Funkcjonowanie Straży Parku w parkach narodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.30.138

Akt utracił moc

Wersja od: 2 grudnia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 14 kwietnia 1993 r.

w sprawie funkcjonowania Straży Parku w parkach narodowych. ^*

Na podstawie art. 18 ust. 9 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 114, poz. 492 i z 1992 r. Nr 54, poz. 254) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Funkcjonowanie Straży Parku

§  1.

1. Podstawową komórką organizacyjną Straży Parku jest posterunek Straży Parku.

2. Posterunkiem, o którym mowa w ust. 1, kieruje komendant posterunku podległy dyrektorowi parku. Skład osobowy posterunku nie może być mniejszy niż dwie osoby.

3. W ramach posterunku dyrektor parku może tworzyć grupy terenowe. Grupą terenową kieruje dowódca grupy podlegający komendantowi posterunku.

§  2.

1. Straż Parku wykonuje służbę w terenie w formie co najmniej dwuosobowych patroli, organizowanych przez komendanta posterunku lub dowódcę grupy terenowej.

2. W skład patrolu mogą wchodzić także pracownicy Służby Parków Narodowych zatrudnieni na stanowiskach: nadleśniczego, leśniczego, podleśniczego i strażnika.

3. Organizujący patrol wyznacza jego dowódcę.

§  3.

1. Straż Parku działa na podstawie miesięcznych planów pracy opracowanych przez komendanta posterunku, zatwierdzonych przez dyrektora parku, i doraźnych poleceń dyrektora parku, komendanta posterunku lub dowódcy grupy terenowej.

2. W celu udokumentowania przebiegu służby funkcjonariusze Straży Parku są obowiązani do prowadzenia ksiąg służbowych.

3. Na podstawie ksiąg służbowych funkcjonariusze Straży Parku sporządzają miesięczne raporty, które przedstawiają dyrektorowi parku z zachowaniem drogi służbowej. Dyrektor parku może zażądać składania doraźnych informacji o przebiegu służby.

Rozdział  2.

Współpraca Policji ze Strażą Parku oraz sprawowanie nadzoru przez Policję nad tą Strażą

§  4.

1. Straż Parku współpracuje z Policją przy ochronie mienia, zwalczaniu przestępstw i wykroczeń w zakresie ochrony przyrody.

2. Współpraca Straży Parku z Policją obejmuje:

1) zwalczanie przestępstw i wykroczeń przeciwko ochronie przyrody w parkach narodowych, a w szczególności:

a) kradzieży drewna,

b) kłusownictwa,

c) naruszenia ochrony rzadkich gatunków fauny i flory,

2) ochronę mienia parków narodowych,

3) podejmowanie działań profilaktycznych w zakresie ochrony przyrody parków narodowych,

4) współdziałanie w zakresie przydziału, ewidencjonowania i przechowywania broni i amunicji,

5) podejmowanie innych uzgodnionych działań.

3. Współpraca, o której mowa w ust. 1, odbywa się między:

1) Dyrektorem Krajowego Zarządu Parków Narodowych i Komendantem Głównym Policji,

2) dyrektorem parku a właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Policji.

4. Współpraca Straży Parku z Policją w zakresie określonym w ust. 1 odbywa się przez:

1) wzajemną wymianę informacji,

2) organizowanie wspólnych akcji w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1,

3) udzielanie, w miarę możliwości, przez Policję pomocy Straży Parku w zdarzeniach, w których siły Straży Parku są niewystarczające, szczególnie w odniesieniu do zorganizowanych grup przestępczych lub w razie trudności w ujęciu sprawcy przestępstwa,

4) odpłatną pomoc jednostek Policji w przeprowadzaniu szkoleń funkcjonariuszy Straży Parku oraz w wyposażeniu Straży Parku w broń i amunicję do tej broni,

5) udzielanie przez Straż Parku, na wniosek organu Policji skierowany do dyrektora parku, pomocy w akcjach prowadzonych przez Policję na terenie parku narodowego.

§  5.

1. Dyrektor parku narodowego i komendant wojewódzki Policji uzgadniają wieloletnie i roczne plany współpracy Straży Parku z Policją na obszarze swojego działania, a w szczególności w zakresie zwalczania kradzieży drewna, kłusownictwa i nielegalnego pozyskiwania runa leśnego.

2. Dyrektor parku wraz z komendantem wojewódzkim Policji raz do roku dokonują oceny stanu zagrożeń oraz efektów współpracy.

§ 6. Dyrektor parku może zatrudnić funkcjonariusza Straży Parku po uzyskaniu pozytywnej opinii komendanta wojewódzkiego Policji co do możliwości spełniania przez kandydata na to stanowisko kryteriów określonych w przepisach o broni i amunicji.

§  7.

1. Komendant Główny Policji oraz właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji, w ramach nadzoru, może dokonywać kontroli czynności funkcjonariuszy Straży Parku pod względem ich zgodności z przepisami prawa oraz oceniać umiejętności zawodowe tych funkcjonariuszy.

2. Właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji może żądać od dyrektora parku okresowych sprawozdań z czynności funkcjonariuszy Straży Parku.

Rozdział  3.

Przydział, ewidencjonowanie i przechowywanie broni, amunicji oraz ręcznych miotaczy gazu

§ 8. Przydziału broni palnej krótkiej, zwanej dalej "bronią palną", amunicji i ręcznych miotaczy gazu, a także zezwoleń na zakup broni gazowej dla parku narodowego - dokonuje komendant wojewódzki Policji na pisemny wniosek dyrektora parku narodowego zgodnie z przepisami o broni, amunicji i materiałach wybuchowych.

§  9.

1. Funkcjonariusz Straży Parku zatrudniony w parku narodowym otrzymuje do pracy broń palną lub broń gazową oraz amunicję i ręczny miotacz gazu.

2. Nadleśniczy, leśniczy, podleśniczy i strażnik zatrudnieni w parku narodowym mogą otrzymać do pracy broń palną lub broń gazową oraz amunicję i ręczny miotacz gazu.

3. Wydanie broni palnej i gazowej oraz amunicji następuje po przeszkoleniu i przeprowadzeniu sprawdzenia znajomości przepisów dotyczących:

1) użycia broni palnej i gazowej, a także ręcznego miotacza gazu,

2) zasad bezpiecznego obchodzenia się z bronią palną, bronią gazową, amunicją i ręcznym miotaczem gazu.

4. Szkolenie oraz sprawdzenie znajomości przepisów w zakresie spraw, o których mowa w ust. 3, organizuje dyrektor parku narodowego z udziałem przedstawicieli Policji, w oparciu o program zatwierdzony przez Dyrektora Krajowego Zarządu Parków Narodowych w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Policji.

§  10.

1. Park narodowy prowadzi magazyn broni palnej, broni gazowej, amunicji oraz ręcznych miotaczy gazu, zwany dalej "magazynem".

2. Magazyn, o którym mowa w ust. 1, powinien:

1) stanowić oddzielne pomieszczenie w budynku murowanym, usytuowane w miarę możliwości na piętrze,

2) być wyposażony w sprzęt gaśniczy,

3) posiadać specjalne zabezpieczenie, w tym:

a) drzwi - przez obicie ich blachą grubości powyżej 2 mm oraz zamknięcie minimum na dwa zamki patentowe i żelazną sztabę,

b) okien - przez osłonięcie ich siatką metalową i kratami metalowymi.

3. Broń palną, broń gazową, amunicję i ręczne miotacze gazu należy przechowywać w zamkniętej żelaznej szafie znajdującej się w magazynie.

4. Przydatność magazynu stwierdza protokołem komisja, w której skład wchodzą przedstawiciele:

1) właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji,

2) dyrektora parku narodowego.

5. Prawo wstępu do magazynu posiada wyłącznie:

1) osoba upoważniona przez dyrektora parku narodowego do prowadzenia magazynu w parku narodowym lub dyrektor parku w obecności funkcjonariusza Straży Parku,

2) przedstawiciel właściwego terytorialnie komendanta wojewódzkiego Policji w obecności osób wymienionych w pkt 1.

6. W magazynie nie wolno palić tytoniu i używać lamp naftowych, a także wzniecać ognia z innych źródeł.

§  11.

1. Broń palna, amunicja i ręczne miotacze gazu przydzielone parkowi narodowemu lub broń gazowa nabyta przez park narodowy na potrzeby służbowe podlegają rejestracji w "Książce stanu sprzętu uzbrojenia w parku narodowym", prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Wydanie osobom wymienionym w § 9 ust. 1 i 2 oraz zdanie przez te osoby broni palnej, broni gazowej, amunicji i ręcznego miotacza gazu w parku narodowym podlega rejestracji w "Książce wydania i przyjęcia broni i amunicji w parku narodowym", prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 i 2, prowadzi osoba upoważniona do prowadzenia magazynu w parku narodowym; dokumentacja jest przechowywana w tym magazynie.

§  12.

1. Funkcjonariusz Straży Parku, nadleśniczy, leśniczy, podleśniczy i strażnik po zakończeniu pracy są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, do codziennego zdania do magazynu broni palnej, broni gazowej, amunicji i ręcznego miotacza gazu.

2. Spełnienie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli na polecenie dyrektora parku narodowego funkcjonariusz Straży Parku, nadleśniczy, leśniczy, podleśniczy i strażnik wykonują zadania wymagające przebywania w terenie poza godzinami pracy w parku narodowym.

§ 13. Funkcjonariusz Straży Parku, nadleśniczy, leśniczy, podleśniczy i strażnik w przypadkach, o których mowa w § 12 ust. 2, są obowiązani przechowywać broń palną, broń gazową, amunicję oraz ręczny miotacz gazu w sposób uniemożliwiający dostęp do nich osobom niepowołanym, w metalowych kasetach, przytwierdzonych na stałe do konstrukcji budynku.

§ 14. Funkcjonariusz Straży Parku, nadleśniczy, leśniczy, podleśniczy i strażnik, któremu wydano broń palną, broń gazową lub ręczny miotacz gazu, jest obowiązany, w czasie wykonywania obowiązków służbowych, posiadać przy sobie świadectwo broni oraz legitymację służbową.

§ 15. Dyrektor parku narodowego jest obowiązany niezwłocznie spowodować zdanie przez funkcjonariusza Straży Parku, nadleśniczego, leśniczego, podleśniczego i strażnika broni palnej, broni gazowej, amunicji oraz ręcznego miotacza gazu do magazynu w przypadku:

1) rozwiązania stosunku pracy,

2) nieprzestrzegania zasad przechowywania broni palnej, broni gazowej, amunicji i ręcznego miotacza gazu,

3) podejrzenia użycia broni palnej, broni gazowej, amunicji lub ręcznego miotacza gazu - niezgodnie z ich przeznaczeniem.

§ 16. Dyrektor parku narodowego jest obowiązany powiadomić niezwłocznie komendanta wojewódzkiego Policji o zdaniu broni palnej, broni gazowej, amunicji i ręcznego miotacza gazu do magazynu w przypadkach, o których mowa w § 15.

Rozdział  4.

Przepis końcowy

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

KSIĄŻKA STANU SPRZĘTU UZBROJENIA W PARKU NARODOWYM

Nazwa broni	Kaliber	Numer	Rok produkcji	Ilość magazynków	Ilość amunicji	Wyposażenie dodatkowe (wymienić jakie i ile)

ZAŁĄCZNIK Nr  2

KSIĄŻKA WYDANIA I PRZYJĘCIA BRONI I AMUNICJI W PARKU NARODOWYM

Data

Godzina

Nazwisko i imię

Adres

Potwierdzenie wydania z magazynu broni i amunicji

Podpisy

Potwierdzenie przyjęcia broni

Podpisy

funkcjo-nariusza

nazwa broni

kaliber

numer

rok pro-duk-cji

ilość maga-zyn-ków

ilość amuni-cji

wyda-jący

przyj-mu-jący

data

godzina

wyszczegól-nienie przedmiotów

zdający

przyjmu-jący

broń

amunicja

^* Z dniem 2 grudnia 2004 r. nin. rozporządzenie utraciło moc w części dotyczącej przydziału, ewidencjonowania i przechowywania broni, amunicji oraz ręcznych miotaczy gazu, w związku z wejściem w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2004 r. w sprawie sposobów użycia środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Straży Parku oraz przydziału, przechowywania i ewidencji tych środków (Dz.U.04.245.2457).