe;
8)
pozytywną opinię o sytuacji finansowej, wydaną przez bank prowadzący rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy;
9)
oświadczenie wnioskodawcy, że w stosunku do niego nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe, sporządzone zgodnie z wzorem określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
10)
plan składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, wraz z określeniem powierzchni oraz opisem sposobu odgrodzenia i zabezpieczenia składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego;
11)
inne dokumenty, wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z działalnością wykonywaną w składzie celnym lub rodzajem składowanych towarów.
3. 
Wnioskodawca jest obowiązany, na żądanie dyrektora izby celnej, do dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych dokumentów lub informacji dotyczących okoliczności mających wpływ na udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego, o których mowa w art. 91 § 1 pkt 1 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego.
4. 
Dokumenty, o których mowa w ust. 2, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
5. 
Dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 6-8, powinny być sporządzone nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku.
6. 
Dokumenty, o których mowa w ust. 2 i 3, powinny być dołączone w oryginale lub kserokopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie. Na żądanie wnioskodawcy funkcjonariusz celny zwraca oryginał dokumentu, po potwierdzeniu na załączonej kserokopii jej zgodności z oryginałem.
7. 
Wniosek o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być jednocześnie wnioskiem o zastosowanie w tym składzie przez prowadzącego procedury składu celnego wobec towarów określonych w tym wniosku i na proponowanych w nim warunkach. W takim wypadku łącznego pozwolenia udziela dyrektor izby celnej. Terminy określone w § 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  11. 
1. 
Po złożeniu wniosku, o którym mowa w § 10 ust. 1, funkcjonariusz celny dokonuje w obecności wnioskodawcy oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, i sporządza w dwóch egzemplarzach protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. W wypadku składu celnego typu D ocena uwzględnia także wymogi określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie procedur uproszczonych (Dz. U. z 2002 r. Nr 5, poz. 48 oraz z 2003 r. Nr 101, poz. 934).
2. 
Protokół, o którym mowa w ust. 1, wraz z opinią naczelnika urzędu celnego w sprawie możliwości sprawowania kontroli celnej oraz dokumentami, o których mowa w § 10 ust. 2, należy niezwłocznie przesłać dyrektorowi izby celnej.
3. 
Opinia, o której mowa w ust. 2, powinna dotyczyć spełnienia warunków określonych w art. 91 i art. 106 § 1 Kodeksu celnego, w szczególności:
1)
oceny, czy stosowanie procedury uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną lub dokonywanie zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, nie będzie dokonywane częściej niż składowanie towarów;
2)
określenia koniecznych nakładów w zakresie dozoru celnego i kontroli celnej z uwzględnieniem typu składu celnego i procedur, które mogą być w nim stosowane;
3)
ustalenia, czy miejsce przeznaczone na prowadzenie składu celnego oraz miejsce, w którym mają być złożone towary objęte procedurą składu celnego, lub infrastruktura magazynowa znajdująca się w tych miejscach, są wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności, z zastrzeżeniem § 12 ust. 1 pkt 2;
4)
ustalenia, czy możliwe jest nałożenie na pomieszczenia składu celnego zamknięć celnych, a jeżeli skład celny ma być zlokalizowany na otwartej przestrzeni, czy teren jest dostatecznie odgrodzony, a na przejścia w ogrodzeniu możliwe jest nałożenie zamknięć celnych;
5)
ustalenia, czy w wypadku stosowania pojemników do składowania towarów są one zamykane i oznaczone znakami identyfikacyjnymi, a ich pojemność została potwierdzona stosownymi dokumentami określonymi w przepisach odrębnych;
6)
dla składu celnego typu E - określenia, czy towary muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach składowych lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym innego typu jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru uniemożliwia lub utrudnia złożenie go w składzie celnym innego typu.
§  12. 
1. 
Dyrektor izby celnej odmawia udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, jeżeli z dokumentów, o których mowa w § 11, wynika że:
1)
stosowanie procedury uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną lub dokonywanie zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, miałoby być dokonywane częściej niż składowanie towarów lub
2)
miejsce przeznaczone na prowadzenie składu celnego oraz miejsce, w którym mają być złożone towary objęte procedurą składu celnego, lub infrastruktura magazynowa znajdująca się w tych miejscach, są wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności, z wyjątkiem wypadków, gdy sprzedaż ta jest prowadzona w składzie celnym typu A, B, C lub D i dotyczy towarów, które w wypadku ich objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu są zwolnione od cła i podatków, jeżeli towary te sprzedawane są:
a)
osobom opuszczającym bezpośrednio polski obszar celny po dokonaniu zakupu,
b)
osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, korzystającym z przywilejów wynikających z porozumień dyplomatycznych lub konsularnych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
c)
osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, do których odnoszą się postanowienia porozumień konstytuujących organizacje międzynarodowe, do których należy Rzeczpospolita Polska, w tym osobom należącym do personelu sił zbrojnych Państw - Stron Traktatu Północnoatlantyckiego, lub
3)
nie jest możliwe nałożenie na pomieszczenia składu celnego zamknięć celnych, a jeżeli skład celny ma być zlokalizowany na otwartej przestrzeni, teren nie jest dostatecznie odgrodzony, a na przejścia w ogrodzeniu nie jest możliwe nałożenie zamknięć celnych, lub
4)
w przypadku stosowania pojemników do składowania towarów - nie są one zamykane lub ich pojemność nie została potwierdzona określonymi dokumentami przewidzianymi w przepisach odrębnych;
5)
dla składu celnego typu E - towary nie muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach składowych lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym innego typu jest niemożliwe lub znacznie utrudnione albo gdy rodzaj towaru umożliwia lub nie utrudnia złożenia go w składzie celnym innego typu;
6)
nie są spełnione inne wymogi określone w przepisach prawa, w szczególności dotyczące osoby prowadzącego, składowanych towarów lub procedur, które miałyby być stosowane.
2. 
Jeżeli dokumenty, o których mowa w ust. 1, potwierdzają spełnienie warunków do udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, przed udzieleniem tego pozwolenia, dyrektor izby celnej wzywa wnioskodawcę do wniesienia opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego, oraz do złożenia zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia wezwania.
3. 
Na uzasadniony wniosek, złożony przez wnioskodawcę do dyrektora izby celnej za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor izby celnej może przedłużyć termin wyznaczony do złożenia zabezpieczenia generalnego, jednak nie dłużej niż o miesiąc.
4. 
Jeżeli wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego, nie nastąpi w terminie, o którym mowa w ust. 2, albo zabezpieczenie generalne nie zostanie złożone w terminie, o którym mowa w ust. 2 lub 3, dyrektor izby celnej wydaje decyzję o odmowie udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
5. 
Złożenie zabezpieczenia generalnego nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia, o którym mowa w art. 197 Kodeksu celnego.
6. 
Przyjęcia zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 2, dokonuje dyrektor izby celnej.
7. 
Potwierdzenie przyjęcia zabezpieczenia generalnego dyrektor izby celnej niezwłocznie przekazuje naczelnikowi urzędu celnego wraz z wydanym pozwoleniem na prowadzenie składu celnego.
8. 
Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 7, wydaje się na okres odpowiadający terminowi ważności złożonego zabezpieczenia generalnego, z zaznaczeniem, iż towary nie będą obejmowane procedurą składu celnego, w wypadku gdy nie zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 9.
9. 
Zabezpieczenie generalne z określonym terminem ważności, składane jako warunek udzielenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, powinno być przedłużone najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu jego ważności. Termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.
10. 
Jeżeli prowadzący skład celny nie dopełni obowiązku, o którym mowa w ust. 9, naczelnik urzędu celnego niezwłocznie wszczyna postępowanie w celu uregulowania sytuacji towarów.
11. 
W wypadku, o którym mowa w ust. 10, do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary.
12. 
Zabezpieczenie generalne złożone w związku z prowadzeniem składu celnego typu D stanowi jednocześnie zabezpieczenie, o którym mowa w art. 79 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego.
§  13. 
1. 
Pozwolenie na prowadzenie składu celnego wydawane jest na czas nieoznaczony. Pozwolenie może dotyczyć prowadzenia składu celnego publicznego typu A lub typu B albo składu celnego prywatnego typu C lub typu D, lub typu E.
2. 
Wzór pozwolenia na prowadzenie składu celnego stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.
3. 
W wypadku składu celnego typu D pozwolenie powinno zostać uzupełnione o zapisy wymagane przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2001 r. w sprawie procedur uproszczonych. Prowadzenie składu celnego typu D nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej w procedurze dopuszczenia do obrotu, lecz wyklucza możliwość stosowania procedury uproszczonej przy obejmowaniu towaru procedurą składu celnego oraz w powrotnym wywozie. W wypadku złożenia wniosku, o którym mowa w art. 119 § 4 Kodeksu celnego, zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu powinno zostać złożone w formie, o której mowa w art. 64 Kodeksu celnego.
4. 
W wypadku, o którym mowa w § 10 ust. 7, pozwolenie na prowadzenie składu celnego stanowi jednocześnie pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego wobec towarów określonych w tym pozwoleniu i na określonych w nim warunkach.
5. 
Wraz z pozwoleniem prowadzącemu doręczany jest jeden egzemplarz protokołu z oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego lub miejsca, w którym zostaną złożone towary objęte procedurą składu celnego, oraz uwierzytelniona, przez dyrektora izby celnej, kopia planu sytuacyjnego tego miejsca.
6. 
Przerwanie wykonywania faktycznej działalności składu celnego na okres dłuższy niż 3 miesiące wymaga powiadomienia naczelnika urzędu celnego.
7. 
Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, powinno być złożone przez prowadzącego skład celny, w formie pisemnej, co najmniej 14 dni przed planowanym terminem przerwania działalności.
8. 
W powiadomieniu należy określić przewidywany okres, na jaki zostaje przerwana działalność składu celnego.
9. 
Przerwanie działalności składu celnego może nastąpić po nadaniu towarom znajdującym się w składzie celnym innego przeznaczenia celnego. W okresie przerwania działalności pomieszczenia składu celnego nie mogą być wykorzystywane do celów innych, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz przepisów prawa celnego.
§  14. 
1. 
W pozwoleniu na prowadzenie składu celnego można określić tylko jedną lokalizację tego składu.
2. 
Udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego wymaga złożenia zabezpieczenia generalnego odrębnego dla każdego pozwolenia i wskazanej w tym pozwoleniu lokalizacji składu celnego.
3. 
Nie udziela się pozwolenia na prowadzenie w jednym miejscu lub pomieszczeniu różnych typów składów celnych.
§  15. 
Zmiana lokalizacji składu celnego lub zmiana typu składu celnego wymaga uzyskania nowego pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§  16. 
1. 
Prowadzący skład celny jest obowiązany zgłaszać naczelnikowi urzędu celnego zmiany danych zawartych we wniosku oraz załączonych do niego dokumentach.
2. 
Informacje dotyczące zmian, o których mowa w ust. 1, wraz z potwierdzającymi je dokumentami wydanymi przez właściwe organy, prowadzący skład celny przekazuje naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany.
3. 
W wypadku gdy zgłoszona zmiana wpływa na treść udzielonego pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub dotyczy warunków określonych w art. 105 § 5 Kodeksu celnego, informacja, o której mowa w ust. 2, powinna być sporządzona w formie wniosku o zmianę pozwolenia. Naczelnik urzędu celnego po zaopiniowaniu przekazuje wniosek złożony przez prowadzącego skład celny wraz z załącznikami do dyrektora izby celnej.
4. 
Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 3, powoduje zmianę danych zawartych w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego, dyrektor izby celnej wydaje decyzję w sprawie zmiany pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§  17. 
1. 
W wypadku, o którym mowa w art. 106 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego, prowadzący skład celny składa wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego do dyrektora izby celnej za pośrednictwem właściwego naczelnika urzędu celnego.
2. 
W wypadku gdy w chwili złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, w składzie celnym znajdują się towary objęte procedurą, prowadzący skład celny jest obowiązany, na wezwanie naczelnika urzędu celnego, wystąpić o nadanie tym towarom innego przeznaczenia celnego.
3. 
Naczelnik urzędu celnego, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła dyrektorowi izby celnej wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz z informacjami o rozliczeniu należności celnych przywozowych albo wywozowych przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego oraz o aktualnym stanie ilościowym towarów złożonych w składzie celnym.
4. 
Do czasu doręczenia prowadzącemu skład celny decyzji dyrektora izby celnej w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pomieszczenia, w których prowadzona była działalność składu celnego, nie mogą być wykorzystywane do innych celów, niż wynika to z pozwolenia na prowadzenie składu celnego lub z przepisów prawa celnego, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. 
Na wniosek prowadzącego skład celny dyrektor izby celnej może wyrazić zgodę na wykorzystywanie pomieszczeń do innych celów, o których mowa w ust. 4, przed doręczeniem decyzji w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, pod warunkiem że w pomieszczeniach składu celnego nie ma już towarów, które zgodnie z ust. 2 powinny otrzymać przeznaczenie celne.
§  18. 
1. 
W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego cofa się, w szczególności gdy:
1)
złożenie towarów w składzie celnym lub wyprowadzenie towarów ze składu celnego nastąpiło bez zgody naczelnika urzędu celnego;
2)
nastąpiło wygaśnięcie lub utrata tytułu prawnego do miejsca, w którym prowadzony jest skład celny;
3)
nie zostały wykonane w wyznaczonym terminie zalecenia pokontrolne;
4)
prowadzący nie przedłużył terminu ważności dotychczasowego zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, bądź nie złożył nowego zabezpieczenia, w terminie określonym w § 12 ust. 9;
5)
prowadzącemu skład celny zostało cofnięte pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego w związku z naruszeniem przepisów prawa, lub w wypadku zastosowania § 13 ust. 4, zaistniały określone w § 37 ust. 1 lub 2 przesłanki do takiego cofnięcia;
6)
osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego odmawia przyjęcia decyzji w sprawie zmiany tego pozwolenia, o której mowa w § 16 ust. 4.
2. 
W wypadkach, o których mowa w art. 106 § 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego może być cofnięte, w szczególności gdy:
1)
zmieniła się powierzchnia składu celnego bez uzgodnienia z naczelnikiem urzędu celnego;
2)
brak jest warunków technicznych do składowania towarów;
3)
brak jest właściwego odgrodzenia, zabezpieczenia technicznego lub oznakowania składu celnego;
4)
ewidencje towarowe są prowadzone nierzetelnie;
5)
w składzie celnym typu D rejestr towarów dopuszczanych do obrotu prowadzony jest nierzetelnie;
6)
utrudnione lub uniemożliwione jest sprawowanie kontroli składu celnego.
3. 
W wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lub 5, naczelnik urzędu celnego składa do dyrektora izby celnej wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, po uprzednim rozliczeniu należności celnych przywozowych oraz wyprowadzeniu towarów ze składu celnego. W tym wypadku do składu celnego nie mogą być wprowadzane żadne towary.
4. 
W wypadku stwierdzenia, że prowadzący skład celny prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego, otrzymanym pozwoleniem lub regulaminem funkcjonowania składu celnego lub naruszony został inny warunek działania składu celnego, ale stwierdzone uchybienia nie spowodowały ryzyka uszczuplenia należności stanowiących dochód budżetu państwa, naczelnik urzędu celnego może wezwać do usunięcia stwierdzonych uchybień w określonym terminie. Nieusunięcie uchybień w wyznaczonym terminie jest traktowane jak niewykonanie w wyznaczonym terminie zaleceń pokontrolnych.
5. 
W wypadku składu celnego typu E przepisy ust. 1-4 oraz przepis § 37 stosuje się odpowiednio.
§  19. 
1. 
Utworzenie, prowadzenie i likwidacja składu celnego typu F podległego naczelnikowi urzędu celnego następuje w formie zakładu budżetowego, określonego w przepisach o finansach publicznych, dla którego organem założycielskim jest minister właściwy do spraw finansów publicznych, z uwzględnieniem przepisów, o których mowa w ust. 2 oraz w § 10 ust. 2 pkt 10 i 11.
2. 
Do prowadzenia składu celnego typu F nie stosuje się przepisów dotyczących udzielania i cofania pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§  20. 
1. 
Prowadzący skład celny powinien udostępniać na żądanie organu celnego następujące dokumenty:
1)
pozwolenie na prowadzenie składu celnego oraz kopię wniosku o udzielenie tego pozwolenia wraz z załącznikami;
2)
regulamin funkcjonowania składu celnego;
3)
ewidencje towarowe, a w składzie celnym typu D - również rejestry towarów;
4)
kopie pozwoleń oraz innych dokumentów określających przeznaczenie celne towarów;
5)
umowy składu, w wypadku gdy towary są składowane w publicznym składzie celnym;
6)
dokumenty potwierdzające złożenie zabezpieczenia generalnego;
7)
protokoły kontroli przeprowadzonych w składzie celnym.
2. 
Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do składu celnego typu F.
§  21. 
1. 
Prowadzący skład celny powinien przedstawić naczelnikowi urzędu celnego do zatwierdzenia, w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, regulamin funkcjonowania składu celnego oraz wzory ewidencji towarowych, a także wskazać pracownika upoważnionego przez niego do prowadzenia ewidencji. W wypadku składu celnego typu D razem z regulaminem funkcjonowania składu celnego i wzorami ewidencji towarowych zatwierdzeniu podlegają również rejestry towarowe.
2. 
Jeżeli regulamin funkcjonowania składu celnego nie zostanie przedstawiony w terminie, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie wygasa z mocy prawa.
3. 
Przed zatwierdzeniem regulaminu funkcjonowania składu celnego naczelnik urzędu celnego może wezwać do przedłożenia opinii specjalistycznych służb, w szczególności Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży Pożarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, czy stan techniczny wyposażenia pozwala na składowanie określonego asortymentu towarów.
4. 
Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do składu celnego typu F.
§  22. 
Regulamin funkcjonowania składu celnego powinien określać:
1)
zasady i warunki funkcjonowania składu celnego;
2)
rodzaj składowanych towarów;
3)
wykaz wyposażenia składu celnego niezbędnego do:
a)
składowania towarów,
b)
sprawowania kontroli celnej,
c)
wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych,
d)
wykonywania czynności określonych w art. 114 § 1 i art. 116 § 1 Kodeksu celnego.
§  23. 
1. 
W zależności od zakresu działalności, określonej w regulaminie funkcjonowania składu celnego, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w składzie celnym prowadzi się ewidencje:
1)
towarów niekrajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego;
2)
towarów krajowych, o których mowa w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego;
3)
towarów krajowych, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego;
4)
towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego;
5)
towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art. 114 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego.
2. 
Za zgodą naczelnika urzędu celnego ewidencje towarowe, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, mogą być prowadzone w formie księgi uszlachetniania czynnego lub księgi przetwarzania pod kontrolą celną.
3. 
W składzie celnym typu F zamiast ewidencji towarowej prowadzona jest określona w przepisach szczególnych ewidencja E07.
4. 
W wypadku udzielenia przez dyrektora izby celnej prowadzącemu skład celny typu B zgody na odstąpienie od wymogu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 112 § 2 pkt 2 Kodeksu celnego, ewidencję tę zastępuje zbiór dokumentów, na podstawie których nadano towarom przeznaczenie celne.
§  24. 
1. 
Ewidencje towarowe dotyczące towarów objętych procedurą składu celnego, z zastrzeżeniem § 23 ust. 3, powinny zawierać:
1)
liczbę porządkową;
2)
numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego;
3)
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres korzystającego ze składu celnego - tylko w publicznych składach celnych;
4)
datę wprowadzenia towarów do składu celnego;
5)
datę wyprowadzenia ze składu celnego ostatniej partii towarów z danego zgłoszenia celnego do procedury;
6)
dane wynikające ze zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego:
a)
opis towarów wraz z podaniem kodu PCN,
b)
numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań,
c)
masę netto towarów,
d)
wartość celną lub wartość towarów,
e)
ilość towarów w uzupełniającej jednostce miary przewidzianej w Taryfie celnej,
f)
dane wymagane w polu 47 dokumentu SAD - tylko w składzie celnym typu D,
g)
pozycje ewidencji towarów, pod którymi zarejestrowane zostały zgłoszenia celne;
7)
adnotację o poprzedniej procedurze celnej, jeśli objęcie towarów procedurą składu celnego stanowiło zakończenie procedury uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej, albo adnotację o zastosowaniu wobec towarów art. 248 § 3 Kodeksu celnego;
8)
datę i pozycję ewidencji towarów, pod którą zarejestrowane zostało zgłoszenie celne towarów do innej procedury celnej lub inny dokument określający przeznaczenie celne towarów, kończące procedurę składu celnego,
9)
dane niezbędne do ustalenia ruchu towarów, a szczególnie miejsca, w którym się znajdują, włącznie z danymi dotyczącymi przemieszczenia towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego; w szczególności konieczne jest podanie znaków identyfikacyjnych w wypadku stosowania pojemników do składowania towarów;
10)
dane dotyczące czasowego wyprowadzenia towarów ze składu celnego;
11)
dane dotyczące dokonywania zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, w tym numery i daty wystawionych formularzy informacyjnych INF 8;
12)
informację, czy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary, o których mowa w art. 114 § 1 Kodeksu celnego, identyczne jak objęte procedurą składu celnego, ze wskazaniem, do której spośród kategorii określonych w art. 114 § 1 Kodeksu celnego należą te towary.
2. 
Do ewidencji towarów krajowych innych niż określone w art. 102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1-6 oraz pkt 9.
3. 
Do ewidencji towarów niekrajowych poddanych w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania w ramach procedury uszlachetniania czynnego lub procesom przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 pkt 1-9.
4. 
Naczelnik urzędu celnego, uwzględniając typ składu celnego i stosowane w nim procedury, może ustalić z prowadzącym skład celny ujęcie w ewidencjach towarowych dodatkowych danych, innych niż wymienione w ust. 1-3, w szczególności dotyczących salda towarowego. Ujęcie dodatkowych danych w ewidencjach może być ustalone w szczególności w wypadku, gdy towary składowane w składzie celnym obejmowane są kolejno dopuszczalnymi do stosowania w składzie celnym procedurami. W tym wypadku ewidencje powinny zawierać dane o liczbach porządkowych, pod którymi te towary zostały wpisane w ewidencji dotyczącej kolejnej procedury.
§  25. 
1. 
Ewidencje towarowe powinny wykazywać aktualny stan towarów znajdujących się w składzie celnym, w szczególności ich ilość i wartość celną, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. 
W wypadku zastosowania przepisu art. 119 § 2 Kodeksu celnego w ewidencji towarowej wykazywana jest wartość celna towaru przed dokonaniem zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego.
3. 
Wpisanie towarów do ewidencji powinno nastąpić:
1)
w wypadku objęcia towarów procedurą - w chwili wprowadzenia ich do składu celnego;
2)
w wypadku zakończenia procedury - najpóźniej w chwili wyprowadzenia towarów ze składu celnego.
4. 
W ramach prowadzenia ewidencji towarowej przyjmuje się, że:
1)
dla towarów oznaczonych co do tożsamości, a w wypadku innych towarów gdy korzystający złoży taki wniosek - nadanie towarom innego przeznaczenia celnego stanowi zakończenie procedury wobec towarów objętych danym zgłoszeniem celnym;
2)
w wypadkach innych niż określone w pkt 1 - nadanie towarom innego przeznaczenia celnego stanowi zakończenie procedury wobec towarów objętych zgłoszeniem celnym złożonym najwcześniej.
5. 
W składzie celnym typu D prowadzący powinien przekazywać do urzędu kontrolnego wyciąg z ewidencji towarów niekrajowych objętych procedurą składu celnego dotyczący danego miesiąca kalendarzowego w terminie do dziesiątego dnia następującego po nim miesiąca.
6. 
Niezależnie od czynności kontrolnych dopuszczalnych na mocy prawa celnego, raz w roku powinna zostać przeprowadzona przez prowadzącego inwentaryzacja towarów znajdujących się w pomieszczeniach składu celnego lub w miejscu, w którym są składane towary objęte procedurą składu celnego, a jej wyniki porównane przez urząd kontrolny ze stanem wynikającym z zapisów w ewidencjach.
7. 
W wypadku, o którym mowa w ust. 6, naczelnik urzędu celnego może ustanowić zakaz wprowadzania towarów do składu celnego lub wyprowadzania towarów z tego składu na czas przeprowadzania inwentaryzacji, nie dłużej jednak niż przez okres 3 dni, lub zarządzić ustanowienie na czas przeprowadzania inwentaryzacji stałego dozoru celnego.
§  26. 
1. 
Ewidencja towarowa może być prowadzona:
1)
w formie książkowej;
2)
z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.
2. 
Ewidencja towarowa powinna być prowadzona w porządku chronologicznym w roku kalendarzowym.
§  27. 
W wypadku prowadzenia ewidencji towarowej w formie książkowej, przed rozpoczęciem wypełniania karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone stemplem osoby prowadzącej skład celny. Ostatnia strona ewidencji powinna być opatrzona pieczęcią właściwego urzędu celnego.
§  28. 
1. 
Ewidencja towarowa może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że:
1)
osoba ją prowadząca posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji;
2)
stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów.
2. 
Osoba prowadząca ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji oraz w formie wydruku.
§  29. 
1. 
Wzór ewidencji towarowej oraz sposób jej prowadzenia powinny zostać uzgodnione z naczelnikiem urzędu celnego.
2. 
Ewidencje towarowe powinny być przechowywane w miejscu określonym w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego i w regulaminie funkcjonowania składu celnego.
§  30. 
Każda zmiana regulaminu funkcjonowania składu celnego oraz wzorów stosowanych ewidencji towarowych wymaga zatwierdzenia przez naczelnika urzędu celnego.
§  31. 
1. 
Jeżeli w składzie celnym mają być składowane towary krajowe i towary niekrajowe, prowadzący skład celny powinien wyodrębnić oraz oznaczyć miejsca składowania tych towarów.
2. 
W wypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej naczelnik urzędu celnego może zażądać, aby towary, o których mowa w ust. 1, składowane były w wyodrębnionych pomieszczeniach lub urządzeniach składowych.
3. 
Jeżeli nie narusza to możliwości sprawowania dozoru celnego, naczelnik urzędu celnego może wyrazić zgodę na wspólne składowanie towarów krajowych i niekrajowych, których statusu celnego nie można zidentyfikować. Towary wspólnie składowane powinny być klasyfikowane do tego samego kodu Taryfy celnej i posiadać te same parametry techniczne i jakość handlową.
4. 
W wypadku, o którym mowa w ust. 3, towary mogą być przy ich wyprowadzaniu ze składu celnego traktowane stosownie do wniosku korzystającego jak towary krajowe lub niekrajowe. Działanie to nie może prowadzić do uznania za towary niekrajowe mniejszej ilości towarów niż ta, która została wprowadzona do składu celnego jako towar niekrajowy.
5. 
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy w pomieszczeniach składu celnego są składowane towary objęte procedurą składu celnego i towary nieobjęte procedurą składu celnego, o których mowa w art. 114 § 1 Kodeksu celnego.
§  32. 
Prowadzący skład celny jest obowiązany oznaczyć skład celny przez umieszczenie tablicy zawierającej nazwę prowadzącego skład celny i typ składu celnego.
§  33. 
Prowadzący skład celny powinien używać stempla zawierającego następujące dane:
1)
nazwę prowadzącego skład celny;
2)
adres składu celnego;
3)
numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§  34. 
1. 
Przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny może mieć miejsce wyłącznie w wypadku, gdy osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, jest następcą prawnym, o którym mowa w art. 264 Kodeksu celnego.
2. 
Z wnioskiem o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny powinna wystąpić osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, za pisemną zgodą prowadzącego skład celny, z zastrzeżeniem ust. 3, do dyrektora izby celnej za pośrednictwem naczelnika urzędu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.
3. 
W wypadku, o którym mowa w art. 264 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego, za pisemną zgodę, o której mowa w ust. 2, można uznać sporządzoną zgodnie z przepisami odrębnymi dokumentację dotyczącą przekształcenia dotychczasowego prowadzącego, jeśli zawiera ona jednoznaczne zapisy dotyczące przekazania dalszego prowadzenia składu celnego osobie prawnej powstającej w wyniku przekształcenia osoby prawnej dotychczas prowadzącej skład celny.
4. 
Do wniosku o przeniesienie praw i obowiązków prowadzącego skład celny należy dołączyć dokumenty wymienione w § 10 ust. 2. Przepisy § 10 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio.
5. 
Naczelnik urzędu celnego, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła dyrektorowi izby celnej wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z informacją o rozliczeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego. Sporządzony podczas kontroli spis towarów znajdujących się w składzie celnym pozostaje w aktach naczelnika urzędu celnego.
6. 
Następca prawny prowadzącego skład celny powinien spełniać warunki niezbędne do uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu celnego, określone w przepisach prawa celnego.
7. 
Przepisy § 12 i 21 stosuje się odpowiednio.
§  35. 
1. 
Prowadzenie w składach celnych sprzedaży detalicznej w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Działalności jest zabronione, z wyjątkiem wypadków, gdy sprzedaż ta miałaby być prowadzona w składzie celnym typu A, B, C lub D i miałaby dotyczyć towarów, które w wypadku ich objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu są zwolnione od cła i podatków, jeżeli towary sprzedawane są:
1)
osobom opuszczającym bezpośrednio polski obszar celny po dokonaniu zakupu;
2)
osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi korzystającym z przywilejów wynikających z porozumień dyplomatycznych lub konsularnych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
3)
osobom niebędącym krajowymi osobami fizycznymi, do których odnoszą się postanowienia porozumień konstytuujących organizacje międzynarodowe, do których należy Rzeczpospolita Polska, w tym osobom należącym do personelu sił zbrojnych Państw - Stron Traktatu Północnoatlantyckiego.
2. 
Prowadzenie sprzedaży detalicznej, w zakresie określonym w ust. 1, jest możliwe pod warunkiem zamieszczenia w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego stosownej adnotacji i uwzględnienia zasad prowadzenia, kontroli i rozliczania sprzedaży w regulaminie składu celnego.